< ג'ון 6 >
ויהי אחרי כן ויצא ישוע אל עבר ים הגליל אשר לטיבריה׃ | 1 |
Post hæc abiit Iesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis:
וילכו אחריו המון עם רב כי ראו אותתיו אשר עשה עם החולים׃ | 2 |
et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quæ faciebat super his, qui infirmabantur.
ויעל ישוע על ההר וישב שם הוא ותלמידיו׃ | 3 |
Subiit ergo in montem Iesus: et ibi sedebat cum discipulis suis.
וימי הפסח חג היהודים קרבו לבוא׃ | 4 |
Erat autem proximum Pascha dies festus Iudæorum.
וישא ישוע את עיניו וירא עם רב בא אליו ויאמר אל פילפוס מאין נקנה להם לחם לאכל׃ | 5 |
Cum sublevasset ergo oculos Iesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi?
ואך למען נסות אתו דבר זאת כי הוא ידע את אשר יעשה׃ | 6 |
Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus.
ויען אתו פילפוס לחם מאתים דינר לא ימצא להם לקחת לו איש איש מעט׃ | 7 |
Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.
ויאמר אליו אחד מתלמידיו אנדרי אחי שמעון פטרוס׃ | 8 |
Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri:
יש פה נער אשר לו חמש ככרות לחם שערים ושני דגים אך אלה מה המה לעם רב כזה׃ | 9 |
Est puer unus hic, qui habet quinque panes hordeaceos, et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos?
ויאמר ישוע צוו את העם לשבת ארצה וירק דשא לרב היה במקום ההוא וישבו לארץ כחמשת אלפי איש במספר׃ | 10 |
Dixit ergo Iesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.
ויקח ישוע את ככרות הלחם ויברך ויתן לתלמידיו והתלמידים אל המסבים וככה גם מן הדגים כאות נפשם׃ | 11 |
Accepit ergo Iesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant.
ויהי כאשר שבעו ויאמר אל תלמידיו אספו את פתותי לחם הנותרים למען לא יאבד מאומה׃ | 12 |
Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.
ויאספו וימלאו שנים עשר סלים בפתותי חמש ככרות לחם השערים הנותרים לאכליהם׃ | 13 |
Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quæ superfuerunt his, qui manducaverant.
ויהי כראות האנשים את האות הזה אשר עשה ישוע ויאמרו הנה זה הוא באמת הנביא הבא לעולם׃ | 14 |
Illi ergo homines cum vidissent quod Iesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.
וידע ישוע כי יבאו ויתפשהו להמליך אותו וימלט עוד הפעם אל ההר הוא לבדו׃ | 15 |
Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.
ויהי בערב וירדו תלמידיו אל הים ויבאו באניה ויעברו אל עבר הים אל כפר נחום׃ | 16 |
Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare.
ויכס אתם החשך וישוע לא בא אליהם׃ | 17 |
Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum: et tenebræ iam factæ erant: et non venerat ad eos Iesus.
ויסער הים כי רוח גדולה נושבת׃ | 18 |
Mare autem, vento magno flante, exsurgebat.
והם חתרו במשוטיהם כדרך עשרים וחמש או שלשים ריס ויראו את ישוע מתהלך על הים הלוך וקרב אל האניה וייראו׃ | 19 |
Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Iesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.
ויאמר אליהם אני הוא אל תיראו׃ | 20 |
Ille autem dicit eis: Ego sum, nolite timere.
ויואילו לקחת אתו אל האניה ורגע הגיעה האניה לארץ אשר הם הלכים שמה׃ | 21 |
Voluerunt ergo accipere eum in navim: et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.
ויהי ממחרת וירא המון העם העמד מעבר לים כי לא היתה אניה בזה בלתי אחת אשר ירדו בה תלמידיו וכי ישוע לא בא עם תלמידיו אל האניה אך תלמידיו לבדם נסעו מזה׃ | 22 |
Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navim, sed soli discipuli eius abiissent:
ואניות אחרות באו מטיברים קרוב למקום אשר אכלו שם את הלחם בברכת האדון׃ | 23 |
aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.
ויהי כראות המון העם כי ישוע איננו שם אף לא תלמידיו וירדו גם הם באניות ויבאו אל כפר נחום לבקש את ישוע׃ | 24 |
Cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi, neque discipuli eius, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Iesum.
וכאשר מצאו אתו מעבר הים ויאמרו אליו רבי מתי באת הלם׃ | 25 |
Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: Rabbi, quando huc venisti?
ויען אתם ישוע ויאמר אמן אמן אני אמר לכם לא על ראותכם את האתות תבקשוני כי אם על אשר אכלתם מן הלחם ותשבעו׃ | 26 |
Respondit eis Iesus, et dixit: Amen, amen dico vobis: quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus, et saturati estis.
אל תעמלו במאכל אשר יאבד כי אם במאכל הקים לחיי עולמים אשר בן האדם יתננו לכם כי בו חתם חותמו אביו האלהים׃ (aiōnios ) | 27 |
Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus. (aiōnios )
ויאמרו אליו מה נעשה לפעל פעלות אלהים׃ | 28 |
Dixerunt ergo ad eum: Quid faciemus ut operemur opera Dei?
ויען ישוע ויאמר אליהם זאת פעלת אלהים כי תאמינו בזה אשר הוא שלחו׃ | 29 |
Respondit Iesus, et dixit eis: Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.
ויאמרו אליו מה אפוא האות אשר תעשה למעננראה ונאמין בך מה תפעל׃ | 30 |
Dixerunt ergo ei: Quod ergo tu facis signum ut videamus, et credamus tibi? Quid operaris?
אבותינו אכלו את המן במדבר כאשר כתוב לחם מן השמים נתן למו לאכל׃ | 31 |
Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est: Panem de cælo dedit eis manducare.
ויאמר אליהם ישוע אמן אמן אני אמר לכם לא משה נתן לכם את הלחם מן השמים כי אם אבי נתן לכם את הלחם מן השמים האמתי׃ | 32 |
Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.
כי לחם אלהים הוא היורד מן השמים ונתן חיים לעולם׃ | 33 |
Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.
ויאמרו אליו אדני תנה לנו תמיד את הלחם הזה׃ | 34 |
Dixerunt ergo ad eum: Domine, semper da nobis panem hunc.
ויאמר להם ישוע אנכי הוא לחם החיים כל הבא אלי לא ירעב ואשר יאמין בי לא יצמא עוד׃ | 35 |
Dixit autem eis Iesus: Ego sum panis vitæ: qui venit ad me, non esuriet, et qui credit in me, non sitiet umquam.
ואני הנה אמרתי לכם כי גם חזיתם אתי ולא תאמינו׃ | 36 |
Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.
כל אשר יתננו לי אבי יבוא אלי והבא אלי לא אהדפנו החוצה׃ | 37 |
Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum, qui venit ad me, non eiiciam foras:
כי ירדתי מן השמים לא לעשות רצוני כי אם רצון שלחי׃ | 38 |
quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me.
וזה רצון האב אשר שלחני כי כל אשר נתן לי לא יאבד לי כי אם אקימנו ביום האחרון׃ | 39 |
Hæc est autem voluntas eius, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.
וזה רצון שלחי אשר כל הראה את הבן ומאמין בו יהיו לו חיי עולמים ואני אקימנו ביום האחרון׃ (aiōnios ) | 40 |
Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Filium, et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios )
וילנו עליו היהודים על אמרו אנכי הוא הלחם הירד מן השמים׃ | 41 |
Murmurabant ergo Iudæi de illo, quia dixisset: Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,
ויאמרו הלא זה הוא ישוע בן יוסף אשר אנחנו ידעים את אביו ואת אמו ואיך יאמר מן השמים באתי׃ | 42 |
et dicebant: Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos novimus patrem, et matrem? Quomodo ergo dicit hic: Quia de cælo descendi?
ויען ישוע ויאמר אליהם אל תלינו איש אל רעהו׃ | 43 |
Respondit ergo Iesus, et dixit eis: Nolite murmurare in invicem:
לא יוכל איש לבוא אלי בלתי אם ימשכהו אבי אשר שלחני ואני אקימנו ביום האחרון׃ | 44 |
nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum: et ego resuscitabo eum in novissimo die.
הלא כתוב בנביאים וכל בניך למודי יהוה לכן כל אשר שמע מן האב ולמד יבא אלי׃ | 45 |
Est scriptum in Prophetis: Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis, qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.
לא כאלו ראה איש את האב בלתי הבא מאת האלהים הוא ראה את האלהים׃ | 46 |
Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.
אמן אמן אני אמר לכם המאמין בי לו חיי עולמים׃ (aiōnios ) | 47 |
Amen, amen dico vobis: Qui credit in me, habet vitam æternam. (aiōnios )
אבותיכם אכלו את המן במדבר וימתו׃ | 49 |
Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.
זה הוא הלחם הירד מן השמים למען יאכל איש ממנו ולא ימות׃ | 50 |
Hic est panis de cælo descendens: ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.
אנכי הלחם החי הירד מן השמים איש כי יאכל מן הלחם הזה יחיה לעולם והלחם אשר אתננו הוא בשרי אשר אני נתן בעד חיי העולם׃ (aiōn ) | 51 |
Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. (aiōn )
ויתוכחו היהודים איש עם רעהו לאמר איכה יוכל זה לתת לנו את בשרו לאכל׃ | 52 |
Litigabant ergo Iudæi ad invicem, dicentes: Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?
ויאמר אליהם ישוע אמן אמן אני אמר לכם אם לא תאכלו את בשר בן האדם ושתיתם את דמו אין לכם חיים בקרבכם׃ | 53 |
Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobis.
האכל את בשרי והשתה את דמי יש לו חיי עולמים ואני אקימנו ביום האחרון׃ (aiōnios ) | 54 |
Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios )
כי בשרי באמת הוא מאכל ודמי באמת הוא משקה׃ | 55 |
Caro enim mea, vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus.
האכל את בשרי ושתה את דמי הוא ילין בי ואני בו׃ | 56 |
Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.
כאשר שלחני האב החי ואנכי חי בגלל אבי כן האכל אתי גם הוא יחיה בגללי׃ | 57 |
Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui manducat me, et ipse vivet propter me.
זה הוא הלחם הירד מן השמים לא כאשר אכלו אבותיכם את המן וימתו האכל את הלחם הזה יחיה לעולם׃ (aiōn ) | 58 |
Hic est panis, qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum. (aiōn )
כזאת דבר בבית הכנסת בלמדו בכפר נחום׃ | 59 |
Hæc dixit in synagoga docens in Capharnaum.
ורבים מתלמידיו כשמעם אמרו קשה הדבר הזה מי יוכל לשמע אתו׃ | 60 |
Multi ergo audientes ex discipulis eius, dixerunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audire?
ויבן ישוע בלבו כי תלמידיו מלינים על זאת ויאמר אליהם הזאת לכם למכשול׃ | 61 |
Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius, dixit eis: Hoc vos scandalizat?
מה אפוא אם תראו את בן האדם עלה אל אשר היה שם לפנים׃ | 62 |
Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius?
הרוח הוא הנתן חיים והבשר אין בו מועיל הדברים אשר אני דברתי אליכם רוח המה וחיים המה׃ | 63 |
Spiritus est, qui vivificat: caro non prodest quidquam. Verba, quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.
אך יש מכם אשר לא יאמינו כי ישוע ידע מראש מי הם אשר אינם מאמינים ומי המוסר אתו׃ | 64 |
Sed sunt quidam ex vobis, qui non credunt. Sciebat enim ab initio Iesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.
ויאמר על כן אמרתי לכם כי לא יוכל איש לבוא אלי בלתי אם נתן לו מאת אבי׃ | 65 |
Et dicebat: Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.
מן העת הזאת רבים מתלמידיו נסגו אחור ולא יספו להתהלך אתו׃ | 66 |
Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro: et iam non cum illo ambulabant.
ויאמר ישוע אל שנים העשר היש את נפשכם גם אתם לסור ממני׃ | 67 |
Dixit ergo Iesus ad duodecim: Numquid et vos vultis abire?
ויען אתו שמעון פטרוס אדני אל מי נלך דברי חיי עולמים עמך׃ (aiōnios ) | 68 |
Respondit ergo ei Simon Petrus: Domine, ad quem ibimus? Verba vitæ æternæ habes. (aiōnios )
ואנחנו האמנו ונדע כי אתה המשיח בן אל חי׃ | 69 |
Et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.
ויען אתם ישוע הלא בחרתי אני בכם שנים העשר ואחד מכם שטן הוא׃ | 70 |
Respondit eis Iesus: Nonne ego vos duodecim elegi: et ex vobis unus diabolus est?
זאת אמר על יהודה בן שמעון איש קריות כי עתיד היה למסרו והוא אחד משנים העשר׃ | 71 |
Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotem: hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.