מתיו 9
| וירד באניה ויעבר ויבא אל עירו׃ | 1 |
Tedy wstąpiwszy w łódź, przewiózł się, i przyszedł do miasta swego;
| והנה הם מביאים אליו איש נכה אברים והוא משכב על המטה ויהי כראות ישוע את אמונתם ויאמר אל נכה האברים חזק בני נסלחו לך חטאתיך׃ | 2 |
A oto przynieśli mu powietrzem ruszonego, na łożu leżącego. A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Ufaj, synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
| והנה אנשים מן הסופרים אמרו בלבבם מגדף הוא׃ | 3 |
A oto niektórzy z nauczonych w Piśmie mówili sami w sobie: Ten bluźni.
| וירא ישוע את מחשבתם ויאמר למה תחשבו רעה בלבבכם׃ | 4 |
A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Przeczże wy myślicie złe rzeczy w sercach waszych?
| כי מה הנקל האמר נסלחו לך חטאתיך אם אמר קום התהלך׃ | 5 |
Albowiem cóż łatwiej rzec: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań, a chodź?
| אך למען תדעון כי בן האדם יש לו השלטן בארץ לסלח חטאים ויאמר אל נכה האברים קום שא את מטתך ולך לך אל ביתך׃ | 6 |
Ale abyście wiedzieli, iż ma moc Syn człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy, tedy rzekł powietrzem ruszonemu: Wstawszy, weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
| ויקם וילך לביתו׃ | 7 |
Tedy wstawszy, poszedł do domu swego.
| והמון העם כראותם זאת השתוממו וישבחו את האלהים אשר נתן שלטן כזה לבני אדם׃ | 8 |
Co ujrzawszy lud, dziwował się, i chwalił Boga, który dał taką moc ludziom.
| ויהי בעבר ישוע משם וירא איש ישב בבית המכס ושמו מתי ויאמר אליו לכה אחרי ויקם וילך אחריך׃ | 9 |
A odchodząc stamtąd Jezus, ujrzał człowieka siedzącego na cle, którego zwano Mateusz, i rzekł mu: Pójdź za mną; tedy wstawszy, szedł za nim.
| ויהי בהסבו בביתו והנה מוכסים וחטאים רבים באו ויסבו עם ישוע ותלמידיו׃ | 10 |
I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że oto wiele celników i grzeszników przyszedłszy, usiedli z Jezusem i z uczniami jego.
| ויראו הפרושים ויאמרו אל תלמידיו מדוע עם המוכסים והחטאים אכל רבכם׃ | 11 |
Co widząc Faryzeuszowie, rzekli uczniom jego: Przeczże z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz?
| וישמע זאת ישוע ויאמר אליהם החזקים אינם צריכים לרפא כי אם החולים׃ | 12 |
A Jezus usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają.
| ואתם צאו ולמדו מה הוא חסד חפצתי ולא זבח כי לא באתי לקרא את הצדיקים כי אם את החטאים לתשובה׃ | 13 |
Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
| ויגשו אליו תלמידי יוחנן ויאמרו מדוע אנחנו והפרושים צמים הרבה ותלמידיך אינם צמים׃ | 14 |
Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?
| ויאמר אליהם ישוע איך יוכלו בני החפה להתאבל בעוד החתן עמהם הנה ימים באים ולקח מאתם החתן ואז יצומו׃ | 15 |
I rzekł im Jezus: Izali się mogą synowie łożnicy małżeńskiej smęcić, póki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy od nich będzie oblubieniec odjęty, a tedy pościć będą.
| אין משים מטלית חדשה על שמלה בלה כי תנתק מלאתו מן השמלה ותרע הקריעה׃ | 16 |
A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą; albowiem ono załatanie ujmuje nieco od szaty, i stawa się gorsze rozdarcie;
| ואין נותנים יין חדש בנאדות בלים פן יבקעו הנאדות והיין ישפך והנאדות יאבדו אבל נותנים את היין החדש בנאדות חדשים ושניהם יחדו ישמרו׃ | 17 |
Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane.
| ויהי הוא מדבר אליהם את אלה והנה אחד השרים בא וישתחו לו ויאמר עתה זה מתה בתי בא נא ושים את ידך עליה ותחיה׃ | 18 |
To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje.
| ויקם ישוע וילך אחריו הוא ותלמידיו׃ | 19 |
Tedy wstawszy Jezus, szedł za nim, i uczniowie jego.
| והנה אשה זבת דם שתים עשרה שנה נגשה מאחריו ותגע בציצת בגדו׃ | 20 |
(A oto niewiasta, która płynienie krwi ode dwunastu lat cierpiała, przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szat jego;
| כי אמרה בלבה אך אם אגע בבגדו אושע׃ | 21 |
Bo rzekła sama w sobie: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
| ויפן ישוע וירא אותה ויאמר חזקי בתי אמונתך הושיעה לך ותושע האשה מן השעה ההיא׃ | 22 |
Ale Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; i uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.)
| ויבא ישוע אל בית השר וירא את המחללים בחלילים ואת העם ההומה ויאמר׃ | 23 |
A gdy przyszedł Jezus w dom przełożonego, i ujrzał piszczki i lud zgiełk czyniący,
| סורו מפה כי לא מתה הילדה אך ישנה היא וישחקו לו׃ | 24 |
Rzekł im: Ustąpcie; albowiem dzieweczka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
| ויהי אחרי גרש העם ויבא הביתה ויאחז בידה ותקם הנערה׃ | 25 |
Ale gdy wygnany był on lud, wszedłszy, ujął ją za rękę jej, i wstała dzieweczka.
| ותצא השמועה הזאת בכל הארץ ההיא׃ | 26 |
I rozeszła się ta wieść po wszystkiej ziemi.
| ויעבר ישוע משם וילכו אחריו שני אנשים עורים והמה צעקעם ואמרים חננו בן דוד׃ | 27 |
A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Synu Dawidowy! zmiłuj się nad nami.
| וכבואו הביתה נגשו אליו העורים ויאמר אליהם ישוע המאמינים אתם כי יש לאל ידי לעשות זאת ויאמרו אליו כן אדנינו׃ | 28 |
A gdy on wszedł do domu, przyszli do niego ślepi; i rzekł im Jezus: Wierzycież, iż to mogę uczynić? Rzekli mu: Owszem Panie!
| ויגע בעיניהם ויאמר יעשה לכם כאמונתכם׃ | 29 |
Tedy się dotknął oczu ich, mówiąc: Według wiary waszej niechaj się wam stanie.
| ותפקחנה עיניהם ויגער בם ישוע ויאמר ראו פן יודע לאיש׃ | 30 |
I otworzyły się oczy ich; i przygroził im srodze Jezus, mówiąc: Patrzcież, aby nikt o tem nie wiedział.
| והמה בצאתם השמיעו את שמעו בכל הארץ ההיא׃ | 31 |
Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go po wszystkiej onej ziemi.
| המה יצאו והנה הביאו אליו איש אלם אחוז שד׃ | 32 |
A gdy oni wychodzili, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od dyjabła.
| וכאשר גרש השד וידבר האלם ויתמה המון האנשים ויאמרו מעולם לא נראתה כזאת בישראל׃ | 33 |
A gdy był wygnany on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud, mówiąc: Nigdy się taka rzecz nie pokazała w Izraelu.
| והפרושים אמרו על ידי שר השדים מגרש הוא את השדים׃ | 34 |
Ale Faryzeuszowie mówili: Przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.
| ויסב ישוע בכל הערים והכפרים וילמד בבתי כנסיותיהם ויבשר בשורת המלכות וירפא כל מחלה וכל מדוה בעם׃ | 35 |
I obchodził Jezus wszystkie miasta i miasteczka, nauczając w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliję królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę, i wszelką niemoc między ludem.
| ובראותו את ההמנים נכמרו רחמיו עליהם כי הם מתעלפים ונדחים כצאן אשר אין להם רעה׃ | 36 |
A widząc on lud, użalił się go, iż był strudzony i rozproszony jako owce nie mające pasterza.
| אז ידבר לתלמדידיו ויאמר רב הקציר והפעלים מעטים׃ | 37 |
Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
| לכן התחננו אל בעל הקציר לשלח פעלים לקצירו׃ | 38 |
Proście tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotniki na żniwo swoje.
