< איוב 37 >
אף לזאת יחרד לבי ויתר ממקומו׃ | 1 |
Patiesi, par to trīc mana sirds un uzlec no savas vietas.
שמעו שמוע ברגז קלו והגה מפיו יצא׃ | 2 |
Klausiet, jel klausiet, kā Viņa pērkons rūc, un kāda balss no Viņa mutes iziet.
תחת כל השמים ישרהו ואורו על כנפות הארץ׃ | 3 |
Viņš to izlaiž pa visām debesīm, un Savu spīdumu pa visiem zemes galiem.
אחריו ישאג קול ירעם בקול גאונו ולא יעקבם כי ישמע קולו׃ | 4 |
Pēc tam rūc Viņa balss, Viņš liek pērkonam rībēt ar varenu skaņu un neaiztur tos (zibeņus), kad Viņa balss nāk dzirdama.
ירעם אל בקולו נפלאות עשה גדלות ולא נדע׃ | 5 |
Tas stiprais Dievs ar Savu balsi liek pērkonam rūkt brīnišķi, Viņš dara lielas lietas, ko neizprotam.
כי לשלג יאמר הוא ארץ וגשם מטר וגשם מטרות עזו׃ | 6 |
Jo Viņš saka uz sniegu: krīti uz zemi, un uz stipro lietu, tad stiprais lietus ir klāt ar varu.
ביד כל אדם יחתום לדעת כל אנשי מעשהו׃ | 7 |
Viņš aizzieģelē visu cilvēku roku, lai Viņu pazīst visi ļaudis, ko viņš radījis.
ותבא חיה במו ארב ובמעונתיה תשכן׃ | 8 |
Zvēri iet savā alā un paliek savā vietā.
מן החדר תבוא סופה וממזרים קרה׃ | 9 |
No dienvidu puses nāk vētra un no ziemeļa puses aukstums.
מנשמת אל יתן קרח ורחב מים במוצק׃ | 10 |
Caur tā stiprā Dieva pūšanu nāk salna, ka platas upes aizsalst.
אף ברי יטריח עב יפיץ ענן אורו׃ | 11 |
Viņš arī apkrauj ar ūdeņiem biezos mākoņus un izplēš Savus ugunīgos padebešus.
והוא מסבות מתהפך בתחבולתו לפעלם כל אשר יצום על פני תבל ארצה׃ | 12 |
Tie griežas apkārt pēc Viņa gudrā prāta, ka tie padara visu, ko Viņš tiem pavēl pa visu plato pasauli,
אם לשבט אם לארצו אם לחסד ימצאהו׃ | 13 |
Vai par rīksti savai zemei, vai par labu Viņš tā liek notikt.
האזינה זאת איוב עמד והתבונן נפלאות אל׃ | 14 |
Liec to vērā, Ījab, stāvi klusu, un apdomā tā stiprā Dieva brīnumus.
התדע בשום אלוה עליהם והופיע אור עננו׃ | 15 |
Vai tu zini, kad Dievs nodomājis, Savu debesu spīdumam likt spīdēt?
התדע על מפלשי עב מפלאות תמים דעים׃ | 16 |
Vai tu zini padebešu lidināšanos, tā Visuzinātāja brīnumus?
אשר בגדיך חמים בהשקט ארץ מדרום׃ | 17 |
Tu, kam drēbes paliek karstas, kad Viņš zemi svilina dienas vidus bulā.
תרקיע עמו לשחקים חזקים כראי מוצק׃ | 18 |
Vai tu ar Viņu esi izpletis tos spožos padebešus, kas cieti stāv kā liets spieģelis?
הודיענו מה נאמר לו לא נערך מפני חשך׃ | 19 |
Stāsti mums, ko mums Viņam būs sacīt, jo aiz tumsības mēs nekā nevaram izdarīt.
היספר לו כי אדבר אם אמר איש כי יבלע׃ | 20 |
Vai Viņam lai saka, ka es runāšu? Jo kurš cilvēks vēlētos, lai viņu aprij!
ועתה לא ראו אור בהיר הוא בשחקים ורוח עברה ותטהרם׃ | 21 |
Un nu gan saules gaismu neredz, kas pie debesīm spoži spīd, bet kad vējš pūš, tā skaidrojās.
מצפון זהב יאתה על אלוה נורא הוד׃ | 22 |
No ziemeļiem nāk zelts, - bet Dievs mājo bijājamā godībā.
שדי לא מצאנהו שגיא כח ומשפט ורב צדקה לא יענה׃ | 23 |
To Visuvareno, to mēs nepanāksim, kas liels spēkā, bet tiesu un taisnības pilnību Viņš negroza.
לכן יראוהו אנשים לא יראה כל חכמי לב׃ | 24 |
Tāpēc cilvēki Viņu bīstas, Viņš neuzlūko nevienu pašgudru.