איוב 39
| הידעת עת לדת יעלי סלע חלל אילות תשמר׃ | 1 |
Vai tu zini to laiku, kad mežu kazas dzemdē, vai tu esi manījis stirnu dzemdēšanu?
| תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה׃ | 2 |
Vai tu vari skaitīt tos mēnešus, kad tās nesās, un vai zini to laiku, kad tās vedās,
| תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה׃ | 3 |
Kad tās lokās, saviem bērniem liek izplēsties cauri un nokrata savas sāpes?
| יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא שבו למו׃ | 4 |
Viņu bērni nāk spēkā, uzaug laukā, tie iziet un neatgriežas pie tām atpakaļ.
| מי שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח׃ | 5 |
Kas meža ēzelim licis vaļā staigāt, un kas tā zvēra saites ir atraisījis,
| אשר שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה׃ | 6 |
Kam Es klajumu esmu devis par māju un tuksnesi par dzīvokli?
| ישחק להמון קריה תשאות נוגש לא ישמע׃ | 7 |
Viņš apsmej pilsētas troksni, un dzinēja brēkšanu tas nedzird.
| יתור הרים מרעהו ואחר כל ירוק ידרוש׃ | 8 |
Tas dzenās pa kalniem, kur viņam ir barība, un meklē visādu zaļu zāli.
| היאבה רים עבדך אם ילין על אבוסך׃ | 9 |
Vai tu domā, ka meža vērsis tev kalpos, vai tas naktī paliks pie tavas siles?
| התקשר רים בתלם עבתו אם ישדד עמקים אחריך׃ | 10 |
Vai tu meža vērsi ar dzeņaukstēm māki piesiet pie arkla, vai tas pēc tava prāta ecēs ielejās?
| התבטח בו כי רב כחו ותעזב אליו יגיעך׃ | 11 |
Vai tu uz to vari paļauties, ka tam daudz spēka, un viņu ņemsi savā darbā?
| התאמין בו כי ישוב זרעך וגרנך יאסף׃ | 12 |
Vai tu viņam vari uzticēt, ka tas tev atkal savāks tavu izsējumu un savedīs tavā piedarbā?
| כנף רננים נעלסה אם אברה חסידה ונצה׃ | 13 |
Strausa spārni jautri plivinājās, vai tie ir mīlīgi, kā stārķa spārni un spalvas?
| כי תעזב לארץ בציה ועל עפר תחמם׃ | 14 |
Tas savas olas atstāj zemē, lai smiltīs silst,
| ותשכח כי רגל תזורה וחית השדה תדושה׃ | 15 |
Un aizmirst, ka kāja tās var samīt, un lauka zvēri tās var samīdīt.
| הקשיח בניה ללא לה לריק יגיעה בלי פחד׃ | 16 |
Tas nežēlo savus bērnus, tā kā tie tam nepiederētu; un ka velti dējis, par to tas nebēdā.
| כי השה אלוה חכמה ולא חלק לה בבינה׃ | 17 |
Jo Dievs tam atņēmis gudrību un nav devis daļu pie saprašanas.
| כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו׃ | 18 |
Bet kad tas projām šaujas, tad tas apsmej zirgu un jātnieku.
| התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה׃ | 19 |
Vai tu zirgam vari dot spēku un viņam kaklu pušķot ar krēpēm?
| התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה׃ | 20 |
Vai tu tam vēlējis lēkt kā sisenim? Kad tas lepni šņāc, tad jaizbīstas.
| יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת נשק׃ | 21 |
Viņš cērt ar kāju ielejā un ir priecīgs ar spēku un iziet pretī apbruņotam pulkam.
| ישחק לפחד ולא יחת ולא ישוב מפני חרב׃ | 22 |
Viņš smejas par bailēm un netrūkstas un nebēg atpakaļ no zobena.
| עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון׃ | 23 |
Kad bultas skan makā un šķēpi un zobeni zib,
| ברעש ורגז יגמא ארץ ולא יאמין כי קול שופר׃ | 24 |
Tad tas raustās, trako un uzcērt zemi un nav turams uz vietas, kad trumetes skan.
| בדי שפר יאמר האח ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה׃ | 25 |
Kad trumetes skan, tad tas iezviedzās, un samana kaušanu no tālienes, kara kungu saukšanu un kara troksni.
| המבינתך יאבר נץ יפרש כנפו לתימן׃ | 26 |
Vai caur tavu padomu vanags lidinājās un izplēš savus spārnus pret dienasvidu?
| אם על פיך יגביה נשר וכי ירים קנו׃ | 27 |
Vai uz tavu vārdu ērglis dodas uz augšu, un taisa savu ligzdu augstumā?
| סלע ישכן ויתלנן על שן סלע ומצודה׃ | 28 |
Viņš dzīvo akmens kalnos un tur paliek uz augstām klintīm un kalnu galiem.
| משם חפר אכל למרחוק עיניו יביטו׃ | 29 |
No turienes viņš lūko pēc barības, un viņa acis redz tālu.
| ואפרחו יעלעו דם ובאשר חללים שם הוא׃ | 30 |
Viņa bērni dzer asinis, un kur maitas, tur viņš ir.
