ויקרא 7

1 וזאת תורת האשם קדש קדשים הוא׃

A ovo je zakon za žrtvu radi prijestupa; svetinja je nad svetinjama.

2 במקום אשר ישחטו את העלה ישחטו את האשם ואת דמו יזרק על המזבח סביב׃

Na kojem se mjestu kolje žrtva paljenica, na onom neka se kolje i žrtva za prijestup; i krvlju njezinom neka se pokropi oltar ozgo unaokolo.

3 ואת כל חלבו יקריב ממנו את האליה ואת החלב המכסה את הקרב׃

A sve salo njezino neka se prinese, i rep i salo što pokriva crijeva,

4 ואת שתי הכלית ואת החלב אשר עליהן אשר על הכסלים ואת היתרת על הכבד על הכלית יסירנה׃

I oba bubrega, i salo što je na njima i na slabinama, i mrežicu na jetri neka izvadi s bubrezima,

5 והקטיר אתם הכהן המזבחה אשה ליהוה אשם הוא׃

I neka zapali to sveštenik na oltaru na žrtvu ognjenu Gospodu; to je žrtva za prijestup.

6 כל זכר בכהנים יאכלנו במקום קדוש יאכל קדש קדשים הוא׃

Svako muško izmeðu sveštenika neka je jede; na svetom mjestu neka se jede; svetinja je nad svetinjama.

7 כחטאת כאשם תורה אחת להם הכהן אשר יכפר בו לו יהיה׃

Žrtva je za prijestup kao žrtva za grijeh, jedan je zakon za obje; koji sveštenik uèini njom oèišæenje, njegova je.

8 והכהן המקריב את עלת איש עור העלה אשר הקריב לכהן לו יהיה׃

A kad sveštenik prinese èiju žrtvu paljenicu, koža od žrtve koju prinese njegova je.

9 וכל מנחה אשר תאפה בתנור וכל נעשה במרחשת ועל מחבת לכהן המקריב אתה לו תהיה׃

I svaki dar peèen u peæi ili zgotovljen u kotliæu ili u tavi, onoga je sveštenika koji ga prinese.

10 וכל מנחה בלולה בשמן וחרבה לכל בני אהרן תהיה איש כאחיו׃

I svaki dar zamiješen s uljem ili suh, svijeh je sinova Aronovijeh, kako jednoga tako drugoga.

11 וזאת תורת זבח השלמים אשר יקריב ליהוה׃

A ovo je zakon za žrtvu zahvalnu, koja se prinese Gospodu:

12 אם על תודה יקריבנו והקריב על זבח התודה חלות מצות בלולת בשמן ורקיקי מצות משחים בשמן וסלת מרבכת חלת בלולת בשמן׃

Ako bi je ko prinosio da zahvali, neka prinese na žrtvu zahvalnu kolaèe bez kvasca zamiješene s uljem i pogaèe bez kvasca namazane uljem, i bijeloga brašna popržena s tijem kolaèima zamiješenim s uljem.

13 על חלת לחם חמץ יקריב קרבנו על זבח תודת שלמיו׃

Osim kolaèa hljeb kiseli neka prinese za prinos svoj sa žrtvom zahvalnom, kojom zahvaljuje.

14 והקריב ממנו אחד מכל קרבן תרומה ליהוה לכהן הזרק את דם השלמים לו יהיה׃

I od svega što prinosi neka prinese po jedno za žrtvu podignutu Gospodu; i to æe biti onoga sveštenika koji pokropi krvlju od žrtve zahvalne.

15 ובשר זבח תודת שלמיו ביום קרבנו יאכל לא יניח ממנו עד בקר׃

A meso od žrtve zahvalne, kojom se zahvaljuje, neka se pojede onaj dan kad se prinese; i neka ne ostaje ništa do jutra.

16 ואם נדר או נדבה זבח קרבנו ביום הקריבו את זבחו יאכל וממחרת והנותר ממנו יאכל׃

Ako li prinese žrtvu radi zavjeta ili od volje, neka se jede onaj dan kad se prinese; ako što ostane, neka se pojede sjutradan.

17 והנותר מבשר הזבח ביום השלישי באש ישרף׃

Ako li što mesa od te žrtve ostane do treæega dana, neka se sažeže ognjem.

18 ואם האכל יאכל מבשר זבח שלמיו ביום השלישי לא ירצה המקריב אתו לא יחשב לו פגול יהיה והנפש האכלת ממנו עונה תשא׃

Ako li bi ko treæi dan jeo mesa od žrtve zahvalne, neæe biti ugodan onaj koji je prinio, niti æe mu se ona primiti, nego æe biti mrska, i ko bi je god jeo, nosiæe grijeh svoj.

19 והבשר אשר יגע בכל טמא לא יאכל באש ישרף והבשר כל טהור יאכל בשר׃

I meso koje bi se dotaklo èega neèistoga, da se ne jede, nego neka se sažeže ognjem; a drugo meso može jesti ko je god èist.

20 והנפש אשר תאכל בשר מזבח השלמים אשר ליהוה וטמאתו עליו ונכרתה הנפש ההוא מעמיה׃

A ko bi jeo mesa od žrtve zahvalne prinesene Gospodu, a ne bi bio èist, taj da se istrijebi iz naroda svojega.

21 ונפש כי תגע בכל טמא בטמאת אדם או בבהמה טמאה או בכל שקץ טמא ואכל מבשר זבח השלמים אשר ליהוה ונכרתה הנפש ההוא מעמיה׃

I ko se dotakne èega neèistoga, ili neèista èovjeka ili neèista živinèeta, ili kojega mu drago gada neèistoga, pa jede mesa od žrtve zahvalne prinesene Gospodu, taj da se istrijebi iz naroda svojega.

22 וידבר יהוה אל משה לאמר׃

I reèe Gospod Mojsiju govoreæi:

23 דבר אל בני ישראל לאמר כל חלב שור וכשב ועז לא תאכלו׃

Kaži sinovima Izrailjevim, i reci: ne jedite sala od vola ni od ovce ni od koze.

24 וחלב נבלה וחלב טרפה יעשה לכל מלאכה ואכל לא תאכלהו׃

Može se uzeti za svaku potrebu salo od živinèeta koje crkne ili ga zvjerka razdre; ali ga ne jedite;

25 כי כל אכל חלב מן הבהמה אשר יקריב ממנה אשה ליהוה ונכרתה הנפש האכלת מעמיה׃

Ko li bi jeo salo od stoke koju prinosi èovjek na žrtvu ognjenu Gospodu, neka se istrijebi iz naroda svojega onaj koji jede.

26 וכל דם לא תאכלו בכל מושבתיכם לעוף ולבהמה׃

Ni krvi ne jedite u stanovima svojim ni od ptice niti od kojega živinèeta.

27 כל נפש אשר תאכל כל דם ונכרתה הנפש ההוא מעמיה׃

Svaki koji bi jeo kakovu krv, neka se istrijebi iz naroda svojega.

28 וידבר יהוה אל משה לאמר׃

Opet reèe Gospod Mojsiju govoreæi:

29 דבר אל בני ישראל לאמר המקריב את זבח שלמיו ליהוה יביא את קרבנו ליהוה מזבח שלמיו׃

Kaži sinovima Izrailjevim, i reci: ko prinosi žrtvu svoju zahvalnu Gospodu, neka donese Gospodu prinos svoj od žrtve zahvalne.

30 ידיו תביאינה את אשי יהוה את החלב על החזה יביאנו את החזה להניף אתו תנופה לפני יהוה׃

Svojim rukama neka donese što se sažiže Gospodu, salo s grudima neka donese, i grudi neka se obrnu tamo i amo na žrtvu pred Gospodom.

31 והקטיר הכהן את החלב המזבחה והיה החזה לאהרן ולבניו׃

A sveštenik neka zapali salo na oltaru, grudi pak nek budu Aronu i sinovima njegovijem.

32 ואת שוק הימין תתנו תרומה לכהן מזבחי שלמיכם׃

I desno pleæe od svojih žrtava zahvalnih podajte svešteniku da bude žrtva podignuta.

33 המקריב את דם השלמים ואת החלב מבני אהרן לו תהיה שוק הימין למנה׃

A koji izmeðu sinova Aronovijeh prinese krv i salo od žrtve zahvalne, njemu neka bude desno pleæe.

34 כי את חזה התנופה ואת שוק התרומה לקחתי מאת בני ישראל מזבחי שלמיהם ואתן אתם לאהרן הכהן ולבניו לחק עולם מאת בני ישראל׃

Jer grudi što se obræu i pleæe što se podiže uzeh od sinova Izrailjevih od svijeh njihovijeh žrtava zahvalnih, i dadoh Aronu svešteniku i sinovima njegovijem zakonom vjeènim da se uzimaju od sinova Izrailjevih.

35 זאת משחת אהרן ומשחת בניו מאשי יהוה ביום הקריב אתם לכהן ליהוה׃

To je pomazanoga Arona i pomazanih sinova njegovijeh od ognjenih žrtava Gospodnjih od dana kad ih dovede da vrše službu sveštenièku Gospodu.

36 אשר צוה יהוה לתת להם ביום משחו אתם מאת בני ישראל חקת עולם לדרתם׃

To zapovjedi Gospod da im od dana kad ih pomaza daju sinovi Izrailjevi zakonom vjeènim od koljena na koljeno.

37 זאת התורה לעלה למנחה ולחטאת ולאשם ולמלואים ולזבח השלמים׃

To je zakon za žrtvu paljenicu, za dar, za žrtvu radi grijeha i za žrtvu radi prijestupa, i za osveštanje i za žrtvu zahvalnu,

38 אשר צוה יהוה את משה בהר סיני ביום צותו את בני ישראל להקריב את קרבניהם ליהוה במדבר סיני׃

Što je Gospod zapovjedio Mojsiju na gori Sinajskoj kad zapovjedi sinovima Izrailjevim u pustinji Sinajskoj da prinose žrtve svoje Gospodu.