< לוּקָס 2 >
ויהי בימים ההם ותצא דת מאת הקיסר אוגוסטוס לספר את כל ישבי תבל׃ | 1 |
U one dane izađe naredba cara Augusta da se provede popis svega svijeta.
וזה המפקד היה הראשון בהיות קוריניוס שליט בסוריא׃ | 2 |
Bijaše to prvi popis izvršen za Kvirinijeva upravljanja Sirijom.
וילכו כלם להתפקד איש לעירו׃ | 3 |
Svi su išli na popis, svaki u svoj grad.
ויעל גם יוסף מן הגליל מעיר נצרת אל יהודה לעיר דוד הנקראה בית לחם כי היה מבית דוד וממשפחתו׃ | 4 |
Tako i Josip, budući da je bio iz doma i loze Davidove, uziđe iz Galileje, iz grada Nazareta, u Judeju - u grad Davidov, koji se zove Betlehem -
להתפקד עם מרים המארשה לו והיא הרה׃ | 5 |
da se podvrgne popisu zajedno sa svojom zaručnicom Marijom koja bijaše trudna.
ויהי בהיותם שם וימלאו ימיה ללדת׃ | 6 |
I dok se bili ondje, navršilo joj se vrijeme da rodi.
ותלד את בנה הבכור ותחתלהו ותשכיבהו באבוס כי לא היה להם מקום במלון׃ | 7 |
I porodi sina svoga, prvorođenca, povi ga i položi u jasle jer za njih nije bilo mjesta u svratištu.
ורעים היו בארץ ההיא לנים בשדה ושמרים את משמרות הלילה בעדרם׃ | 8 |
A u tom kraju bijahu pastiri: pod vedrim su nebom čuvali noćnu stražu kod svojih stada.
והנה מלאך יהוה נצב עליהם וכבוד יהוה הופיע עליהם מסביב וייראו יראה גדולה׃ | 9 |
Anđeo im Gospodnji pristupi i slava ih Gospodnja obasja! Silno se prestrašiše.
ויאמר אליהם המלאך אל תיראו כי הנני מבשר אתכם שמחה גדולה אשר תהיה לכל העם׃ | 10 |
No anđeo im reče: “Ne bojte se! Evo javljam vam blagovijest, veliku radost za sav narod!
כי היום ילד לכם בעיר דוד מושיע אשר הוא המשיח האדון׃ | 11 |
Danas vam se u gradu Davidovu rodio Spasitelj - Krist, Gospodin.
וזה לכם האות תמצאון ילד מחתל ומנח באבוס׃ | 12 |
I evo vam znaka: naći ćete novorođenče povijeno gdje leži u jaslama.”
ויהי פתאם אצל המלאך המון צבא השמים והם משבחים את האלהים ואמרים׃ | 13 |
I odjednom se anđelu pridruži silna nebeska vojska hvaleći Boga i govoreći:
כבוד במרומים לאלהים ובארץ שלום בבני אדם רצונו׃ | 14 |
“Slava na visinama Bogu, a na zemlji mir ljudima, miljenicima njegovim!”
ויהי כאשר עלו מעליהם המלאכים השמימה ויאמרו הרעים איש אל רעהו נעברה נא עד בית לחם ונראה המעשה הזה אשר הודיענו יהוה׃ | 15 |
Čim anđeli otiđoše od njih na nebo, pastiri stanu poticati jedni druge: “Hajdemo dakle do Betlehema. Pogledajmo što se to dogodilo, događaj koji nam obznani Gospodin.”
וימהרו לבוא וימצאו את מרים ואת יוסף ואת הילד שכב באבוס׃ | 16 |
I pohite te pronađu Mariju, Josipa i novorođenče gdje leži u jaslama.
ויראו וישמיעו את הדבר הנאמר אליהם על הגער הזה׃ | 17 |
Pošto sve pogledaše, ispripovijediše što im bijaše rečeno o tom djetetu.
וכל השמעים תמהו על הדברים אשר דברו אליהם הרעים׃ | 18 |
A svi koji su to čuli divili se tome što su im pripovijedali pastiri.
ומרים שמרה את הדברים האלה ותחשבם בלבה׃ | 19 |
Marija u sebi pohranjivaše sve te događaje i prebiraše ih u svome srcu.
וישובו הרעים מהללים ומשבחים את האלהים על כל אשר שמעו וראו כפי אשר נאמר אליהם׃ | 20 |
Pastiri se zatim vratiše slaveći i hvaleći Boga za sve što su čuli i vidjeli kako im je bilo rečeno.
ויהי במלאת לנער שמנה ימים וימול ויקרא שמו ישוע כשם אשר קרא לו המלאך בטרם הרה בבטן׃ | 21 |
Kad se navršilo osam dana da bude obrezan, nadjenuše mu ime Isus, kako ga je bio prozvao anđeo prije njegova začeća.
וימלאו ימי טהרה לפי תורת משה ויעלהו לירושלים להעמידו לפני יהוה׃ | 22 |
Kad se zatim po Mojsijevu Zakonu navršiše dani njihova čišćenja, poniješe ga u Jeruzalem da ga prikažu Gospodinu -
כאשר כתוב בתורת יהוה כל זכר פטר רחם יקרא קדש ליהוה׃ | 23 |
kao što piše u Zakonu Gospodnjem: Svako muško prvorođenče neka se posveti Gospodinu! -
ולתת קרבן כאמור בתורת יהוה שתי תרים או שני בני יונה׃ | 24 |
i da prinesu žrtvu kako je rečeno u Zakonu Gospodnjem: dvije grlice ili dva golubića.
והנה איש היה בירושלים ושמו שמעון והוא איש צדיק וחסיד מחכה לנחמת ישראל ורוח הקדש היה עליו׃ | 25 |
Živio tada u Jeruzalemu čovjek po imenu Šimun. Taj čovjek, pravedan i bogobojazan, iščekivaše Utjehu Izraelovu i Duh Sveti bijaše na njemu.
ולו נגלה ברוח הקדש כי לא יראה מות עד ראותו את משיח יהוה׃ | 26 |
Objavio mu Duh Sveti da neće vidjeti smrti dok ne vidi Pomazanika Gospodnjega.
ויבא ברוח אל המקדש ויהי כאשר הביאו הוריו את הנער ישוע לעשות עליו כמשפט התורה׃ | 27 |
Ponukan od Duha, dođe u Hram. I kad roditelji uniješe dijete Isusa da obave što o njemu propisuje Zakon,
ויקחהו על זרעותיו ויברך את האלהים ויאמר׃ | 28 |
primi ga on u naručje, blagoslovi Boga i reče:
עתה תפטר את עבדך כדברך אדני בשלום׃ | 29 |
“Sad otpuštaš slugu svojega, Gospodaru, po riječi svojoj, u miru!
כי ראו עיני את ישועתך׃ | 30 |
Ta vidješe oči moje spasenje tvoje,
אשר הכינות לפני כל העמים׃ | 31 |
koje si pripravio pred licem svih naroda:
אור לגלות עיני הגוים ותפארת ישראל עמך׃ | 32 |
svjetlost na prosvjetljenje naroda, slavu puka svoga izraelskoga.”
ויוסף ואמו תמהים על הדברים הנאמרים עליו׃ | 33 |
Otac njegov i majka divili se što se to o njemu govori.
ויברך אותם שמעון ויאמר אל מרים אמו הנה זה מוסד לנפילה ולתקומה לרבים בישראל ולאות מריבה׃ | 34 |
Šimun ih blagoslovi i reče Mariji, majci njegovoj: “Ovaj je evo postavljen na propast i uzdignuće mnogima u Izraelu i za znak osporavan -
וגם בנפשך תחתר חרב למען תגלינה מחשבות לבב רבים׃ | 35 |
a i tebi će samoj mač probosti dušu - da se razotkriju namisli mnogih srdaca!”
ותהי שם חנה אשה נביאה בת פנואל משבט אשר והיא באה בימים וחיתה עם בעלה שבע שנים אחרי בתוליה׃ | 36 |
A bijaše neka proročica Ana, kći Penuelova, iz plemena Ašerova, žena veoma odmakla u godinama. Nakon djevojaštva živjela je s mužem sedam godina,
והיא אלמנה כארבע ושמנים שנה ולא משה מן המקדש ובצום ובתחנונים עבדה את האלהים לילה ויום׃ | 37 |
a sama kao udovica do osamdeset i četvrte. Nije napuštala Hrama, nego je postovima i molitvama danju i noću služila Bogu.
ותקם בשעה ההיא ותגש להדות ליהוה ותדבר עליו באזני כל המחכים לגאלה בירושלים׃ | 38 |
Upravo u taj čas nadođe. Hvalila je Boga i svima koji iščekivahu otkupljenje Jeruzalema pripovijedala o djetetu.
ויכלו את הכל כפי תורת יהוה וישובו הגלילה אל נצרת עירם׃ | 39 |
Kad obaviše sve po Zakonu Gospodnjem, vratiše se u Galileju, u svoj grad Nazaret.
ויגדל הנער ויחזק ברוח וימלא חכמה וחסד אלהים עמו׃ | 40 |
A dijete je raslo, jačalo i napunjalo se mudrosti i milost je Božja bila na njemu.
ועלו הוריו ירושלים שנה בשנה לחג הפסח׃ | 41 |
Njegovi su roditelji svake godine o blagdanu Pashe išli u Jeruzalem.
ויהי בהיותו בן שתים עשרה שנה ויעלו ירושלים כמשפט החג׃ | 42 |
Kad mu bijaše dvanaest godina, uziđoše po običaju blagdanskom.
וימלאו את הימים וישובו ויותר ישוע הנער בירושלים ויוסף ואמו לא ידעו׃ | 43 |
Kad su minuli ti dani, vraćahu se oni, a dječak Isus osta u Jeruzalemu, a da nisu znali njegovi roditelji.
ויחשבו כי עם חבל הארחים הוא וילכו כדרך יום ויבקשהו בין הקרובים והמידעים׃ | 44 |
Uvjereni da je među suputnicima, odoše dan hoda, a onda ga stanu tražiti među rodbinom i znancima.
ולא מצאהו וישבו ירושלים לבקשו׃ | 45 |
I kad ga ne nađu, vrate se u Jeruzalem tražeći ga.
ויהי אחרי שלשת ימים וימצאהו במקדש ישב בתוך המורים שמע אליהם ושאל אתם׃ | 46 |
Nakon tri dana nađoše ga u Hramu gdje sjedi posred učitelja, sluša ih i pita.
וכל השמעים אליו השתוממו על שכלו ועל תשובתיו׃ | 47 |
Svi koji ga slušahu bijahu zaneseni razumnošću i odgovorima njegovim.
ויהי כראותם אתו ויחרדו ותאמר אליו אמו בני מדוע ככה עשית לנו הנה אביך ואנכי בעצבת לב בקשנוך׃ | 48 |
Kad ga ugledaše, zapanjiše se, a majka mu njegova reče: “Sinko, zašto si nam to učinio? Gle, otac tvoj i ja žalosni smo te tražili.”
ויאמר אליהם למה זה בקשתם אתי הלא ידעתם כי עלי להיות באשר לאבי׃ | 49 |
A on im reče: “Zašto ste me tražili? Niste li znali da mi je biti u onome što je Oca mojega?”
והם לא הבינו את הדבר אשר דבר אליהם׃ | 50 |
Oni ne razumješe riječi koju im reče.
וירד אתם ויבא אל נצרת ויכנע להם ואמו שמרה בלבה את כל הדברים האלה׃ | 51 |
I siđe s njima, dođe u Nazaret i bijaše im poslušan. A majka je njegova brižno čuvala sve ove uspomene u svom srcu.
וישוע הלך וגדל בחכמה ומקומה ובחן עם אלהים ועם אנשים׃ | 52 |
A Isus napredovaše u mudrosti, dobi i milosti kod Boga i ljudi.