איוב 6
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
| לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃ | 2 |
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
| כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃ | 3 |
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
| כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃ | 4 |
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
| הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃ | 5 |
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
| היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃ | 6 |
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
| מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃ | 7 |
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
| מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃ | 8 |
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
| ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃ | 9 |
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
| ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃ | 10 |
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
| מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃ | 11 |
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
| אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃ | 12 |
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
| האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃ | 13 |
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
| למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃ | 14 |
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
| אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃ | 15 |
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
| הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃ | 16 |
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
| בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃ | 17 |
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
| ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃ | 18 |
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
| הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃ | 19 |
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
| בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃ | 20 |
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
| כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃ | 21 |
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
| הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃ | 22 |
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
| ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃ | 23 |
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
| הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃ | 24 |
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
| מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃ | 25 |
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
| הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃ | 26 |
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
| אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃ | 27 |
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
| ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃ | 28 |
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
| שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃ | 29 |
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
| היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃ | 30 |
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
