< איוב 9 >

ויען איוב ויאמר׃ 1
Potem je Job odgovoril in rekel:
אמנם ידעתי כי כן ומה יצדק אנוש עם אל׃ 2
»Vem, to je tako res. Toda kako bi človek mogel biti pravičen z Bogom?
אם יחפץ לריב עמו לא יעננו אחת מני אלף׃ 3
Če se hoče pričkati z njim, mu ne more odgovoriti eno od tisočih.
חכם לבב ואמיץ כח מי הקשה אליו וישלם׃ 4
On je moder v srcu in mogočen v moči; kdo se je utrdil zoper njega in je uspel?
המעתיק הרים ולא ידעו אשר הפכם באפו׃ 5
Ki odstranja gore in ne vedo, ki jih prevrača v svoji jezi.
המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון׃ 6
Ki trese zemljo iz njenega kraja in njeni stebri trepetajo.
האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם׃ 7
Ki zapoveduje soncu in ta ne vzhaja in pečati zvezde.
נטה שמים לבדו ודורך על במתי ים׃ 8
Ki sam razprostira nebo in stopa po valovih morja.
עשה עש כסיל וכימה וחדרי תמן׃ 9
Ki dela Arktur, Orion, Gostosevce in južne sobe.
עשה גדלות עד אין חקר ונפלאות עד אין מספר׃ 10
Ki dela velike stvari neodkrite, da, in čudeže brez števila.
הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא אבין לו׃ 11
Glej! Hodi poleg mene, jaz pa ga ne vidim; gre tudi naprej, toda jaz ga ne zaznavam.
הן יחתף מי ישיבנו מי יאמר אליו מה תעשה׃ 12
Glej, odvzema, kdo ga lahko ovira? Kdo mu bo rekel: ›Kaj delaš?‹
אלוה לא ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב׃ 13
Če Bog ne bo umaknil svoje jeze, se ponosni pomočniki sklonijo pod njim.
אף כי אנכי אעננו אבחרה דברי עמו׃ 14
Kako mnogo manj bi mu jaz mogel odgovoriti in izbrati svoje besede, da razpravljam z njim?
אשר אם צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן׃ 15
Kateremu, čeprav bi bil pravičen, vendar ne bi mogel odgovoriti, temveč bi naredil ponižno prošnjo svojemu sodniku.
אם קראתי ויענני לא אאמין כי יאזין קולי׃ 16
Če sem klical in mi je odgovoril, vendar ne bi verjel, da je prisluhnil mojemu glasu.
אשר בשערה ישופני והרבה פצעי חנם׃ 17
Kajti lomi me z viharjem in brez razloga množi moje rane.
לא יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים׃ 18
Ne bo mi pustil, da zajamem sapo, temveč me napolnjuje z grenkobo.
אם לכח אמיץ הנה ואם למשפט מי יועידני׃ 19
Če govorim o moči, glej, on je močan, če pa o sodbi, kdo mi bo določil čas zagovarjanja?
אם אצדק פי ירשיעני תם אני ויעקשני׃ 20
Če jaz sebe opravičim, me bodo moja lastna usta obsodila. Če rečem: ›Jaz sem popoln, ‹ se bo izkazalo, da sem sprevržen.
תם אני לא אדע נפשי אמאס חיי׃ 21
Čeprav bi bil popoln, vendar ne bi poznal svoje duše; preziral bi svoje življenje.
אחת היא על כן אמרתי תם ורשע הוא מכלה׃ 22
To je ena stvar, zato sem rekel to: ›On uničuje popolnega in zlobnega.‹
אם שוט ימית פתאם למסת נקים ילעג׃ 23
Če nadloga nenadoma ubije, se bo posmehoval ob sojenju nedolžnih.
ארץ נתנה ביד רשע פני שפטיה יכסה אם לא אפוא מי הוא׃ 24
Zemlja je dana v roko zlobnega. On zakriva obličja njenih sodnikov. Če ne, kje in kdo je on?
וימי קלו מני רץ ברחו לא ראו טובה׃ 25
Torej moji dnevi so hitrejši kakor tekač. Odletijo proč, ničesar dobrega ne vidijo.
חלפו עם אניות אבה כנשר יטוש עלי אכל׃ 26
Minili so kakor nagle ladje, kakor orel, ki hiti k plenu.
אם אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה׃ 27
Če rečem: ›Pozabil bom svojo pritožbo, prenehal bom s svojo potrtostjo in se potolažil, ‹
יגרתי כל עצבתי ידעתי כי לא תנקני׃ 28
se bojim vseh svojih bridkosti, vem, da me ne boš imel za nedolžnega.
אנכי ארשע למה זה הבל איגע׃ 29
Če sem zloben, zakaj se potem trudim zaman?
אם התרחצתי במו שלג והזכותי בבר כפי׃ 30
Če se umijem s snežnico in svoje roke naredim čiste kot še nikoli,
אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי׃ 31
me boš vendar pahnil v jarek in moja lastna oblačila me bodo prezirala.
כי לא איש כמני אעננו נבוא יחדו במשפט׃ 32
Kajti on ni človek, kakor sem jaz, da bi mu odgovoril in bi skupaj prišla na sodbo.
לא יש בינינו מוכיח ישת ידו על שנינו׃ 33
Niti ni tukaj kakršnegakoli razsodnika med nama, da bi lahko svojo roko položil na naju oba.
יסר מעלי שבטו ואמתו אל תבעתני׃ 34
Naj svojo palico vzame od mene in naj me njegov strah ne straši.
אדברה ולא איראנו כי לא כן אנכי עמדי׃ 35
Potem bi govoril in se ga ne bi bal, toda z menoj ni tako.

< איוב 9 >