< איכה 5 >
זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃ | 1 |
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃ | 2 |
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃ | 3 |
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃ | 4 |
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃ | 5 |
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃ | 6 |
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃ | 7 |
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃ | 8 |
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃ | 9 |
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃ | 10 |
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃ | 11 |
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃ | 12 |
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃ | 13 |
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃ | 14 |
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃ | 15 |
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃ | 16 |
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃ | 17 |
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃ | 18 |
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃ | 19 |
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃ | 20 |
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃ | 21 |
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃ | 22 |
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!