< איוב 7 >
הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃ | 1 |
Manusia itu seperti dipaksa berjuang; hidupnya berat seperti hidup seorang upahan;
כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃ | 2 |
seperti budak yang merindukan naungan; seperti buruh yang menantikan imbalan.
כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃ | 3 |
Bulan demi bulan hidupku tanpa tujuan; malam demi malam hatiku penuh kesedihan.
אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃ | 4 |
Bila aku pergi tidur, malam merentang panjang; kurindukan fajar, tak dapat kuberbaring tenang.
לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃ | 5 |
Tubuhku penuh cacing dan kerak darah; kulitku luka dan mengeluarkan nanah.
ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃ | 6 |
Hidupku yang tanpa harap itu melaju menuju akhirnya, lebih laju daripada penenun menjalankan sekocinya.
זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃ | 7 |
Ingatlah, ya Allah, hidupku hanya hembusan napas; kebahagiaanku hilang, tak meninggalkan bekas.
לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃ | 8 |
Kini Engkau melihat aku--tetapi itu tidak lama. Jika nanti aku Kaucari, maka sudah tiada.
כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃ (Sheol ) | 9 |
Seperti awan yang meredup lalu menghilang, manusia pun mati, tak akan kembali pulang. Semua orang yang pernah mengenal dia, lupa kepadanya dan tak lagi mengingatnya. (Sheol )
לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃ | 10 |
גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃ | 11 |
Sebab itu aku tak dapat tinggal diam! Rasa pedih dan pahitku tak dapat kupendam. Aku harus membuka mulutku, dan mencurahkan isi hatiku.
הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃ | 12 |
Mengapa aku ini terus Kauawasi dan Kaujaga? Apakah aku ini naga laut yang berbahaya?
כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃ | 13 |
Aku berbaring dan mencoba melepaskan lelah; aku mencari keringanan bagi hatiku yang gundah.
וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃ | 14 |
Tetapi Kautakuti aku dengan impian; Kaudatangkan mimpi buruk dan khayalan.
ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃ | 15 |
Sehingga aku lebih suka dicekik lalu mati daripada hidup dalam tubuh penuh derita ini.
מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃ | 16 |
Aku lelah dan jemu hidup; aku ingin mati! Biarkan aku, sebab hidupku tidak berarti.
מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃ | 17 |
Mengapa manusia begitu penting bagi-Mu? Mengapa tindakannya Kauperhatikan selalu?
ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃ | 18 |
Kauselidiki dia setiap pagi, dan setiap saat dia Kauuji.
כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃ | 19 |
Kapankah Engkau berpaling daripadaku, sehingga sempat aku menelan ludahku?
חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃ | 20 |
Hai Penjagaku, rugikah Engkau karena dosaku? Mengapa Kaupakai aku sebagai sasaran panah-Mu? Begitu beratkah aku membebani diri-Mu?
ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃ | 21 |
Tidak dapatkah Engkau mengampuni dosaku? Tidak mungkinkah Engkau menghapuskan salahku? Sebentar lagi aku terbaring dalam kuburan, dan bila Kaucari aku, tak akan Kaudapatkan."