< איוב 6 >
Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,
לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃ | 2 |
כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃ | 3 |
pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.
כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃ | 4 |
Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.
הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃ | 5 |
Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.
היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃ | 6 |
Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?
מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃ | 7 |
Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.
מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃ | 8 |
Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?
ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃ | 9 |
Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!
ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃ | 10 |
Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.
מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃ | 11 |
Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?
אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃ | 12 |
Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?
האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃ | 13 |
Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.
למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃ | 14 |
Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.
אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃ | 15 |
Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.
הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃ | 16 |
Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.
בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃ | 17 |
Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.
ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃ | 18 |
Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.
הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃ | 19 |
Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.
בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃ | 20 |
Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.
כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃ | 21 |
Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.
הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃ | 22 |
Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?
ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃ | 23 |
Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?
הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃ | 24 |
Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.
מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃ | 25 |
Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!
הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃ | 26 |
Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.
אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃ | 27 |
Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.
ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃ | 28 |
Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?
שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃ | 29 |
Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.
היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃ | 30 |
Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?