< לוּקָס 1 >

אחרי אשר רבים הואילו לחבר ספור המעשים אשר נאמנו בשלמות בתוכנו׃ 1
Poštovani Teofile, kašă kum šti, mulc lumje adat tot dăla jej s skrije izvješće d stvarurj karje Dimizov afukut ăn vrijamja anuastră, baš kašă kum skrije ăn Svăntă pismă. Askris aja če nuavă azăs ălja karje avizut stvarurlja d ănčipjală š karje rubja Bună vorbă. Š jo pažljivo amproučit aštja tuatje događajurlje. Jo agăndit k arfi binje tot s skriuv p rănd,
כאשר מסרום לנו הראים אתם בעיניהם מתחלה ואשר היו משרתי הדבר׃ 2
חשבתי לטוב גם אני החפש כל הדברים היטב מראשיתם לכתבם אליך בסדר תאופילוס האדיר׃ 3
למען תדע קשט האמרים אשר חנכת בם׃ 4
aša osă fi siguran k aja če jej ta ănvăcat istina.
כהן היה בימי הורדוס מלך יהודה זכריה שמו ממשמרת אביה ולו אשה מבנות אהרן ושמה אלישבע׃ 5
Kănd caru Herod avladit p Judeja, afost njeki pop karje s kjamă Zaharija. Jel pripadnja alu skupinej d popje karje s kima skupina alu Abije. Mujarja alu Zaharije afost isto dăn familija alu popilor. Ja s kima Elizabeta.
ושניהם היו צדיקים לפני האלהים והלכי תם בכל מצות יהוה ובחקתיו׃ 6
Amiždoj irja pravedni la Dimizov š uvjek askulta tot aja če Domnu azapovidit ăn zakonu alu Mojsije.
ולא היה להם ילד כי אלישבע עקרה ושניהם באו בימים׃ 7
Ali na vut kupil daja če Elizabeta afost štjarpă, a amiždoj irja mult bătrnj.
ויהי היום ויכהן לפני אלהים בסדר משמרתו׃ 8
Udată, Zaharija š popilje ăn skupina aluj služaštje ăn Hram.
וכמשפט עבודת הכהנים יצא גורלו להקטיר קטרת ויבא אל היכל יהוה׃ 9
Običaju alu popilor afost s arunče kocka tuată zuva kum akuljiđja činje osă utrje ăn Svetište alu Domnuluj ăn Hram š činje osă apringă tămăja. Una zuvă akuljes p Zaharija s apringă tămăja.
וכל קהל העם היו מתפללים בחוץ בעת הקטרת׃ 10
D vrijamjaja mult lumje s ruga ăn dvorištja alu Hramuluj.
וירא אליו מלאך יהוה עמד לימין מזבח הקטרת׃ 11
Atunča alu Zaharija sa ukazăt anđelu alu Domnuluj. Astat p partja alu dăraptej la žrtveniku d tămăja.
ויבהל זכריה בראותו אתו ואימה נפלה עליו׃ 12
Kănd Zaharija avizut p anđelu, jel mult sa spirjat.
ויאמר אליו המלאך אל תירא זכריהו כי נשמעה תפלתך ואלישבע אשתך תלד לך בן וקראת שמו יוחנן׃ 13
A anđelu ja zăs: “Na vja frikă, Zaharija! Dimizov auzăt rugala ata: Elizabeta, mujarja ata, osă c fakă bijat. Š osă l kjem Ivan.
והיה לך לשמחה וגיל ורבים ישמחו בהולדו׃ 14
Osă c fije drag š t veselješt š mulcă osă s radujaskă kănd s fičja jel.
כי גדול יהיה לפני יהוה ויין ושכר לא ישתה ורוח הקדש ימלא בעודנו בבטן אמו׃ 15
Kupilu alu vostru osă fije marje la intja alu Domnuluj. Jel nusă bja nič vin nič altje bjarje ljutje. Osă fije pljin d Sufljetu alu Svăntuluj još kănd fi ăn burtă.
ורבים מבני ישראל ישיב אל יהוה אלהיהם׃ 16
Jel osă okrinjaskă p multje Izraelcurj la Domnu, Dimizov alor.
והוא ילך לפניו ברוח אליהו ובגבורתו להשיב את לב אבות על בנים ואת הסוררים לתבונת הצדיקים להעמיד ליהוה עם מתקן׃ 17
Isti sufljet karje ja dat snagă alu Ilije osă fije ăn bijatu alu tov s pripimaskă p narodu d vinjala alu Domnuluj. Osă okrinjaskă inimilje alu tatilje kătri kupi š nagovorjaskă p ălja karje nu skultă p Dimizov s primjaskă mudrost alu ălja karje askultă.”
ויאמר זכריה אל המלאך במה אדע זאת כי אני זקנתי ואשתי באה בימים׃ 18
Zaharija azăs alu anđeluj: “Kum s štiuv k s dogodjaštje aja? Š jo š mujarja amja ištjem već bătărnj.”
ויען המלאך ויאמר אליו אני גבריאל העומד לפני האלהים ושלוח אנכי לדבר אליך ולבשרך את זאת׃ 19
P aja anđelu ja zăs: “Jo sănt Gabrijel. Amvinjit dăla prijestolje alu Dimizov. P minje atrimjes la tinje s c aduk asta bună vorbă.
והנה תאלם ולא תוכל לדבר עד היום אשר תהיה זאת תחת כי לא האמנת בדברי אשר ימלאו למועדם׃ 20
Jakă, da akuma osă rămăj mut š nusă poc s rubještj tot pănla zuvaja pănd s nu dogodja aja, daja če naj krizut ăn vorbilje alji mjalje, karje osă ispunjaskă d vrijamje alor.”
והעם היה מחכה לזכריה ויתמהו כי אחר בהיכל׃ 21
Ăn vrijamjaja narodu aštiptat p Zaharija š na razumit dăče atăta sa zabuvit ăn Svetište.
ויהי בצאתו לא יכל לדבר אליהם וידעו כי מראה ראה בהיכל וירמז להם ועודנו נאלם׃ 22
Kănd jel napokon aišăt, na putut nimik s lji zăkă š s lja udă. Kănd lumja avizut aja, š znakurlje karje lja dat ku mănilje, ashvatit k jel avut vizije ăn Svetište.
ויהי כאשר מלאו ימי עבדתו וילך לו אל ביתו׃ 23
Kănd azavršăt zuvilje alu Zaharija s lukrjază kašă popa ăn Hram, sa tors akas.
ויהי אחרי הימים האלה ותהר אלישבע אשתו ותתחבא חמשה חדשים ותאמר׃ 24
Dăpă duavă trje zălje, mujarja aluj Elizabeta arămas grja, š činč lunj na išăt dăn kasă. Ja azăs:
ככה עשה לי יהוה בימי פקדו אותי לאסף את חרפתי בתוך בני אדם׃ 25
“Aša Domnu sa pobrinit d minje š askinit rušunja dăpă minje la intja alu lumje daja če na putut s am kupi.”
ויהי בחדש הששי וישלח המלאך גבריאל מאת האלהים גלילה אל עיר אשר שמה נצרת׃ 26
Kănd Elizabeta irja grja šasă lunj, Dimizov atrimjes p anđelu Gabrijel ăn sat Nazaret ăn regija Galileja,
אל בתולה מארשה לאיש אשר שמו יוסף מבית דוד ושם הבתולה מרים׃ 27
la djevică karje zaručită dăpă om karje s kjamă Josip. Jel irja d sămăncă alu caru David, a djevica s kima Marija.
ויבא המלאך אליה החדרה ויאמר שלום לך אשת חן יהוה עמך ברוכה את בנשים׃ 28
Gabrijel avinjit š azăs alu je: “Zdravo! Domnu ku tinje. Dimizov ta kuljes!”
והיא בראותה נבהלה לדברו ותאמר בלבה מה היא הברכה הזאת׃ 29
P aja Marija sa uznemirit š na razumit če anđelu avrut s zăkă ku pozdravula.
ויאמר לה המלאך אל תיראי מרים כי מצאת חן לפני האלהים׃ 30
Anđelu azăs: “Na vja frikă, Marija. Tu ješt aja p karje Dimizov akuljes!
והנך הרה וילדת בן וקראת את שמו ישוע׃ 31
Jakă osă fi grja š osă fač fičor p karje osă l kjem Isusu.
והוא גדול יהיה ובן עליון יקרא ויהוה אלהים יתן לו את כסא דוד אביו׃ 32
Jel osă fije marje š osă s kjamje Bijatu alu Maj marje Dimizov. Domnu Dimizov osă idja autoritet s fije car kum Dimizov aobečit alu David, sămănca aluj.
ועל בית יעקב ימלך לעולם ועד ולמלכותו אין קץ׃ (aiōn g165) 33
Osă vladjaskă p sămănca alu Jakov zauvjek š cara aluj nikad nusă prestanjaskă.” (aiōn g165)
ותאמר מרים אל המלאך איך תהיה זאת ואני אינני ידעת איש׃ 34
Marija ăntrijabă p anđelu: “Ali kum? Jo još nam fost ku omu.”
ויען המלאך ויאמר אליה רוח הקדש תבוא עליך וגבורת עליון תצל עליך על כן גם לקדוש הילוד יקרא בן אלהים׃ 35
Anđelu Gabrijel ja zăs: “Sufljetu alu Svăntuluj osă s slubuadje p tinje š săla alu Maj marje Dimizov osă t ănviljaskă. Š daja kupilu karje l fiča osă fije svănt š osă s kjamje Bijatu alu Dimizov.
והנה אלישבע קרובתך אשר קראו לה עקרה גם היא הרתה בן בזקנתה וזה לה החדש הששי׃ 36
Jakă, Elizabeta, rođakinja ata, aša bătărnă isto duče fičor. Aja ista mujarje, d karje arubit k nu puatje s ajbje kupi, a grja je d šasă lunj.
כי לא יפלא מאלהים כל דבר׃ 37
K alu Dimizov nimika nuje nemoguće!”
ותאמר מרים הנני שפחת יהוה יהי לי כדברך ויצא מאתה המלאך׃ 38
Marija azăs alu Gabrijel: “Jakă, argata sănt alu Domnuluj. S fije kum tu zăč!” Š Gabrijel apljikat dăla ja.
ותקם מרים בימים ההם ותמהר ללכת ההרה אל עיר יהודה׃ 39
Duavă trje zălje dăpă aja, Marija majdată apljikat ăn sat ăn djalurj alu Judeje.
ותבא בית זכריה ותברך את אלישבע׃ 40
Kănd ja ažuns, auntrat ăn kasa alu Zaharija š apozdravit p Elizabeta.
ויהי כשמע אלישבע את ברכת מרים וירקד הילד במעיה ותמלא אלישבע רוח הקדש׃ 41
Kănd Elizabeta auzăt pozdravu alu Marije, kupilu ăn burtă alu Elizabetăj dăturdată mult sa miškat š Elizabeta sa napunit ku Sufljetu alu Svăntuluj.
ותקרא בקול גדול ותאמר ברוכה את בנשים וברוך פרי בטנך׃ 42
Elizabeta d radost marje ăntarje astrigat: “Maj mult ješt blagoslovită d tuatje mujerj š blagoslovit je kupilu ăn burta ata!
ומאין לי זאת אשר אם אדני באה אלי׃ 43
Ku čaja amzaslužăt častula s m positjaskă mama alu Domnuluj alu mjov!
כי קול ברכתך בא באזני והנה רקד בשמחה הילד במעי׃ 44
Jakă kănd auzăt pozdravu alu tov, kupilu ăn burtă dăturdată mult sa miškat d radost!
ואשרי המאמינה כי המלא תמלא אשר דבר לה מאת יהוה׃ 45
Blagoslovită ješt daja čaj krizut k osă s ispunjskă poruka karje ca trimjes Domnu!”
ותאמר מרים רוממה נפשי את יהוה׃ 46
Atunča Marija azăs: “Inima amja adrikă p Domnu,
ותגל רוחי באלהי ישעי׃ 47
sufljetu alu mjov s radujaštje la Dimizov, Spasitelju alu mjov,
אשר ראה בעני אמתו כי הנה מעתה כל הדרות יאשרוני כי גדלות עשה לי שדי וקדוש שמו׃ 48
k p minje ma kuljes, p ponizna argata aluj! Audjec, pănd akuma tuată generacija osă zăkă k Dimizov ma blagoslovit,
49
daja če Dimizov karje arje tuată săla afukut marje čudă d minje! Svănt je lumilje aluj.
וחסדו לדור דורים על יראיו׃ 50
Iskazaštje milostu p toc ălja ăn tuată vrijamja karje arje frikă d jel.
גבורות עשה בזרעו פזר גאים במזמות לבבם׃ 51
Ku măna capănă afukut marje čudă š aputirit p lumja karje ponosni š umišljeni.
הרס נדיבים מכסאותו וירם שפלים׃ 52
Jel aizbacăt p vladari s nu vladjaskă više, a adrikat p lumje karje je ponizni.
רעבים מלא טוב ועשירים שלח ריקם׃ 53
A p lumja karje irja flămănž lja nasitit ku binje, a p lumja karje bogată lja trimjes dăla jel ku mănilje gualje.
תמך בישראל עבדו לזכר את רחמיו׃ 54
כאשר דבר אל אבותינו לאברהם ולזרעו עד עולם׃ (aiōn g165) 55
Jel ažutat alu Izrael, alu argatu aluj baš kum adat obečală alu sămănca anuastră, alu Abraham š alu kupi aluj, k osă lji fije uvjek d milă.” (aiōn g165)
ותשב מרים עמה כשלשה חדשים ותשב לביתה׃ 56
Atunča Marija ku Elizabeta arămas njeđe trje lunj š sa tors akas.
וימלאו ימי אלישבע ללדת ותלד בן׃ 57
Alu Elizabeta avinjit vrijamja s fakă š ja afukut bijat.
וישמעו שכניה וקרוביה כי הגדיל יהוה את חסדו עמה וישמחו אתה׃ 58
Kănd tuată familija alu je š komšiji auzăt d asta, kum Domnu afost aša d bun kătri ja, toc sa bukurat zajedno ku ja.
ויהי ביום השמיני ויבאו למול את הילד ויקראו אתו זכריה על שם אביו׃ 59
Kănd kupilu anapunit opt zălje, atribut s fije obrezăt, aša k komšiji š familija avinjit s proslavjaskă aja. Avrut p kupilu s l kjamje Zaharija kum tatusov s kjamă,
ותען אמו ותאמר לא כי יוחנן יקרא׃ 60
ali Elizabeta azăs: “Nu, njego mora s s kjamje Ivan!”
ויאמרו אליה אין איש במשפחתך אשר נקרא בשם הזה׃ 61
Komšiji š familija azăs: “Nimilja dăla familija ata nu s kjamă Ivan!”
וירמזו אל אביו לדעת מה השם אשר יחפץ להקרא לו׃ 62
Atunča, daja če Zaharija na putut s audă, lumja ku mănilje la tribat kum jel vrja kupilu s s kjamă.
וישאל לוח ויכתב עליו לאמר יוחנן שמו ויתמהו כלם׃ 63
Zaharija akătat s ji dja ploče s skrije š askris: “S kjamă Ivan”, š toc sa mirat.
ויפתח פיו ולשונו פתאם וידבר ויברך את האלהים׃ 64
Dimizov alu Zaharije adiškis gura š ja dizljigat ljimba š jel dăturdată ančiput s rubjaskă š s slavjaskă p Dimizov.
ותפל אימה על כל שכניהם ויספר כל הדברים האלה בכל הרי יהודה׃ 65
Kănd toc karje trija upruapje d jej avizut če Dimizov afukut alu Zaharije, lja fost frikă d Dimizov. Ăn tuatje saturlje ăn djalurlje alu Judeje, lumja rubja d aja če sa dogodit.
וישימו כל השמעים אל לבם לאמר מה אפוא יהיה הילד הזה ויד יהוה היתה עמו׃ 66
Činje god auzăt d jej găndja d aja š sa tribat: “Atunča če osă fije d bijatusta kănd ufi marje?”, k Domnu sigurno osă fakă nješto marje pisti jel.
וימלא זכריה אביו רוח הקדש וינבא לאמר׃ 67
Sufljetu alu Svăntuluj aispunit p Zaharija, tata alu Ivan, š jel arubit asta porukă dăla Dimizov:
ברוך יהוה אלהי ישראל כי פקד את עמו וישלח לו פדות׃ 68
“Slava alu Domnuluj, Dimizov alu Izraelcilor, k avinjit s ažută alu narodu aluj š s lji izbavjaskă!
וירם לנו קרן ישועה בבית דוד עבדו׃ 69
Š atrimjes nauvă marje Spasitelj dăn sămănca alu argatu aluj David,
כאשר דבר בפי נביאיו הקדושים אשר מעולם׃ (aiōn g165) 70
kum jel d mult aobečit pisti vorba alu prorokurlje karje jel atrimjes: (aiōn g165)
ישועה מאיבינו ומיד כל שנאינו׃ 71
s nji spasaskă dăla dušmani alji noštri š dăla mănă alu tuată lumja karje nji mrzaštje.
לעשות חסד עם אבותינו ולזכר את ברית קדשו׃ 72
Jel asta afukut s pokazaskă milă alu sămănca anuastră aša ča ispunit savezu alu svănt karje afukut ku jej,
את השבועה אשר נשבע לאברהם אבינו׃ 73
aša ča ispunit obečala karje adat alu Abraham, alu anuastră sămănca.
להצילנו מיד איבינו ולתתנו לעבדו בלי פחד׃ 74
Kašă kum aobečit, nja skos dăla dušmanj s putjem s ji služăm frzdă frikă,
בתמים ובצדקה לפניו כל ימי חיינו׃ 75
s trijim kum Dimizov azăs š s fičem čije bun ăn tuatje zuvilje anuaštrje.
ואתה הילד נביא עליון תקרא כי לפני יהוה תלך לפנות את דרכיו׃ 76
A tu, bijatu alu mjov, osă t kjem proroku alu Maj marje Dimizov. Osă plječ la intja alu Domnuluj s ji pripremještj drumu.
לתת דעת הישועה לעמו בסליחת חטאתיהם׃ 77
Osă ănvăc p narodu aluj s štije kum s s spasaskă kum s lji fije oprostit grešala alor.
ברחמי חסד אלהינו אשר בהם פקדנו הנגה ממרום׃ 78
Daja če je Dimizov pljin d milă š arje osjećaj d noj, jel trimjatje lumina dăn čerj. Kašă suarilje karje sa drikă ăn diminjacă,
להאיר לישבי חשך וצלמות ולהכין את רגלינו אל דרך השלום׃ 79
Dimizov osă adukă lumina alu ălja karje trijaštje ăn nuaptje š arje frikă d muartje. Jel osă nji pokazaskă drumu karje aduče ăn mir.”
ויגדל הילד ויחזק ברוח ויהי במדברות עד יום הראתו אל ישראל׃ 80
Ivan akriskut š apostanit capăn ăn sufljet. Trija ăn lok undje nuje nimika. Kănd akriskut, jel ančiput la intja alu toc s rubjaskă alu naroduluj alu Izrael.

< לוּקָס 1 >