איוב 4

1 ויען אליפז התימני ויאמר׃

Теманлиқ Елифаз җававән мундақ деди: —

2 הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃

«Бириси сән билән сөзләшмәкчи болса, еғир аламсән? Бирақ ким ағзиға кәлгән гәпни жутуваталайду?

3 הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃

Қара, сән көп адәмләргә тәлим-тәрбийә бәргән адәмсән, Сән җансиз қолларға күч бәргәнсән,

4 כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃

Сөзлириң дәлдәңшип аран маңидиғанларни риғбәтләндүргән, Тизлири пүкүлгәнләрни йөлигәнсән.

5 כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃

Бирақ һазир нөвәт саңа кәлди, Шуниңлиқ билән һалиңдин кәттиң, Балаю-апәт саңа тегиши билән, Сән алақзадә болуп кәттиң.

6 הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃

Ихласмәнлигиң таянчиң болуп кәлмигәнму? Йоллириңдики дуруслуқ үмүтүңниң асаси әмәсмиди?

7 זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃

Есиңгә ал, ким бегуна туруп вәйран болуп баққан? Дурусларниң һаяти нәдә үзүлүп қалған?

8 כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃

Мән көргинимдәк, гуна билән йәр ағдуруп аваричилик териғанлар, Охшашла һосул алиду.

9 מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃

Тәңриниң бир нәпәси биләнла улар гумран болиду, Униң ғәзивиниң партлиши билән улар йоқилип кетиду.

10 שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃

Ширниң һөкирәшлири, Һәм әшәддий ширниң авази [бар болсиму], Шир асланлириниң чишлири сундурулиду;

11 ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃

Батур шир болса ов тапалмай йоқилишқа йүзлиниду, Чиши ширниң күчүклири чечилип кетиду.

12 ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃

— Мана, маңа бир сөз ғайипанә кәлди, Қулиқимға бир шивирлиған аваз кирди,

13 בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃

Түн кечидики ғайипанә көрүнүшләрдин чиққан ойларда, Адәмләрни чоңқур уйқа басқанда,

14 פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃

Қорқунуч вә титрәкму мени басти, Сүйәк-сүйәклиримни титритивәтти;

15 ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃

Көз алдимдин бир роһ өтүп кәтти; Бәдинимдики түклирим һүрпийип кәтти.

16 יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃

У роһ орнида мидирлимай турди, бирақ турқини көрәлмидим; Көз алдимда бир гәвдә турупту; Шивирлиған бир аваз аңланди: —

17 האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃

«Инсан балиси Тәңридин һәққаний болаламду? Адәм өз Яратқучисидин пак болаламду?

18 הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃

Мана, У Өз қуллириға ишәнмигән, Һәтта пәриштилириниму «Наданлиқ қилған!» дәп әйиплигән йәрдә,

19 אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃

Ули топилардин болған инсанлар, Лайдин ясалған өйләрдә турғучилар қандақ болар!? Улар пәрванидинму асанла янҗилиду!

20 מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃

Улар таң билән кәч арилиғида кукум-талқан болиду; Улар һеч ким нәзиригә алмиған һалда мәңгүгә йоқилиду.

21 הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃

Уларниң чедир таниси жулуп ташланғанғу? Улар һеч даналиққа техи еришмәйла өлүп кетиду!».