איוב 9

1 ויען איוב ויאמר׃

Ījabs atbildēja un sacīja:

2 אמנם ידעתי כי כן ומה יצדק אנוש עם אל׃

Patiesi, es zinu, ka tas tā ir: jo kā cilvēks varētu taisns būt tā stiprā Dieva priekšā?

3 אם יחפץ לריב עמו לא יעננו אחת מני אלף׃

Ja viņš grib ar To tiesāties, tad tas Viņam uz tūkstošiem ne vārda nevar atbildēt.

4 חכם לבב ואמיץ כח מי הקשה אליו וישלם׃

Viņš ir gudrs no sirds un stiprs no spēka; kas pret Viņu var tiepties un pastāvēt?

5 המעתיק הרים ולא ידעו אשר הפכם באפו׃

Viņš pārceļ kalnus, un tie nemana, ka Viņš tos apgāž Savā dusmībā.

6 המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון׃

Viņš kustina zemi no viņas vietas, ka viņas pamati trīc.

7 האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם׃

Viņš pavēl saulei, tad tā neuzlec, Viņš aizspiež zieģeli priekš zvaigznēm.

8 נטה שמים לבדו ודורך על במתי ים׃

Viņš viens izplata debesis un staigā pa jūras augstumiem.

9 עשה עש כסיל וכימה וחדרי תמן׃

Viņš radījis tos vāģus(Lāci), Orijonu un Sietiņu un tās zvaigznes pret dienasvidu.

10 עשה גדלות עד אין חקר ונפלאות עד אין מספר׃

Viņš dara lielas lietas, ko nevar izprast, un brīnumus, ko nevar izskaitīt.

11 הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא אבין לו׃

Redzi, Viņš man iet secen, ka To neredzu, Viņš staigā garām, ka To nesamanu.

12 הן יחתף מי ישיבנו מי יאמר אליו מה תעשה׃

Redzi, kad Viņš aizgrābj, kas Viņu kavēs, kas uz Viņu sacīs: ko Tu dari?

13 אלוה לא ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב׃

Dievs neaptur Savas dusmas, apakš Viņa tā varenā palīgi lokās.

14 אף כי אנכי אעננו אבחרה דברי עמו׃

Kā tad nu es Viņam varētu atbildēt un atrast vārdus pret Viņu?

15 אשר אם צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן׃

Jo, kad es arī taisns būtu, taču es nevaru atbildēt, bet man būtu savs soģis jāpielūdz.

16 אם קראתי ויענני לא אאמין כי יאזין קולי׃

Jebšu es sauktu, un Viņš man atbildētu, taču es nevarētu ticēt, ka Viņš klausīšot manu balsi.

17 אשר בשערה ישופני והרבה פצעי חנם׃

Jo Viņš sagrābtu mani tā kā ar vētru un vairotu manas nepelnītas vainas.

18 לא יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים׃

Viņš manam garam neļautu atspirgties, bet mani pieēdinātu ar rūgtumiem.

19 אם לכח אמיץ הנה ואם למשפט מי יועידני׃

Ja spēka vajag, redzi, Viņš ir varens, un ja tiesā jānāk, kas Viņu sauks priekšā?

20 אם אצדק פי ירשיעני תם אני ויעקשני׃

Ja es būtu taisns, tad mana mute mani pazudinātu, ja es būtu skaidrs, taču Viņš man pierādītu vainu.

21 תם אני לא אדע נפשי אמאס חיי׃

Es esmu nenoziedzīgs, es savu dvēseli nežēloju, man riebj dzīvot.

22 אחת היא על כן אמרתי תם ורשע הוא מכלה׃

Viena alga! tādēļ es saku: Viņš izdeldē nenoziedzīgu un bezdievīgu.

23 אם שוט ימית פתאם למסת נקים ילעג׃

Kad Viņa rīkste piepeši nonāvē, tad Viņš smejas par nenoziedzīgo izsamišanos.

24 ארץ נתנה ביד רשע פני שפטיה יכסה אם לא אפוא מי הוא׃

Zeme top dota bezdievīgā rokā, Viņš apklāj viņas tiesnešu vaigus. Ja tas tā nav, kas tad to dara?

25 וימי קלו מני רץ ברחו לא ראו טובה׃

Manas dienas jo ātras bijušas nekā skrējējs, tās ir aiztecējušas un labuma nav redzējušas.

26 חלפו עם אניות אבה כנשר יטוש עלי אכל׃

Tās aizgājušas kā vieglas laivas, kā ērglis, kas šaujas uz barību.

27 אם אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה׃

Kad es domāju: es gribu aizmirst savas vaimanas un pamest savu skumību un atspirgties,

28 יגרתי כל עצבתי ידעתי כי לא תנקני׃

Tad es iztrūkstos par visām savām sāpēm; es zinu, ka Tu mani neturi par nenoziedzīgu,

29 אנכי ארשע למה זה הבל איגע׃

Ja man būs vainīgam būt, - kāpēc tad man velti nodarboties?

30 אם התרחצתי במו שלג והזכותי בבר כפי׃

Jebšu es mazgātos sniegā un šķīstītu savas rokas sārmā,

31 אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי׃

Taču Tu mani iemērktu bedrē, tā ka manas drēbes no manis kaunētos.

32 כי לא איש כמני אעננו נבוא יחדו במשפט׃

Jo Viņš nav tāds vīrs kā es, kam es varētu atbildēt, ka mēs kopā varētu iet priekš tiesas.

33 לא יש בינינו מוכיח ישת ידו על שנינו׃

Nav mūsu starpā izšķīrēja, kas savu roku varētu likt uz mums abiem.

34 יסר מעלי שבטו ואמתו אל תבעתני׃

Kad Viņš atņemtu Savu rīksti no manis un Viņa biedēklis mani neiztrūcinātu, -

35 אדברה ולא איראנו כי לא כן אנכי עמדי׃

Tad es runātu un no Viņa nebītos; jo tā tas ar mani vis nav.