במדבר 10

1 וידבר יהוה אל משה לאמר׃

Još reèe Gospod Mojsiju govoreæi:

2 עשה לך שתי חצוצרת כסף מקשה תעשה אתם והיו לך למקרא העדה ולמסע את המחנות׃

Naèini sebi dvije trube od srebra, kovane da budu; njima æeš sazivati zbor i zapovijedati da polazi vojska.

3 ותקעו בהן ונועדו אליך כל העדה אל פתח אהל מועד׃

Kad obje zatrube, tada neka se skuplja k tebi sav zbor na vrata šatora od sastanka.

4 ואם באחת יתקעו ונועדו אליך הנשיאים ראשי אלפי ישראל׃

A kad jedna zatrubi, tada neka se skupljaju k tebi knezovi, glavari od tisuæa Izrailjevijeh.

5 ותקעתם תרועה ונסעו המחנות החנים קדמה׃

A kad zatrubite potresajuæi, tada neka se kreæe oko koji leži prema istoku.

6 ותקעתם תרועה שנית ונסעו המחנות החנים תימנה תרועה יתקעו למסעיהם׃

A kad zatrubite drugi put potresajuæi, onda neka se kreæe oko koji je prema jugu; potresajuæi neka se trubi kad treba da poðu.

7 ובהקהיל את הקהל תתקעו ולא תריעו׃

A kad sazivate zbor, trubite, ali ne potresajuæi.

8 ובני אהרן הכהנים יתקעו בחצצרות והיו לכם לחקת עולם לדרתיכם׃

A neka trube u trube sinovi Aronovi sveštenici; to da vam je uredba vjeèna od koljena do koljena.

9 וכי תבאו מלחמה בארצכם על הצר הצרר אתכם והרעתם בחצצרות ונזכרתם לפני יהוה אלהיכם ונושעתם מאיביכם׃

I kad poðete na vojsku u zemlji svojoj na neprijatelja koji udari na vas, trubite u trube potresajuæi; i Gospod Bog vaš opomenuæe vas se, i saèuvaæete se od neprijatelja svojih.

10 וביום שמחתכם ובמועדיכם ובראשי חדשיכם ותקעתם בחצצרת על עלתיכם ועל זבחי שלמיכם והיו לכם לזכרון לפני אלהיכם אני יהוה אלהיכם׃

Tako i u dan veselja svojega i na praznike svoje i poèetke mjeseca svojih trubite u trube prinoseæi žrtve svoje paljenice i žrtve svoje zahvalne, i biæe vam spomen pred Bogom vašim. Ja sam Gospod Bog vaš.

11 ויהי בשנה השנית בחדש השני בעשרים בחדש נעלה הענן מעל משכן העדת׃

I u dvadeseti dan drugoga mjeseca druge godine podiže se oblak iznad šatora od svjedoèanstva.

12 ויסעו בני ישראל למסעיהם ממדבר סיני וישכן הענן במדבר פארן׃

I poðoše sinovi Izrailjevi svojim redom iz pustinje Sinajske, i ustavi se oblak u pustinji Faranskoj.

13 ויסעו בראשנה על פי יהוה ביד משה׃

Tako poðoše prvi put, kao što Gospod zapovjedi preko Mojsija.

14 ויסע דגל מחנה בני יהודה בראשנה לצבאתם ועל צבאו נחשון בן עמינדב׃

I poðe naprijed zastava vojske sinova Judinijeh u èetama svojim; i nad vojskom njihovom bješe Nason sin Aminadavov;

15 ועל צבא מטה בני יששכר נתנאל בן צוער׃

A nad vojskom plemena sinova Isaharovijeh Natanailo sin Sogarov;

16 ועל צבא מטה בני זבולן אליאב בן חלון׃

A nad vojskom plemena sinova Zavulonovijeh Elijav sin Helonov.

17 והורד המשכן ונסעו בני גרשון ובני מררי נשאי המשכן׃

I složiše šator, pa poðoše sinovi Girsonovi i sinovi Merarijevi noseæi šator.

18 ונסע דגל מחנה ראובן לצבאתם ועל צבאו אליצור בן שדיאור׃

Potom poðe zastava vojske sinova Ruvimovijeh u èetama svojim, a nad njihovom vojskom bješe Elisur sin Sedijurov,

19 ועל צבא מטה בני שמעון שלמיאל בן צורי שדי׃

A nad vojskom plemena sinova Simeunovijeh Salamilo sin Surisadajev,

20 ועל צבא מטה בני גד אליסף בן דעואל׃

A nad vojskom plemena sinova Gadovijeh Elisaf sin Raguilov.

21 ונסעו הקהתים נשאי המקדש והקימו את המשכן עד באם׃

I poðoše sinovi Katovi noseæi svetinju, da bi oni podigli šator dokle ovi doðu.

22 ונסע דגל מחנה בני אפרים לצבאתם ועל צבאו אלישמע בן עמיהוד׃

Potom poðe zastava vojske sinova Jefremovijeh u èetama svojim, a nad vojskom njihovom bješe Elisama sin Emijudov,

23 ועל צבא מטה בני מנשה גמליאל בן פדהצור׃

A nad vojskom plemena sinova Manasijinih Gamalilo sin Fadasurov,

24 ועל צבא מטה בני בנימן אבידן בן גדעוני׃

A nad vojskom plemena sinova Venijaminovih Avidan sin Gadeonijev.

25 ונסע דגל מחנה בני דן מאסף לכל המחנת לצבאתם ועל צבאו אחיעזר בן עמישדי׃

Najposlije poðe zastava vojske sinova Danovijeh u èetama svojim, zadnja vojska, i nad vojskom njihovom bješe Ahijezer sin Amisadajev,

26 ועל צבא מטה בני אשר פגעיאל בן עכרן׃

A nad vojskom plemena sinova Asirovijeh Fagailo sin Ehranov,

27 ועל צבא מטה בני נפתלי אחירע בן עינן׃

A nad vojskom plemena sinova Neftalimovijeh Ahirej sin Enanov.

28 אלה מסעי בני ישראל לצבאתם ויסעו׃

Tijem redom poðoše sinovi Izrailjevi u èetama svojim, i tako iðahu.

29 ויאמר משה לחבב בן רעואל המדיני חתן משה נסעים אנחנו אל המקום אשר אמר יהוה אתו אתן לכם לכה אתנו והטבנו לך כי יהוה דבר טוב על ישראל׃

A Mojsije reèe Jovavu sinu Raguilovu Madijaninu, tastu svojemu: idemo na mjesto za koje reèe Gospod: vama æu ga dati. Hajde s nama, i dobro æemo ti uèiniti, jer je Gospod obeæao Izrailju mnogo dobra.

30 ויאמר אליו לא אלך כי אם אל ארצי ואל מולדתי אלך׃

A on mu reèe: neæu iæi, nego idem u svoju zemlju i u rod svoj.

31 ויאמר אל נא תעזב אתנו כי על כן ידעת חנתנו במדבר והיית לנו לעינים׃

A Mojsije reèe: nemoj nas ostaviti, jer znaš mjesta u pustinji gdje bismo mogli stajati, pa nam budi voð.

32 והיה כי תלך עמנו והיה הטוב ההוא אשר ייטיב יהוה עמנו והטבנו לך׃

I ako poðeš s nama, kad doðe dobro koje æe nam uèiniti Gospod, uèiniæemo ti dobro.

33 ויסעו מהר יהוה דרך שלשת ימים וארון ברית יהוה נסע לפניהם דרך שלשת ימים לתור להם מנוחה׃

I tako poðoše od gore Gospodnje, i iðahu tri dana, i kovèeg zavjeta Gospodnjega iðaše pred njima tri dana tražeæi mjesto gdje bi poèinuli.

34 וענן יהוה עליהם יומם בנסעם מן המחנה׃

I oblak Gospodnji bješe nad njima svaki dan kad polažahu s mjesta, gdje bijahu u okolu.

35 ויהי בנסע הארן ויאמר משה קומה יהוה ויפצו איביך וינסו משנאיך מפניך׃

I kad polažaše kovèeg, govoraše Mojsije: ustani Gospode, i neka se razaspu neprijatelji tvoji, i neka bježe ispred tebe koji mrze na te.

36 ובנחה יאמר שובה יהוה רבבות אלפי ישראל׃

A kad se ustavljaše, govoraše: uvrati se, Gospode, k mnoštvu tisuæa Izrailjevijeh.