< מִשְׁלֵי 18 >

לתאוה יבקש נפרד בכל תושיה יתגלע׃ 1
Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.
לא יחפץ כסיל בתבונה כי אם בהתגלות לבו׃ 2
Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.
בבוא רשע בא גם בוז ועם קלון חרפה׃ 3
Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.
מים עמקים דברי פי איש נחל נבע מקור חכמה׃ 4
Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.
שאת פני רשע לא טוב להטות צדיק במשפט׃ 5
Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.
שפתי כסיל יבאו בריב ופיו למהלמות יקרא׃ 6
Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.
פי כסיל מחתה לו ושפתיו מוקש נפשו׃ 7
Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.
דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי בטן׃ 8
Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.
גם מתרפה במלאכתו אח הוא לבעל משחית׃ 9
Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.
מגדל עז שם יהוה בו ירוץ צדיק ונשגב׃ 10
Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.
הון עשיר קרית עזו וכחומה נשגבה במשכיתו׃ 11
Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.
לפני שבר יגבה לב איש ולפני כבוד ענוה׃ 12
Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.
משיב דבר בטרם ישמע אולת היא לו וכלמה׃ 13
Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.
רוח איש יכלכל מחלהו ורוח נכאה מי ישאנה׃ 14
Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?
לב נבון יקנה דעת ואזן חכמים תבקש דעת׃ 15
Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.
מתן אדם ירחיב לו ולפני גדלים ינחנו׃ 16
Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.
צדיק הראשון בריבו יבא רעהו וחקרו׃ 17
Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.
מדינים ישבית הגורל ובין עצומים יפריד׃ 18
Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.
אח נפשע מקרית עז ומדונים כבריח ארמון׃ 19
Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.
מפרי פי איש תשבע בטנו תבואת שפתיו ישבע׃ 20
Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.
מות וחיים ביד לשון ואהביה יאכל פריה׃ 21
Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.
מצא אשה מצא טוב ויפק רצון מיהוה׃ 22
Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.
תחנונים ידבר רש ועשיר יענה עזות׃ 23
Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.
איש רעים להתרעע ויש אהב דבק מאח׃ 24
Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.

< מִשְׁלֵי 18 >