< לוּקָס 2 >

ויהי בימים ההם ותצא דת מאת הקיסר אוגוסטוס לספר את כל ישבי תבל׃ 1
Factum est autem in diebus illis, exiit edictum a Cæsare Augusto ut describeretur universus orbis.
וזה המפקד היה הראשון בהיות קוריניוס שליט בסוריא׃ 2
Hæc descriptio prima facta est a præside Syriæ Cyrino:
וילכו כלם להתפקד איש לעירו׃ 3
et ibant omnes ut profiterentur singuli in suam civitatem.
ויעל גם יוסף מן הגליל מעיר נצרת אל יהודה לעיר דוד הנקראה בית לחם כי היה מבית דוד וממשפחתו׃ 4
Ascendit autem et Joseph a Galilæa de civitate Nazareth in Judæam, in civitatem David, quæ vocatur Bethlehem: eo quod esset de domo et familia David,
להתפקד עם מרים המארשה לו והיא הרה׃ 5
ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore prægnante.
ויהי בהיותם שם וימלאו ימיה ללדת׃ 6
Factum est autem, cum essent ibi, impleti sunt dies ut pareret.
ותלד את בנה הבכור ותחתלהו ותשכיבהו באבוס כי לא היה להם מקום במלון׃ 7
Et peperit filium suum primogenitum, et pannis eum involvit, et reclinavit eum in præsepio: quia non erat eis locus in diversorio.
ורעים היו בארץ ההיא לנים בשדה ושמרים את משמרות הלילה בעדרם׃ 8
Et pastores erant in regione eadem vigilantes, et custodientes vigilias noctis super gregem suum.
והנה מלאך יהוה נצב עליהם וכבוד יהוה הופיע עליהם מסביב וייראו יראה גדולה׃ 9
Et ecce angelus Domini stetit juxta illos, et claritas Dei circumfulsit illos, et timuerunt timore magno.
ויאמר אליהם המלאך אל תיראו כי הנני מבשר אתכם שמחה גדולה אשר תהיה לכל העם׃ 10
Et dixit illis angelus: Nolite timere: ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum, quod erit omni populo:
כי היום ילד לכם בעיר דוד מושיע אשר הוא המשיח האדון׃ 11
quia natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in civitate David.
וזה לכם האות תמצאון ילד מחתל ומנח באבוס׃ 12
Et hoc vobis signum: invenietis infantem pannis involutum, et positum in præsepio.
ויהי פתאם אצל המלאך המון צבא השמים והם משבחים את האלהים ואמרים׃ 13
Et subito facta est cum angelo multitudo militiæ cælestis laudantium Deum, et dicentium:
כבוד במרומים לאלהים ובארץ שלום בבני אדם רצונו׃ 14
[Gloria in altissimis Deo, et in terra pax hominibus bonæ voluntatis.]
ויהי כאשר עלו מעליהם המלאכים השמימה ויאמרו הרעים איש אל רעהו נעברה נא עד בית לחם ונראה המעשה הזה אשר הודיענו יהוה׃ 15
Et factum est, ut discesserunt ab eis angeli in cælum: pastores loquebantur ad invicem: Transeamus usque Bethlehem, et videamus hoc verbum, quod factum est, quod Dominus ostendit nobis.
וימהרו לבוא וימצאו את מרים ואת יוסף ואת הילד שכב באבוס׃ 16
Et venerunt festinantes: et invenerunt Mariam, et Joseph, et infantem positum in præsepio.
ויראו וישמיעו את הדבר הנאמר אליהם על הגער הזה׃ 17
Videntes autem cognoverunt de verbo, quod dictum erat illis de puero hoc.
וכל השמעים תמהו על הדברים אשר דברו אליהם הרעים׃ 18
Et omnes qui audierunt, mirati sunt: et de his quæ dicta erant a pastoribus ad ipsos.
ומרים שמרה את הדברים האלה ותחשבם בלבה׃ 19
Maria autem conservabat omnia verba hæc, conferens in corde suo.
וישובו הרעים מהללים ומשבחים את האלהים על כל אשר שמעו וראו כפי אשר נאמר אליהם׃ 20
Et reversi sunt pastores glorificantes et laudantes Deum in omnibus quæ audierant et viderant, sicut dictum est ad illos.
ויהי במלאת לנער שמנה ימים וימול ויקרא שמו ישוע כשם אשר קרא לו המלאך בטרם הרה בבטן׃ 21
Et postquam consummati sunt dies octo, ut circumcideretur puer, vocatum est nomen ejus Jesus, quod vocatum est ab angelo priusquam in utero conciperetur.
וימלאו ימי טהרה לפי תורת משה ויעלהו לירושלים להעמידו לפני יהוה׃ 22
Et postquam impleti sunt dies purgationis ejus secundum legem Moysi, tulerunt illum in Jerusalem, ut sisterent eum Domino,
כאשר כתוב בתורת יהוה כל זכר פטר רחם יקרא קדש ליהוה׃ 23
sicut scriptum est in lege Domini: Quia omne masculinum adaperiens vulvam, sanctum Domino vocabitur:
ולתת קרבן כאמור בתורת יהוה שתי תרים או שני בני יונה׃ 24
et ut darent hostiam secundum quod dictum est in lege Domini, par turturum, aut duos pullos columbarum.
והנה איש היה בירושלים ושמו שמעון והוא איש צדיק וחסיד מחכה לנחמת ישראל ורוח הקדש היה עליו׃ 25
Et ecce homo erat in Jerusalem, cui nomen Simeon, et homo iste justus, et timoratus, exspectans consolationem Israël: et Spiritus Sanctus erat in eo.
ולו נגלה ברוח הקדש כי לא יראה מות עד ראותו את משיח יהוה׃ 26
Et responsum acceperat a Spiritu Sancto, non visurum se mortem, nisi prius videret Christum Domini.
ויבא ברוח אל המקדש ויהי כאשר הביאו הוריו את הנער ישוע לעשות עליו כמשפט התורה׃ 27
Et venit in spiritu in templum. Et cum inducerent puerum Jesum parentes ejus, ut facerent secundum consuetudinem legis pro eo,
ויקחהו על זרעותיו ויברך את האלהים ויאמר׃ 28
et ipse accepit eum in ulnas suas: et benedixit Deum, et dixit:
עתה תפטר את עבדך כדברך אדני בשלום׃ 29
[Nunc dimittis servum tuum Domine, secundum verbum tuum in pace:
כי ראו עיני את ישועתך׃ 30
quia viderunt oculi mei salutare tuum,
אשר הכינות לפני כל העמים׃ 31
quod parasti ante faciem omnium populorum:
אור לגלות עיני הגוים ותפארת ישראל עמך׃ 32
lumen ad revelationem gentium, et gloriam plebis tuæ Israël.]
ויוסף ואמו תמהים על הדברים הנאמרים עליו׃ 33
Et erat pater ejus et mater mirantes super his quæ dicebantur de illo.
ויברך אותם שמעון ויאמר אל מרים אמו הנה זה מוסד לנפילה ולתקומה לרבים בישראל ולאות מריבה׃ 34
Et benedixit illis Simeon, et dixit ad Mariam matrem ejus: Ecce positus est hic in ruinam et in resurrectionem multorum in Israël, et in signum cui contradicetur:
וגם בנפשך תחתר חרב למען תגלינה מחשבות לבב רבים׃ 35
et tuam ipsius animam pertransibit gladius ut revelentur ex multis cordibus cogitationes.
ותהי שם חנה אשה נביאה בת פנואל משבט אשר והיא באה בימים וחיתה עם בעלה שבע שנים אחרי בתוליה׃ 36
Et erat Anna prophetissa, filia Phanuel, de tribu Aser: hæc processerat in diebus multis, et vixerat cum viro suo annis septem a virginitate sua.
והיא אלמנה כארבע ושמנים שנה ולא משה מן המקדש ובצום ובתחנונים עבדה את האלהים לילה ויום׃ 37
Et hæc vidua usque ad annos octoginta quatuor: quæ non discedebat de templo, jejuniis et obsecrationibus serviens nocte ac die.
ותקם בשעה ההיא ותגש להדות ליהוה ותדבר עליו באזני כל המחכים לגאלה בירושלים׃ 38
Et hæc, ipsa hora superveniens, confitebatur Domino: et loquebatur de illo omnibus, qui exspectabant redemptionem Israël.
ויכלו את הכל כפי תורת יהוה וישובו הגלילה אל נצרת עירם׃ 39
Et ut perfecerunt omnia secundum legem Domini, reversi sunt in Galilæam in civitatem suam Nazareth.
ויגדל הנער ויחזק ברוח וימלא חכמה וחסד אלהים עמו׃ 40
Puer autem crescebat, et confortabatur plenus sapientia: et gratia Dei erat in illo.
ועלו הוריו ירושלים שנה בשנה לחג הפסח׃ 41
Et ibant parentes ejus per omnes annos in Jerusalem, in die solemni Paschæ.
ויהי בהיותו בן שתים עשרה שנה ויעלו ירושלים כמשפט החג׃ 42
Et cum factus esset annorum duodecim, ascendentibus illis Jerosolymam secundum consuetudinem diei festi,
וימלאו את הימים וישובו ויותר ישוע הנער בירושלים ויוסף ואמו לא ידעו׃ 43
consummatisque diebus, cum redirent, remansit puer Jesus in Jerusalem, et non cognoverunt parentes ejus.
ויחשבו כי עם חבל הארחים הוא וילכו כדרך יום ויבקשהו בין הקרובים והמידעים׃ 44
Existimantes autem illum esse in comitatu, venerunt iter diei, et requirebant eum inter cognatos et notos.
ולא מצאהו וישבו ירושלים לבקשו׃ 45
Et non invenientes, regressi sunt in Jerusalem, requirentes eum.
ויהי אחרי שלשת ימים וימצאהו במקדש ישב בתוך המורים שמע אליהם ושאל אתם׃ 46
Et factum est, post triduum invenerunt illum in templo sedentem in medio doctorum, audientem illos, et interrogantem eos.
וכל השמעים אליו השתוממו על שכלו ועל תשובתיו׃ 47
Stupebant autem omnes qui eum audiebant, super prudentia et responsis ejus.
ויהי כראותם אתו ויחרדו ותאמר אליו אמו בני מדוע ככה עשית לנו הנה אביך ואנכי בעצבת לב בקשנוך׃ 48
Et videntes admirati sunt. Et dixit mater ejus ad illum: Fili, quid fecisti nobis sic? ecce pater tuus et ego dolentes quærebamus te.
ויאמר אליהם למה זה בקשתם אתי הלא ידעתם כי עלי להיות באשר לאבי׃ 49
Et ait ad illos: Quid est quod me quærebatis? nesciebatis quia in his quæ Patris mei sunt, oportet me esse?
והם לא הבינו את הדבר אשר דבר אליהם׃ 50
Et ipsi non intellexerunt verbum quod locutus est ad eos.
וירד אתם ויבא אל נצרת ויכנע להם ואמו שמרה בלבה את כל הדברים האלה׃ 51
Et descendit cum eis, et venit Nazareth: et erat subditus illis. Et mater ejus conservabat omnia verba hæc in corde suo.
וישוע הלך וגדל בחכמה ומקומה ובחן עם אלהים ועם אנשים׃ 52
Et Jesus proficiebat sapientia, et ætate, et gratia apud Deum et homines.

< לוּקָס 2 >