< מִשְׁלֵי 19 >
טוב רש הולך בתמו מעקש שפתיו והוא כסיל׃ | 1 |
Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
גם בלא דעת נפש לא טוב ואץ ברגלים חוטא׃ | 2 |
Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
אולת אדם תסלף דרכו ועל יהוה יזעף לבו׃ | 3 |
Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
הון יסיף רעים רבים ודל מרעהו יפרד׃ | 4 |
Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים לא ימלט׃ | 5 |
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
רבים יחלו פני נדיב וכל הרע לאיש מתן׃ | 6 |
Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
כל אחי רש שנאהו אף כי מרעהו רחקו ממנו מרדף אמרים לא המה׃ | 7 |
Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
קנה לב אהב נפשו שמר תבונה למצא טוב׃ | 8 |
Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים יאבד׃ | 9 |
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
לא נאוה לכסיל תענוג אף כי לעבד משל בשרים׃ | 10 |
Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
שכל אדם האריך אפו ותפארתו עבר על פשע׃ | 11 |
Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
נהם ככפיר זעף מלך וכטל על עשב רצונו׃ | 12 |
Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
הות לאביו בן כסיל ודלף טרד מדיני אשה׃ | 13 |
Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
בית והון נחלת אבות ומיהוה אשה משכלת׃ | 14 |
Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
עצלה תפיל תרדמה ונפש רמיה תרעב׃ | 15 |
Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
שמר מצוה שמר נפשו בוזה דרכיו יומת׃ | 16 |
Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
מלוה יהוה חונן דל וגמלו ישלם לו׃ | 17 |
Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
יסר בנך כי יש תקוה ואל המיתו אל תשא נפשך׃ | 18 |
Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
גרל חמה נשא ענש כי אם תציל ועוד תוסף׃ | 19 |
Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
שמע עצה וקבל מוסר למען תחכם באחריתך׃ | 20 |
Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
רבות מחשבות בלב איש ועצת יהוה היא תקום׃ | 21 |
Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
תאות אדם חסדו וטוב רש מאיש כזב׃ | 22 |
Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
יראת יהוה לחיים ושבע ילין בל יפקד רע׃ | 23 |
Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
טמן עצל ידו בצלחת גם אל פיהו לא ישיבנה׃ | 24 |
Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
לץ תכה ופתי יערם והוכיח לנבון יבין דעת׃ | 25 |
Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
משדד אב יבריח אם בן מביש ומחפיר׃ | 26 |
Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
חדל בני לשמע מוסר לשגות מאמרי דעת׃ | 27 |
Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
עד בליעל יליץ משפט ופי רשעים יבלע און׃ | 28 |
Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
נכונו ללצים שפטים ומהלמות לגו כסילים׃ | 29 |
Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.