< מִשְׁלֵי 18 >
לתאוה יבקש נפרד בכל תושיה יתגלע׃ | 1 |
Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.
לא יחפץ כסיל בתבונה כי אם בהתגלות לבו׃ | 2 |
Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.
בבוא רשע בא גם בוז ועם קלון חרפה׃ | 3 |
Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.
מים עמקים דברי פי איש נחל נבע מקור חכמה׃ | 4 |
Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.
שאת פני רשע לא טוב להטות צדיק במשפט׃ | 5 |
Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.
שפתי כסיל יבאו בריב ופיו למהלמות יקרא׃ | 6 |
Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.
פי כסיל מחתה לו ושפתיו מוקש נפשו׃ | 7 |
Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.
דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי בטן׃ | 8 |
Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.
גם מתרפה במלאכתו אח הוא לבעל משחית׃ | 9 |
Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.
מגדל עז שם יהוה בו ירוץ צדיק ונשגב׃ | 10 |
Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.
הון עשיר קרית עזו וכחומה נשגבה במשכיתו׃ | 11 |
Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.
לפני שבר יגבה לב איש ולפני כבוד ענוה׃ | 12 |
Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.
משיב דבר בטרם ישמע אולת היא לו וכלמה׃ | 13 |
Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.
רוח איש יכלכל מחלהו ורוח נכאה מי ישאנה׃ | 14 |
Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?
לב נבון יקנה דעת ואזן חכמים תבקש דעת׃ | 15 |
Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.
מתן אדם ירחיב לו ולפני גדלים ינחנו׃ | 16 |
Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.
צדיק הראשון בריבו יבא רעהו וחקרו׃ | 17 |
Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.
מדינים ישבית הגורל ובין עצומים יפריד׃ | 18 |
Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.
אח נפשע מקרית עז ומדונים כבריח ארמון׃ | 19 |
Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.
מפרי פי איש תשבע בטנו תבואת שפתיו ישבע׃ | 20 |
Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.
מות וחיים ביד לשון ואהביה יאכל פריה׃ | 21 |
Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.
מצא אשה מצא טוב ויפק רצון מיהוה׃ | 22 |
Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.
תחנונים ידבר רש ועשיר יענה עזות׃ | 23 |
Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.
איש רעים להתרעע ויש אהב דבק מאח׃ | 24 |
Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.