< יואל 1 >

דבר יהוה אשר היה אל יואל בן פתואל׃ 1
Реч Господња која дође Јоилу сину Фатуиловом.
שמעו זאת הזקנים והאזינו כל יושבי הארץ ההיתה זאת בימיכם ואם בימי אבתיכם׃ 2
Чујте, старци; слушајте, сви становници земаљски; је ли овако шта било за вашег времена или за времена ваших отаца?
עליה לבניכם ספרו ובניכם לבניהם ובניהם לדור אחר׃ 3
Приповедајте то синовима својим, и синови ваши својим синовима, и њихови синови потоњем колену.
יתר הגזם אכל הארבה ויתר הארבה אכל הילק ויתר הילק אכל החסיל׃ 4
Шта оста иза гусенице изједе скакавац, и шта оста иза скакавца изједе хрушт, и шта оста иза хрушта изједе црв.
הקיצו שכורים ובכו והיללו כל שתי יין על עסיס כי נכרת מפיכם׃ 5
Отрезните се, пијанице, и плачите; и ридајте сви који пијете вино, за новим вином, јер се оте из уста ваших.
כי גוי עלה על ארצי עצום ואין מספר שניו שני אריה ומתלעות לביא לו׃ 6
Јер дође на земљу моју силан народ и небројен; зуби су му као у лава и кутњаци као у лавице.
שם גפני לשמה ותאנתי לקצפה חשף חשפה והשליך הלבינו שריגיה׃ 7
Потре винову лозу моју, и смокве моје покида, сасвим их огули и побаца, те им се гране беле.
אלי כבתולה חגרת שק על בעל נעוריה׃ 8
Ридај као младица опасана кострећу за мужем младости своје.
הכרת מנחה ונסך מבית יהוה אבלו הכהנים משרתי יהוה׃ 9
Неста дара и налива из дома Господњег; туже свештеници, слуге Господње.
שדד שדה אבלה אדמה כי שדד דגן הוביש תירוש אמלל יצהר׃ 10
Опусте поље, тужи земља; јер је потрвено жито, усахло вино, нестало уља.
הבישו אכרים הילילו כרמים על חטה ועל שערה כי אבד קציר שדה׃ 11
Стидите се ратари, ридајте виноградари, пшенице ради и јечма ради, јер пропаде жетва на њиви;
הגפן הובישה והתאנה אמללה רמון גם תמר ותפוח כל עצי השדה יבשו כי הביש ששון מן בני אדם׃ 12
Лоза посахну и смоква увену; шипак и палма и јабука и сва дрвета пољска посахнуше, јер неста радости између синова људских.
חגרו וספדו הכהנים הילילו משרתי מזבח באו לינו בשקים משרתי אלהי כי נמנע מבית אלהיכם מנחה ונסך׃ 13
Опашите се и плачите свештеници; ридајте који служите олтару, дођите, ноћујте у кострети, слуге Бога мог; јер се уноси у дом Бога вашег дар и налив.
קדשו צום קראו עצרה אספו זקנים כל ישבי הארץ בית יהוה אלהיכם וזעקו אל יהוה׃ 14
Наредите пост, огласите празник, скупите старешине, све становнике земаљске, у дом Господа Бога свог, и вапите ка Господу:
אהה ליום כי קרוב יום יהוה וכשד משדי יבוא׃ 15
Јаох дана! Јер је близу дан Господњи, и доћи ће као погибао од Свемогућег.
הלוא נגד עינינו אכל נכרת מבית אלהינו שמחה וגיל׃ 16
Није ли нестало хране испред очију наших, радости и весеља из дома Бога нашег?
עבשו פרדות תחת מגרפתיהם נשמו אצרות נהרסו ממגרות כי הביש דגן׃ 17
Семе иструхну под грудама својим, пусте су житнице, разваљене спреме, јер посахну жито.
מה נאנחה בהמה נבכו עדרי בקר כי אין מרעה להם גם עדרי הצאן נאשמו׃ 18
Како уздише стока! Како су се смела говеда! Јер немају паше; и овце гину.
אליך יהוה אקרא כי אש אכלה נאות מדבר ולהבה להטה כל עצי השדה׃ 19
К Теби, Господе, вичем, јер огањ сажеже паше у пустињи, и пламен попали сва дрвета у пољу.
גם בהמות שדה תערוג אליך כי יבשו אפיקי מים ואש אכלה נאות המדבר׃ 20
И зверје пољско погледа за тобом, јер усахнуше потоци водени и огањ сажеже паше у пустињи.

< יואל 1 >