איוב 41

1 תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו׃

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 התשים אגמון באפו ובחוח תקוב לחיו׃

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 הירבה אליך תחנונים אם ידבר אליך רכות׃

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם׃

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 התשחק בו כצפור ותקשרנו לנערותיך׃

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים׃

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו׃

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 שים עליו כפך זכר מלחמה אל תוסף׃

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 הן תחלתו נכזבה הגם אל מראיו יטל׃

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 לא אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב׃

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 מי הקדימני ואשלם תחת כל השמים לי הוא׃

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 לא אחריש בדיו ודבר גבורות וחין ערכו׃

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 מי גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא׃

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה׃

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר׃

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 אחד באחד יגשו ורוח לא יבוא ביניהם׃

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 איש באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו׃

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי שחר׃

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו׃

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 מנחיריו יצא עשן כדוד נפוח ואגמן׃

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא׃

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה׃

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל ימוט׃

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 לבו יצוק כמו אבן ויצוק כפלח תחתית׃

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 משתו יגורו אלים משברים יתחטאו׃

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה׃

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה׃

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 לא יבריחנו בן קשת לקש נהפכו לו אבני קלע׃

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון׃

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי טיט׃

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה׃

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה׃

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 אין על עפר משלו העשו לבלי חת׃

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 את כל גבה יראה הוא מלך על כל בני שחץ׃

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.