איוב 6
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
| לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃ | 2 |
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
| כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃ | 3 |
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
| כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃ | 4 |
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
| הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃ | 5 |
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
| היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃ | 6 |
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
| מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃ | 7 |
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
| מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃ | 8 |
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
| ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃ | 9 |
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
| ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃ | 10 |
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
| מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃ | 11 |
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
| אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃ | 12 |
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
| האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃ | 13 |
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
| למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃ | 14 |
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
| אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃ | 15 |
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
| הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃ | 16 |
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
| בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃ | 17 |
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
| ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃ | 18 |
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
| הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃ | 19 |
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
| בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃ | 20 |
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
| כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃ | 21 |
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
| הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃ | 22 |
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
| ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃ | 23 |
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
| הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃ | 24 |
Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
| מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃ | 25 |
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
| הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃ | 26 |
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
| אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃ | 27 |
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
| ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃ | 28 |
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
| שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃ | 29 |
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
| היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃ | 30 |
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
