איכה 3

1 אני הגבר ראה עני בשבט עברתו׃

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

2 אותי נהג וילך חשך ולא אור׃

۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

3 אך בי ישב יהפך ידו כל היום׃

۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

4 בלה בשרי ועורי שבר עצמותי׃

۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

5 בנה עלי ויקף ראש ותלאה׃

۵ به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

6 במחשכים הושיבני כמתי עולם׃

۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

7 גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי׃

۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

8 גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי׃

۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

9 גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה׃

۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

10 דב ארב הוא לי אריה במסתרים׃

۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

11 דרכי סורר ויפשחני שמני שמם׃

۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

12 דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ׃

۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

13 הביא בכליותי בני אשפתו׃

۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

14 הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום׃

۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

15 השביעני במרורים הרוני לענה׃

۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

16 ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר׃

۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

17 ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה׃

۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

18 ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה׃

۱۸ و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

19 זכר עניי ומרודי לענה וראש׃

۱۹ مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

20 זכור תזכור ותשיח עלי נפשי׃

۲۰ تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

21 זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל׃

۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

22 חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו׃

۲۲ از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

23 חדשים לבקרים רבה אמונתך׃

۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

24 חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו׃

۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

25 טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו׃

۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

26 טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה׃

۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

27 טוב לגבר כי ישא על בנעוריו׃

۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

28 ישב בדד וידם כי נטל עליו׃

۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

29 יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה׃

۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

30 יתן למכהו לחי ישבע בחרפה׃

۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

31 כי לא יזנח לעולם אדני׃

۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

32 כי אם הוגה ורחם כרב חסדו׃

۳۲ زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

33 כי לא ענה מלבו ויגה בני איש׃

۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

34 לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ׃

۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

35 להטות משפט גבר נגד פני עליון׃

۳۵ و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

36 לעות אדם בריבו אדני לא ראה׃

۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

37 מי זה אמר ותהי אדני לא צוה׃

۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

38 מפי עליון לא תצא הרעות והטוב׃

۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

39 מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו׃

۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

40 נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה׃

۴۰ راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

41 נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים׃

۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

42 נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת׃

۴۲ (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

43 סכתה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת׃

۴۳ خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

44 סכותה בענן לך מעבור תפלה׃

۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

45 סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים׃

۴۵ ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

46 פצו עלינו פיהם כל איבינו׃

۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

47 פחד ופחת היה לנו השאת והשבר׃

۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

48 פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי׃

۴۸ به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

49 עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות׃

۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

50 עד ישקיף וירא יהוה משמים׃

۵۰ تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

51 עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי׃

۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

52 צוד צדוני כצפור איבי חנם׃

۵۲ آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

53 צמתו בבור חיי וידו אבן בי׃

۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

54 צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי׃

۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

55 קראתי שמך יהוה מבור תחתיות׃

۵۵ آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

56 קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי׃

۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

57 קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא׃

۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

58 רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי׃

۵۸ ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

59 ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי׃

۵۹ ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

60 ראיתה כל נקמתם כל מחשבתם לי׃

۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

61 שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי׃

۶۱ ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

62 שפתי קמי והגיונם עלי כל היום׃

۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

63 שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם׃

۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

64 תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם׃

۶۴ ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

65 תתן להם מגנת לב תאלתך להם׃

۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

66 תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה׃

۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.