< איוב 4 >
ויען אליפז התימני ויאמר׃ | 1 |
Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:
הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃ | 2 |
Vai ļaunā ņemsi, kad tev kādu vārdu teiksim? Bet, - kas varētu klusu ciest?
הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃ | 3 |
Redzi, dažu labu tu esi pamācījis un nogurušas rokas stiprinājis.
כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃ | 4 |
Tavi vārdi kritušu ir uzcēluši, un drebošus ceļus tu esi spēcinājis.
כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃ | 5 |
Bet kad tas nu nāk uz tevi, tad tu nogursti, un kad tas tevi aizņem, tad tu iztrūcinājies.
הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃ | 6 |
Vai uz tavu Dieva bijāšanu nebija tava cerība, vai tu nepaļāvies uz saviem nenoziedzīgiem ceļiem?
זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃ | 7 |
Piemini jel, kurš nenoziedzīgs būdams ir bojā gājis, un kur taisni ir izdeldēti?
כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃ | 8 |
Tā es gan esmu redzējis: kas netaisnību ar un varas darbu sēj, tie to pašu pļauj.
מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃ | 9 |
Caur Dieva dvašu tie iet bojā, un no viņa bardzības gara tie iznīkst.
שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃ | 10 |
Lauvas rūkšana un liela lauvas balss un jaunu lauvu zobi ir izlauzti.
ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃ | 11 |
Vecais lauva iet bojā, jo laupījuma nav, un vecās lauvas bērni izklīst.
ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃ | 12 |
Un slepeni pie manis nācis vārds, un mana auss kādu skaņu no tā ir saņēmusi,
בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃ | 13 |
Nakts parādīšanu domās, kad ciets miegs cilvēkiem uziet.
פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃ | 14 |
Tad bailes man uznāca un šaušalas un iztrūcināja visus manus kaulus.
ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃ | 15 |
Un viens gars man gāja garām, ka visi manas miesas mati cēlās stāvu.
יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃ | 16 |
Viņš stāvēja, bet es nepazinu viņa ģīmi, tēls bija priekš manām acīm un es dzirdēju palēnu balsi:
האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃ | 17 |
Vai cilvēks taisns Dieva priekšā, vai vīrs šķīsts priekš sava Radītāja?
הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃ | 18 |
Redzi, Saviem kalpiem Viņš neuztic, un Saviem eņģeļiem Viņš pierāda vainu, -
אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃ | 19 |
Cik vairāk tiem, kas mālu namos dzīvo, kas ceļas no pīšļiem, kas nīcīgi kā kodi.
מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃ | 20 |
Starp rīta un vakara laiku tie top sašķelti, ka neviens to nenomana, viņi iet pavisam bojā.
הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃ | 21 |
Vai viņu gods viņiem netop atņemts? Tie nomirst, bet ne gudrībā.