מִשְׁלֵי 1
| משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃ | 1 |
De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,
| לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃ | 2 |
Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;
| לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃ | 3 |
Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;
| לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃ | 4 |
Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.
| ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃ | 5 |
Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.
| להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃ | 6 |
Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.
| יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃ | 7 |
De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.
| שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃ | 8 |
Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;
| כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃ | 9 |
Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.
| בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃ | 10 |
Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;
| אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃ | 11 |
Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;
| נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃ (Sheol h7585) | 12 |
Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen; (Sheol h7585)
| כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃ | 13 |
Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.
| גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃ | 14 |
Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.
| בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃ | 15 |
Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.
| כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃ | 16 |
Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.
| כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃ | 17 |
Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;
| והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃ | 18 |
En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.
| כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃ | 19 |
Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.
| חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃ | 20 |
De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.
| בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃ | 21 |
Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
| עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃ | 22 |
Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
| תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃ | 23 |
Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
| יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃ | 24 |
Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
| ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃ | 25 |
En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
| גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃ | 26 |
Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
| בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃ | 27 |
Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
| אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃ | 28 |
Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
| תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃ | 29 |
Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
| לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃ | 30 |
Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
| ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃ | 31 |
Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
| כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃ | 32 |
Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
| ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃ | 33 |
Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.
