לוּקָס 10
| ואחרי כן הבדיל האדון עוד שבעים אחרים וישלחם לפניו שנים שנים אל כל עיר ומקום אשר בקש לבוא שמה׃ | 1 |
| تَتَح پَرَں پْرَبھُرَپَرانْ سَپْتَتِشِشْیانْ نِیُجْیَ سْوَیَں یانِ نَگَرانِ یانِ سْتھانانِ چَ گَمِشْیَتِ تانِ نَگَرانِ تانِ سْتھانانِ چَ پْرَتِ دْوَو دْوَو جَنَو پْرَہِتَوانْ۔ |
| ויאמר להם הן הקציר רב והפעלים מעטים לכן התחננו אל אדון הקציר וישלח פעלים לקצירו׃ | 2 |
| تیبھْیَح کَتھَیاماسَ چَ شَسْیانِ بَہُونِیتِ سَتْیَں کِنْتُ چھیدَکا اَلْپے؛ تَسْمادّھیتوح شَسْیَکْشیتْرے چھیدَکانْ اَپَرانَپِ پْریشَیِتُں کْشیتْرَسْوامِنَں پْرارْتھَیَدھْوَں۔ |
| לכו נא הנני שלח אתכם ככבשים בין הזאבים׃ | 3 |
| یُویَں یاتَ، پَشْیَتَ، ورِکاناں مَدھْیے میشَشاوَکانِوَ یُشْمانْ پْرَہِنومِ۔ |
| אל תשאו כיס ולא תרמיל ולא נעלים ואל תשאלו לשלום איש בדרך׃ | 4 |
| یُویَں کْشُدْرَں مَہَدْ وا وَسَنَسَمْپُٹَکَں پادُکاشْچَ ما گرِہْلِیتَ، مارْگَمَدھْیے کَمَپِ ما نَمَتَ چَ۔ |
| ולכל בית אשר תבאו שם אמרו בראשונה שלום לבית הזה׃ | 5 |
| اَپَرَنْچَ یُویَں یَدْ یَتْ نِویشَنَں پْرَوِشَتھَ تَتْرَ نِویشَنَسْیاسْیَ مَنْگَلَں بھُویادِتِ واکْیَں پْرَتھَمَں وَدَتَ۔ |
| והיה כי יהיה שם בן שלום ונח עליו שלומכם ואם לא אליכם ישוב׃ | 6 |
| تَسْماتْ تَسْمِنْ نِویشَنے یَدِ مَنْگَلَپاتْرَں سْتھاسْیَتِ تَرْہِ تَنْمَنْگَلَں تَسْیَ بھَوِشْیَتِ، نوچیتْ یُشْمانْ پْرَتِ پَراوَرْتِّشْیَتے۔ |
| ובבית ההוא תשבו ותאכלו ותשתו משלהם כי שוה הפועל בשכרו אל תסעו מבית לבית׃ | 7 |
| اَپَرَنْچَ تے یَتْکِنْچِدْ داسْیَنْتِ تَدیوَ بھُکْتْوا پِیتْوا تَسْمِنِّویشَنے سْتھاسْیَتھَ؛ یَتَح کَرْمَّکارِی جَنو بھرِتِمْ اَرْہَتِ؛ گرِہادْ گرِہَں ما یاسْیَتھَ۔ |
| וכל עיר אשר תבאו בה וקבלו אתכם אכלו שם את אשר ישימו לפניכם׃ | 8 |
| اَنْیَچَّ یُشْماسُ کِمَپِ نَگَرَں پْرَوِشْٹیشُ لوکا یَدِ یُشْماکَمْ آتِتھْیَں کَرِشْیَنْتِ، تَرْہِ یَتْ کھادْیَمْ اُپَسْتھاسْیَنْتِ تَدیوَ کھادِشْیَتھَ۔ |
| ורפאו את החולים אשר בקרבה ואמרו להם קרבה אליכם מלכות האלהים׃ | 9 |
| تَنَّگَرَسْتھانْ روگِنَح سْوَسْتھانْ کَرِشْیَتھَ، اِیشْوَرِییَں راجْیَں یُشْماکَمْ اَنْتِکَمْ آگَمَتْ کَتھامیتانْچَ پْرَچارَیِشْیَتھَ۔ |
| וכל עיר אשר תבאו בה ולא יקבלו אתכם צאו לכם אל רחובותיה ואמרו׃ | 10 |
| کِنْتُ کِمَپِ پُرَں یُشْماسُ پْرَوِشْٹیشُ لوکا یَدِ یُشْماکَمْ آتِتھْیَں نَ کَرِشْیَنْتِ، تَرْہِ تَسْیَ نَگَرَسْیَ پَنْتھانَں گَتْوا کَتھامیتاں وَدِشْیَتھَ، |
| אף את עפר עירכם הנדבק ברגלינו ננערהו לכם אך ידע תדעו כי קרבה אליכם מלכות האלהים׃ | 11 |
| یُشْماکَں نَگَرِییا یا دھُولْیوسْماسُ سَمَلَگَنْ تا اَپِ یُشْماکَں پْراتِکُولْیینَ ساکْشْیارْتھَں سَمْپاتَیامَح؛ تَتھاپِیشْوَرَراجْیَں یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَتَمْ اِتِ نِشْچِتَں جانِیتَ۔ |
| אני אמר אלכים כי לסדום יקל ביום ההוא מן העיר ההיא׃ | 12 |
| اَہَں یُشْمَبھْیَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ، وِچارَدِنے تَسْیَ نَگَرَسْیَ دَشاتَح سِدومو دَشا سَہْیا بھَوِشْیَتِ۔ |
| אוי לך כורזין אוי לך בית צידה כי הגבורות אשר נעשו בקרבכן אלו נעשו בצור ובצידון הלא כבר ישבו בשק ואפר ושבו׃ | 13 |
| ہا ہا کوراسِینْ نَگَرَ، ہا ہا بَیتْسَیدانَگَرَ یُوَیورْمَدھْیے یادرِشانِ آشْچَرْیّانِ کَرْمّانْیَکْرِیَنْتَ، تانِ کَرْمّانِ یَدِ سورَسِیدونو رْنَگَرَیورَکارِشْیَنْتَ، تَدا اِتو بَہُدِنَپُورْوَّں تَنِّواسِنَح شَنَوَسْتْرانِ پَرِدھایَ گاتْریشُ بھَسْمَ وِلِپْیَ سَمُپَوِشْیَ سَمَکھیتْسْیَنْتَ۔ |
| אכן לצור וצידון יקל בדין מכם׃ | 14 |
| اَتو وِچارَدِوَسے یُشْماکَں دَشاتَح سورَسِیدونِّواسِناں دَشا سَہْیا بھَوِشْیَتِ۔ |
| ואת כפר נחום אשר עד השמים התרוממת אל שאול תורדי׃ (Hadēs g86) | 15 |
| ہے کَپھَرْناہُومْ، تْوَں سْوَرْگَں یاوَدْ اُنَّتا کِنْتُ نَرَکَں یاوَتْ نْیَگْبھَوِشْیَسِ۔ (Hadēs g86) |
| השומע אליכם אלי הוא שומע והבוזה אתכם אותי הוא בוזה והבוזה אותי הוא בוזה את אשר שלחני׃ | 16 |
| یو جَنو یُشْماکَں واکْیَں گرِہْلاتِ سَ مَمَیوَ واکْیَں گرِہْلاتِ؛ کِنْچَ یو جَنو یُشْماکَمْ اَوَجْناں کَروتِ سَ مَمَیواوَجْناں کَروتِ؛ یو جَنو مَماوَجْناں کَروتِ چَ سَ مَتْپْریرَکَسْیَیواوَجْناں کَروتِ۔ |
| וישובו השבעים בשמחה ויאמרו אדנינו גם השדים נכנעים לנו בשמך׃ | 17 |
| اَتھَ تے سَپْتَتِشِشْیا آنَنْدینَ پْرَتْیاگَتْیَ کَتھَیاماسُح، ہے پْرَبھو بھَوَتو نامْنا بھُوتا اَپْیَسْماکَں وَشِیبھَوَنْتِ۔ |
| ויאמר אליהם ראיתי את השטן נפל כברק מן השמים׃ | 18 |
| تَدانِیں سَ تانْ جَگادَ، وِدْیُتَمِوَ سْوَرْگاتْ پَتَنْتَں شَیتانَمْ اَدَرْشَمْ۔ |
| הנה השלטתי אתכם לדרך על נחשים ועקרבים ועל כל גבורת האיב וכל דבר לא יזיק לכם׃ | 19 |
| پَشْیَتَ سَرْپانْ ورِشْچِکانْ رِپوح سَرْوَّپَراکْرَماںشْچَ پَدَتَلَے رْدَلَیِتُں یُشْمَبھْیَں شَکْتِں دَدامِ تَسْمادْ یُشْماکَں کاپِ ہانِ رْنَ بھَوِشْیَتِ۔ |
| אך בזאת אל תשמחו כי נכנעים לכם הרוחות כי אם שמחו על אשר נכתבו שמותיכם בשמים׃ | 20 |
| بھُوتا یُشْماکَں وَشِیبھَوَنْتِ، ایتَنِّمِتَّتْ ما سَمُلَّسَتَ، سْوَرْگے یُشْماکَں نامانِ لِکھِتانِ سَنْتِیتِ نِمِتَّں سَمُلَّسَتَ۔ |
| בשעה ההיא עלץ ישוע ברוח ויאמר אודך האב אדון השמים והארץ כי הסתרת את אלה מן החכמים והנבונים וגליתם לעללים הן אבי כי כן היה רצון מלפניך׃ | 21 |
| تَدْگھَٹِکایاں یِیشُ رْمَنَسِ جاتاہْلادَح کَتھَیاماسَ ہے سْوَرْگَپرِتھِوْیوریکادھِپَتے پِتَسْتْوَں جْنانَوَتاں وِدُشانْچَ لوکاناں پُرَسْتاتْ سَرْوَّمیتَدْ اَپْرَکاشْیَ بالَکاناں پُرَسْتاتْ پْراکاشَیَ ایتَسْمادّھیتوسْتْواں دھَنْیَں وَدامِ، ہے پِتَرِتّھَں بھَوَتُ یَدْ ایتَدیوَ تَوَ گوچَرَ اُتَّمَمْ۔ |
| הכל נמסר לי מאת אבי ואין יודע מי הוא הבן בלתי האב ומי הוא האב בלתי הבן ואשר יחפץ הבן לגלותו לו׃ | 22 |
| پِتْرا سَرْوّانِ مَیِ سَمَرْپِتانِ پِتَرَں وِنا کوپِ پُتْرَں نَ جاناتِ کِنْچَ پُتْرَں وِنا یَسْمَے جَنایَ پُتْرَسْتَں پْرَکاشِتَوانْ تَنْچَ وِنا کوپِ پِتَرَں نَ جاناتِ۔ |
| ויפן אל תלמידיו לבדם ויאמר אשרי העינים הראות את אשר אתם ראים׃ | 23 |
| تَپَح پَرَں سَ شِشْیانْ پْرَتِ پَراورِتْیَ گُپْتَں جَگادَ، یُویَمیتانِ سَرْوّانِ پَشْیَتھَ تَتو یُشْماکَں چَکْشُوںشِ دھَنْیانِ۔ |
| כי אני אמר לכם נביאים ומלכים רבים חפצו לראות את אשר אתם ראים ולא ראו ולשמע את אשר אתם שמעים ולא שמעו׃ | 24 |
| یُشْمانَہَں وَدامِ، یُویَں یانِ سَرْوّانِ پَشْیَتھَ تانِ بَہَوو بھَوِشْیَدْوادِنو بھُوپَتَیَشْچَ دْرَشْٹُمِچّھَنْتوپِ دْرَشْٹُں نَ پْراپْنُوَنْ، یُشْمابھِ رْیا یاح کَتھاشْچَ شْرُویَنْتے تاح شْروتُمِچّھَنْتوپِ شْروتُں نالَبھَنْتَ۔ |
| והנה אחד מבעלי התורה קם לנסותו ויאמר מורה מה אעשה ואירש חיי עולם׃ (aiōnios g166) | 25 |
| اَنَنْتَرَمْ ایکو وْیَوَسْتھاپَکَ اُتّھایَ تَں پَرِیکْشِتُں پَپْرَچّھَ، ہے اُپَدیشَکَ اَنَنْتایُشَح پْراپْتَیے مَیا کِں کَرَنِییَں؟ (aiōnios g166) |
| ויאמר אליו מה כתוב בתורה ואיך אתה קורא׃ | 26 |
| یِیشُح پْرَتْیُواچَ، اَتْرارْتھے وْیَوَسْتھایاں کِں لِکھِتَمَسْتِ؟ تْوَں کِیدرِکْ پَٹھَسِ؟ |
| ויען ויאמר ואהבת את יהוה אלהיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מאדך ובכל מדעך ואת רעך כמוך׃ | 27 |
| تَتَح سووَدَتْ، تْوَں سَرْوّانْتَحکَرَنَیح سَرْوَّپْرانَیح سَرْوَّشَکْتِبھِح سَرْوَّچِتَّیشْچَ پْرَبھَو پَرَمیشْوَرے پْریمَ کُرُ، سَمِیپَواسِنِ سْوَوَتْ پْریمَ کُرُ چَ۔ |
| ויאמר אליו כן השיבות עשה זאת וחיה׃ | 28 |
| تَدا سَ کَتھَیاماسَ، تْوَں یَتھارْتھَں پْرَتْیَووچَح، اِتّھَمْ آچَرَ تینَیوَ جِیوِشْیَسِ۔ |
| והוא חפץ להצטדק ויאמר אל ישוע ומי הוא רעי׃ | 29 |
| کِنْتُ سَ جَنَح سْوَں نِرْدّوشَں جْناپَیِتُں یِیشُں پَپْرَچّھَ، مَمَ سَمِیپَواسِی کَح؟ تَتو یِیشُح پْرَتْیُواچَ، |
| ויען ישוע ויאמר איש אחד ירד מירושלים ליריחו ונפל בידי שדדים והם הפשיטהו וגם פצעהו ויעזבו אותו בין חיים למות וילכו להם׃ | 30 |
| ایکو جَنو یِرُوشالَمْپُرادْ یِرِیہوپُرَں یاتِ، ایتَرْہِ دَسْیُوناں کَریشُ پَتِتے تے تَسْیَ وَسْتْرادِکَں ہرِتَوَنْتَح تَماہَتْیَ مرِتَپْرایَں کرِتْوا تْیَکْتْوا یَیُح۔ |
| ויקר המקרה כי ירד כהן אחד בדרך ההוא וירא אתו ויעבר מעליו׃ | 31 |
| اَکَسْمادْ ایکو یاجَکَسْتینَ مارْگینَ گَچّھَنْ تَں درِشْٹْوا مارْگانْیَپارْشْوینَ جَگامَ۔ |
| וכן גם איש לוי פגע במקום ויגש וירא אתו ויעבר מעליו׃ | 32 |
| اِتّھَمْ ایکو لیوِییَسْتَتْسْتھانَں پْراپْیَ تَسْیانْتِکَں گَتْوا تَں وِلوکْیانْیینَ پارْشْوینَ جَگامَ۔ |
| ואיש שמרוני הלך בדרך ויבא עליו וירא אתו ויהמו רחמיו׃ | 33 |
| کِنْتْویکَح شومِرونِییو گَچّھَنْ تَتْسْتھانَں پْراپْیَ تَں درِشْٹْوادَیَتَ۔ |
| ויגש אליו ויחבש את פצעיו ויסוכם בשמן ויין ויעלהו על בהמתו ויוליכהו אל המלון ויכלכלהו׃ | 34 |
| تَسْیانْتِکَں گَتْوا تَسْیَ کْشَتیشُ تَیلَں دْراکْشارَسَنْچَ پْرَکْشِپْیَ کْشَتانِ بَدّھوا نِجَواہَنوپَرِ تَمُپَویشْیَ پْرَواسِییَگرِہَمْ آنِییَ تَں سِشیوے۔ |
| ולמחרת בנסעו הוציא שני דינרים ויתנם לבעל המלון ויאמר כלכל אותו ואת אשר תוסיף עוד להוציא עליו אני בשובי אשלמנו לך׃ | 35 |
| پَرَسْمِنْ دِوَسے نِجَگَمَنَکالے دْوَو مُدْراپادَو تَدْگرِہَسْوامِنے دَتّواوَدَتْ جَنَمینَں سیوَسْوَ تَتْرَ یودھِکو وْیَیو بھَوِشْیَتِ تَمَہَں پُنَراگَمَنَکالے پَرِشوتْسْیامِ۔ |
| ועתה מי מאלה השלשה היה בעיניך הרע לנפל בידי השדדים׃ | 36 |
| ایشاں تْرَیاناں مَدھْیے تَسْیَ دَسْیُہَسْتَپَتِتَسْیَ جَنَسْیَ سَمِیپَواسِی کَح؟ تْوَیا کِں بُدھْیَتے؟ |
| ויאמר העשה עמו את החסד ויאמר אליו ישוע לך ועשה כן גם אתה׃ | 37 |
| تَتَح سَ وْیَوَسْتھاپَکَح کَتھَیاماسَ یَسْتَسْمِنْ دَیاں چَکارَ۔ تَدا یِیشُح کَتھَیاماسَ تْوَمَپِ گَتْوا تَتھاچَرَ۔ |
| ויהי בנסעם ויבא אל כפר אחד ואשה אחת ושמה מרתא אספה אותו אל ביתה׃ | 38 |
| تَتَح پَرَں تے گَچّھَنْتَ ایکَں گْرامَں پْرَوِوِشُح؛ تَدا مَرْتھاناما سْتْرِی سْوَگرِہے تَسْیاتِتھْیَں چَکارَ۔ |
| ולה היתה אחות ושמה מרים אשר ישבה לרגלי ישוע לשמע אל דברו׃ | 39 |
| تَسْماتْ مَرِیَمْ نامَدھییا تَسْیا بھَگِنِی یِیشوح پَدَسَمِیپَ اُوَوِشْیَ تَسْیوپَدیشَکَتھاں شْروتُماریبھے۔ |
| ומרתא יגעה ברב שרותה ותגש ותאמר הלא תשים על לבך אדני אשר אחותי עזבתני לשרת לבדי אמר נא אליה ותעזר לי׃ | 40 |
| کِنْتُ مَرْتھا ناناپَرِچَرْیّایاں وْیَگْرا بَبھُووَ تَسْمادّھیتوسْتَسْیَ سَمِیپَماگَتْیَ بَبھاشے؛ ہے پْرَبھو مَمَ بھَگِنِی کیوَلَں مَموپَرِ سَرْوَّکَرْمَّناں بھارَمْ اَرْپِتَوَتِی تَتْرَ بھَوَتا کِنْچِدَپِ نَ مَنو نِدھِییَتے کِمْ؟ مَمَ ساہایَّں کَرْتُّں بھَوانْ تامادِشَتُ۔ |
| ויען ישוע ויאמר לה מרתא מרתא את דאגת ומבהלת על הרבה׃ | 41 |
| تَتو یِیشُح پْرَتْیُواچَ ہے مَرْتھے ہے مَرْتھے، تْوَں ناناکارْیّیشُ چِنْتِتَوَتِی وْیَگْرا چاسِ، |
| אבל אחת היא מן הצרך ומרים בחרה לה החלק הטוב אשר לא יקח ממנה׃ | 42 |
| کِنْتُ پْرَیوجَنِییَمْ ایکَماتْرَمْ آسْتے۔ اَپَرَنْچَ یَمُتَّمَں بھاگَں کوپِ ہَرْتُّں نَ شَکْنوتِ سَایوَ مَرِیَما ورِتَح۔ |
