< יואל 1 >
דבר יהוה אשר היה אל יואל בן פתואל׃ | 1 |
Реч Господња која дође Јоилу сину Фатуиловом.
שמעו זאת הזקנים והאזינו כל יושבי הארץ ההיתה זאת בימיכם ואם בימי אבתיכם׃ | 2 |
Чујте, старци; слушајте, сви становници земаљски; је ли овако шта било за вашег времена или за времена ваших отаца?
עליה לבניכם ספרו ובניכם לבניהם ובניהם לדור אחר׃ | 3 |
Приповедајте то синовима својим, и синови ваши својим синовима, и њихови синови потоњем колену.
יתר הגזם אכל הארבה ויתר הארבה אכל הילק ויתר הילק אכל החסיל׃ | 4 |
Шта оста иза гусенице изједе скакавац, и шта оста иза скакавца изједе хрушт, и шта оста иза хрушта изједе црв.
הקיצו שכורים ובכו והיללו כל שתי יין על עסיס כי נכרת מפיכם׃ | 5 |
Отрезните се, пијанице, и плачите; и ридајте сви који пијете вино, за новим вином, јер се оте из уста ваших.
כי גוי עלה על ארצי עצום ואין מספר שניו שני אריה ומתלעות לביא לו׃ | 6 |
Јер дође на земљу моју силан народ и небројен; зуби су му као у лава и кутњаци као у лавице.
שם גפני לשמה ותאנתי לקצפה חשף חשפה והשליך הלבינו שריגיה׃ | 7 |
Потре винову лозу моју, и смокве моје покида, сасвим их огули и побаца, те им се гране беле.
אלי כבתולה חגרת שק על בעל נעוריה׃ | 8 |
Ридај као младица опасана кострећу за мужем младости своје.
הכרת מנחה ונסך מבית יהוה אבלו הכהנים משרתי יהוה׃ | 9 |
Неста дара и налива из дома Господњег; туже свештеници, слуге Господње.
שדד שדה אבלה אדמה כי שדד דגן הוביש תירוש אמלל יצהר׃ | 10 |
Опусте поље, тужи земља; јер је потрвено жито, усахло вино, нестало уља.
הבישו אכרים הילילו כרמים על חטה ועל שערה כי אבד קציר שדה׃ | 11 |
Стидите се ратари, ридајте виноградари, пшенице ради и јечма ради, јер пропаде жетва на њиви;
הגפן הובישה והתאנה אמללה רמון גם תמר ותפוח כל עצי השדה יבשו כי הביש ששון מן בני אדם׃ | 12 |
Лоза посахну и смоква увену; шипак и палма и јабука и сва дрвета пољска посахнуше, јер неста радости између синова људских.
חגרו וספדו הכהנים הילילו משרתי מזבח באו לינו בשקים משרתי אלהי כי נמנע מבית אלהיכם מנחה ונסך׃ | 13 |
Опашите се и плачите свештеници; ридајте који служите олтару, дођите, ноћујте у кострети, слуге Бога мог; јер се уноси у дом Бога вашег дар и налив.
קדשו צום קראו עצרה אספו זקנים כל ישבי הארץ בית יהוה אלהיכם וזעקו אל יהוה׃ | 14 |
Наредите пост, огласите празник, скупите старешине, све становнике земаљске, у дом Господа Бога свог, и вапите ка Господу:
אהה ליום כי קרוב יום יהוה וכשד משדי יבוא׃ | 15 |
Јаох дана! Јер је близу дан Господњи, и доћи ће као погибао од Свемогућег.
הלוא נגד עינינו אכל נכרת מבית אלהינו שמחה וגיל׃ | 16 |
Није ли нестало хране испред очију наших, радости и весеља из дома Бога нашег?
עבשו פרדות תחת מגרפתיהם נשמו אצרות נהרסו ממגרות כי הביש דגן׃ | 17 |
Семе иструхну под грудама својим, пусте су житнице, разваљене спреме, јер посахну жито.
מה נאנחה בהמה נבכו עדרי בקר כי אין מרעה להם גם עדרי הצאן נאשמו׃ | 18 |
Како уздише стока! Како су се смела говеда! Јер немају паше; и овце гину.
אליך יהוה אקרא כי אש אכלה נאות מדבר ולהבה להטה כל עצי השדה׃ | 19 |
К Теби, Господе, вичем, јер огањ сажеже паше у пустињи, и пламен попали сва дрвета у пољу.
גם בהמות שדה תערוג אליך כי יבשו אפיקי מים ואש אכלה נאות המדבר׃ | 20 |
И зверје пољско погледа за тобом, јер усахнуше потоци водени и огањ сажеже паше у пустињи.