מארק 5
| ויבאו אל עבר הים אל ארץ הגדרים׃ | 1 |
И дођоше преко мора у околину гадаринску.
| והוא יצא מן האניה והנה איש בא לקראתו מבין הקברים אשר רוח טמאה בו׃ | 2 |
И кад изиђе из лађе, одмах Га срете човек с духом нечистим,
| ומושבו בקברים וגם בעבתים לא יכל איש לאסרו׃ | 3 |
Који живљаше у гробовима и нико га не могаше свезати ни веригама;
| כי פעמים הרבה אסרוהו בכבלים ובעבתים וינתק את העבתים וישבר את הכבלים ואין איש יכל לכבשו׃ | 4 |
Јер је много пута био метнут у пута и у вериге, па је искидао вериге и пута изломио; и нико га не могаше укротити.
| ותמיד לילה ויומם היה בהרים ובקברים צעק ופצע את עצמו באבנים׃ | 5 |
И једнако дан и ноћ бављаше се у гробовима и у горама вичући и бијући се камењем.
| ויהי כראותו את ישוע מרחוק וירץ וישתחו לו׃ | 6 |
А кад виде Исуса из далека, потече и поклони Му се.
| ויצעק בקול גדול ויאמר מה לי ולך ישוע בן אל עליון באלהים אני משביעך אשר לא תענני׃ | 7 |
И повикавши гласно рече: Шта је Теби до мене, Исусе Сине Бога Вишњег? Заклињем Те Богом, не мучи ме.
| כי הוא אמר אליו צא רוח טמא מן האדם הזה׃ | 8 |
Јер му говораше: Изађи, душе нечисти, из човека.
| וישאל אתו מה שמך ויען ויאמר לגיון שמי כי רבים אנחנו׃ | 9 |
И питаше га: Како ти је име? И одговори Му: Легеон ми је име; јер нас је много.
| ויתחנן אליו מאד לבלתי שלחם אל מחוץ לארץ׃ | 10 |
И молише Га веома да их не шаље из оне околине.
| ועדר חזירים רבים היה שם במרעה ההרים׃ | 11 |
А онде по брегу пасло је велико крдо свиња.
| ויתחננו לו כל השדים לאמר שלחנו אל החזירים ונבאה אל תוכם׃ | 12 |
И молише Га сви ђаволи говорећи: Пошаљи нас у свиње да у њих уђемо.
| וינח להם ויצאו רוחות הטמאה ויבאו בחזירים וישתער העדר מן המורד אל הים כאלפים במספר ויטבעו בים׃ | 13 |
И допусти им Исус одмах. И изашавши духови нечисти уђоше у свиње; и навали крдо с брега у море; а беше их око две хиљаде: и потопише се у мору.
| וינוסו רעי החזירים ויגידו זאת בעיר ובשדות ויצאו לראות מה נהיתה׃ | 14 |
А свињари побегоше, и јавише у граду и по селима. И изађоше људи да виде шта је било.
| ויבאו אל ישוע ויראו את אחוז השדים אשר הלגיון בו והוא יושב מלבש וטוב שכל וייראו׃ | 15 |
И дођоше к Исусу, и видеше беснога у коме је био легеон где седи обучен и паметан; и уплашише се.
| ויספרו להם הראים את אשר נעשה לאחוז השדים ואת דבר החזירים׃ | 16 |
А они што су видели казаше им шта би од беснога и од свиња.
| ויחלו להתחנן לו לסור מגבוליהם׃ | 17 |
И почеше Га молити да иде из њихових крајева.
| ויהי ברדתו אל האניה התחנן אליו האיש אשר היה אחוז שדים לתתו לשבת עמו׃ | 18 |
И кад уђе у лађу, мољаше Га онај што је био бесан да буде с Њим.
| ולא הניח לו כי אם אמר אליו שוב לביתך אל בני משפחתך והגד להם את הגדלות אשר עשה לך יהוה ויחנך׃ | 19 |
А Исус не даде му, већ му рече: Иди кући својој к својима и кажи им шта ти Господ учини, и како те помилова.
| וילך לו ויחל לקרא בעשר הערים את הגדלות אשר עשה לו ישוע ויתמהו כלם׃ | 20 |
И оде и поче приповедати у Десет градова шта му учини Исус; и сви се дивљаху.
| וישב ישוע לעבר באניה אל עבר הים ויקהל אליו המון רב והוא על שפת הים׃ | 21 |
И кад пређе Исус у лађи опет на оне стране, скупи се народ многи око Њега; и беше крај мора.
| והנה בא אחד מראשי הכנסת ושמו יאיר וירא אתו ויפל לרגליו׃ | 22 |
И гле, дође један од старешина зборничких по имену Јаир; и видевши Га паде пред ноге Његове.
| ויתחנן אליו מאד לאמר בתי הקטנה חלתה עד למות אנא בוא נא ושים ידיך עליה למען תרפא ותחיה׃ | 23 |
И мољаше Га врло говорећи: Кћи је моја на самрти; да дођеш и да метнеш на њу руке да оздрави и живи.
| וילך אתו וילכו אחריו המון רב וידחקהו׃ | 24 |
И пође с њим; и за Њим иђаше народа много и туркаху Га.
| ואשה היתה זבת דם שתים עשרה שנה׃ | 25 |
И жена некаква која је дванаест година боловала од течења крви
| והיא סבלה הרבה תחת ידי רפאים רבים והוציאה את כל אשר לה ולא להועיל ויהי חליה חזק מאד׃ | 26 |
И велику муку поднела од многих лекара, и потрошила све што је имала, и ништа јој нису помогли, него још горе начинили,
| ויהי כשמעה את שמע ישוע ותבוא בהמון העם מאחריו ותגע בבגדו׃ | 27 |
Кад је чула за Исуса, дође у народу састраг, и дотаче се хаљине Његове.
| כי אמרה רק אם אגע בבגדיו אושע׃ | 28 |
Јер говораше: Ако се само дотакнем хаљина Његових оздравићу.
| וייבש מקור דמיה פתאם ותבן בבשרה כי נרפא נגעה׃ | 29 |
И одмах пресахну извор крви њене, и осети у телу да оздрави од болести.
| וברגע ידע ישוע בנפשו כי גבורה יצאה ממנו ויפן בתוך העם ויאמר מי נגע בבגדי׃ | 30 |
И одмах Исус осети у себи силу што изађе из Њега, и обазревши се на народ рече: Ко се то дотаче мојих хаљина?
| ויאמר אליו תלמידיו אתה ראה את ההמון דוחק אתך ואמרת מי נגע בי׃ | 31 |
И рекоше Му ученици Његови: Видиш народ где Те турка, па питаш: Ко се дотаче мене?
| ויבט סביב לראות את אשר עשתה זאת׃ | 32 |
И Он се обазираше да види ону која то учини.
| ותירא האשה ותחרד כי ידעה את אשר נעשה לה ותבא ותפל לפניו ותגד לו את האמת כלה׃ | 33 |
А жена уплашивши се дрхташе, и знајући шта јој се догоди, дође и клече пред Њим, и каза Му сву истину.
| ויאמר אליה בתי אמונתך הושיעה לך לכי לשלום וחיית מנגעך׃ | 34 |
А Он рече јој: Кћери! Вера твоја поможе ти; иди с миром, и буди здрава од болести своје.
| עודנו מדבר והנה באים מבית ראש הכנסת לאמר בתך מתה למה תטריח עוד את המורה׃ | 35 |
Још Он говораше, а дођоше од старешине зборничког говорећи: Кћи твоја умре; што већ трудиш учитеља?
| וכשמע ישוע את הדבר אשר דברו ויאמר אל ראש הכנסת אל תירא רק האמינה׃ | 36 |
А Исус одмах чувши реч што рекоше рече старешини: Не бој се, само веруј.
| ולא הניח לאיש ללכת אתו בלתי אם לפטרוס וליעקב וליוחנן אחי יעקב׃ | 37 |
И не даде за собом ићи никоме осим Петра и Јакова и Јована брата Јаковљевог.
| ויבא בית ראש הכנסת וירא המון הבכים והמיללים הרבה׃ | 38 |
И дође у кућу старешине зборничког, и виде вреву и плач и јаук велики.
| ובבאו אמר אליהם מה תהמו ותבכו הנערה לא מתה אך ישנה היא׃ | 39 |
И ушавши рече им: Шта сте узаврели те плачете? Девојка није умрла, него спава.
| וישחקו לו והוא גרש את כלם ויקח את אבי הנערה ואת אמה ואת אשר אתו ויבא החדרה אשר שם שכבת הנערה׃ | 40 |
И подсмеваху Му се. А Он истеравши све узе оца девојчиног и матер и који беху с Њим, и уђе где лежаше девојка.
| ויאחז ביד הנערה ויאמר אליה טליתא קומי אשר פרושו הילדה אני אמר לך קומי נא׃ | 41 |
И узевши девојку за руку рече јој: Талита куми, које значи: Девојко, теби говорим, устани.
| ומיד קמה הילדה ותתהלך והיא בת שתים עשרה שנה וישמו שמה גדולה׃ | 42 |
И одмах уста девојка и хођаше; а беше од дванаест година. И зачудише се чудом великим.
| ויזהר אותם מאד שלא יודע הדבר לאיש ויאמר לתת לה לאכול׃ | 43 |
И запрети им врло да нико не дозна за то, и рече: Подајте јој нек једе.
