< מִשְׁלֵי 17 >
טוב פת חרבה ושלוה בה מבית מלא זבחי ריב׃ | 1 |
Bolji je zalogaj suha kruha s mirom nego sa svađom kuća puna žrtvene pečenke.
עבד משכיל ימשל בבן מביש ובתוך אחים יחלק נחלה׃ | 2 |
Razuman sluga vlada nad sinom sramotnim i s braćom će dijeliti baštinu.
מצרף לכסף וכור לזהב ובחן לבות יהוה׃ | 3 |
Taljika je za srebro i peć za zlato, a srca iskušava Jahve sam.
מרע מקשיב על שפת און שקר מזין על לשון הות׃ | 4 |
Zločinac rado sluša usne prijevarne, i lažac spremno prisluškuje pogubnu jeziku.
לעג לרש חרף עשהו שמח לאיד לא ינקה׃ | 5 |
Tko se ruga siromahu, podruguje se Stvoritelju njegovu, i tko se veseli nesreći, ne ostaje bez kazne.
עטרת זקנים בני בנים ותפארת בנים אבותם׃ | 6 |
Unuci su vijenac starcima, a sinovima ures oci njihovi.
לא נאוה לנבל שפת יתר אף כי לנדיב שפת שקר׃ | 7 |
Ne dolikuje budali uzvišena besjeda, a još manje odličniku usne lažljive.
אבן חן השחד בעיני בעליו אל כל אשר יפנה ישכיל׃ | 8 |
Dar je čarobni kamen u očima onoga koji ga daje: kamo se god okrene, uspijeva.
מכסה פשע מבקש אהבה ושנה בדבר מפריד אלוף׃ | 9 |
Tko prikriva prijestup, traži ljubav, a tko glasinu širi, razgoni prijatelje.
תחת גערה במבין מהכות כסיל מאה׃ | 10 |
Razumna se ukor jače doima nego bezumna stotina udaraca.
אך מרי יבקש רע ומלאך אכזרי ישלח בו׃ | 11 |
Opak čovjek ide samo za zlom, ali se okrutan glasnik šalje na nj.
פגוש דב שכול באיש ואל כסיל באולתו׃ | 12 |
Bolje je nabasati na medvjedicu kojoj ugrabiše mlade nego na bezumnika u njegovoj ludosti.
משיב רעה תחת טובה לא תמיש רעה מביתו׃ | 13 |
Tko dobro zlom uzvraća neće ukloniti nesreću od doma svojeg.
פוטר מים ראשית מדון ולפני התגלע הריב נטוש׃ | 14 |
Zametnuti svađu isto je kao pustiti poplavu: stoga prije nego svađa izbije, udalji se!
מצדיק רשע ומרשיע צדיק תועבת יהוה גם שניהם׃ | 15 |
Tko opravdava krivoga i tko osuđuje pravoga, obojica su mrski Jahvi.
למה זה מחיר ביד כסיל לקנות חכמה ולב אין׃ | 16 |
Čemu novac u ruci bezumnomu? Da njime mudrost kupi, kad nema razbora!
בכל עת אהב הרע ואח לצרה יולד׃ | 17 |
Prijatelj ljubi u svako vrijeme, a u nevolji i bratom postaje.
אדם חסר לב תוקע כף ערב ערבה לפני רעהו׃ | 18 |
Nerazuman čovjek daje ruku i jamči pred svojim bližnjim.
אהב פשע אהב מצה מגביה פתחו מבקש שבר׃ | 19 |
Grijeh ljubi tko ljubi svađu, i tko visoko diže svoja vrata, traži propast.
עקש לב לא ימצא טוב ונהפך בלשונו יפול ברעה׃ | 20 |
Opak srcem ne nalazi sreće, i komu je jezik zao, zapada u nesreću.
ילד כסיל לתוגה לו ולא ישמח אבי נבל׃ | 21 |
Tko rodi bezumna, na tugu mu je; a nije veseo ni otac budale.
לב שמח ייטב גהה ורוח נכאה תיבש גרם׃ | 22 |
Veselo je srce izvrstan lijek, a neveseo duh suši kosti.
שחד מחיק רשע יקח להטות ארחות משפט׃ | 23 |
Opaki prima dar iz njedara da bi iskrivio putove pravici.
את פני מבין חכמה ועיני כסיל בקצה ארץ׃ | 24 |
Razuman ima mudrost pred sobom, a bezumniku su oči na kraj zemlje.
כעס לאביו בן כסיל וממר ליולדתו׃ | 25 |
Briga je ocu bezuman sin i žalost roditeljki svojoj.
גם ענוש לצדיק לא טוב להכות נדיבים על ישר׃ | 26 |
Ne valja kažnjavati pravednika, a nije pravo ni tući odličnike.
חושך אמריו יודע דעת וקר רוח איש תבונה׃ | 27 |
Tko usteže svoje riječi, razumije mudrost, i razuman je čovjek mirna duha.
גם אויל מחריש חכם יחשב אטם שפתיו נבון׃ | 28 |
I luđak se smatra mudrim kada šuti i razumnim kad susteže svoje usne.