איוב 36
| ויסף אליהוא ויאמר׃ | 1 |
Још говори Елијуј и рече:
| כתר לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים׃ | 2 |
Потрпи ме мало, и показаћу ти, јер још има шта бих говорио за Бога.
| אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן צדק׃ | 3 |
Почећу издалека беседу своју, и показаћу да је Творац мој праведан.
| כי אמנם לא שקר מלי תמים דעות עמך׃ | 4 |
Доиста, неће бити лажне речи моје, код тебе је који право мисли.
| הן אל כביר ולא ימאס כביר כח לב׃ | 5 |
Гле, Бог је силан, али никога не одбацује, силан је снагом срчаном.
| לא יחיה רשע ומשפט עניים יתן׃ | 6 |
Не да живети безбожнику, а невољницима чини правду.
| לא יגרע מצדיק עיניו ואת מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו׃ | 7 |
Не одвраћа од праведника очију својих, него још с царевима на престо посађује их на век, те се узвишују.
| ואם אסורים בזקים ילכדון בחבלי עני׃ | 8 |
Ако ли су оковани у пута и свезани ужима невољничким,
| ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו׃ | 9 |
Тада им напомиње дела њихова и безакоња њихова како су силна.
| ויגל אזנם למוסר ויאמר כי ישבון מאון׃ | 10 |
И отвара Му ухо да би се поправили, и говори им да се врате од безакоња.
| אם ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים׃ | 11 |
Ако послушају и стану им служити, довршују дане своје у добру и године своје у радости.
| ואם לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי דעת׃ | 12 |
Ако ли не послушају, гину од мача и умиру с безумља.
| וחנפי לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם׃ | 13 |
А који су лицемерног срца, навлаче гнев и не вичу кад их повеже;
| תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים׃ | 14 |
Умире у младости душа њихова и живот њихов међу курвама.
| יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם׃ | 15 |
Избавља невољника из невоље његове и отвара му ухо у муци.
| ואף הסיתך מפי צר רחב לא מוצק תחתיה ונחת שלחנך מלא דשן׃ | 16 |
Тако би и тебе извео из тескобе на пространо место, где ништа не досађује, и мирни сто твој био би пун претилине.
| ודין רשע מלאת דין ומשפט יתמכו׃ | 17 |
Али си заслужио суд безбожнички; и суд и правда снађе те.
| כי חמה פן יסיתך בספק ורב כפר אל יטך׃ | 18 |
Доиста, гнев је на теби; гледај да те не одбаци у карању, те те велики откуп неће избавити.
| היערך שועך לא בצר וכל מאמצי כח׃ | 19 |
Хоће ли гледати на твоје богатство? Неће ни на злато ни на какву силу блага твог.
| אל תשאף הלילה לעלות עמים תחתם׃ | 20 |
Не уздиши за ноћу у коју народи одлазе на своје место.
| השמר אל תפן אל און כי על זה בחרת מעני׃ | 21 |
Чувај се да не погледаш на таштину и волиш на њу него невољу.
| הן אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה׃ | 22 |
Гле, Бог је највиши својом силом, ко је учитељ као Он?
| מי פקד עליו דרכו ומי אמר פעלת עולה׃ | 23 |
Ко Му је одредио пут Његов? Или ко ће Му рећи: Чиниш неправо?
| זכר כי תשגיא פעלו אשר שררו אנשים׃ | 24 |
Опомињи се да величаш дела Његова, која гледају људи.
| כל אדם חזו בו אנוש יביט מרחוק׃ | 25 |
Сви људи виде их, сваки их гледа из далека.
| הן אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא חקר׃ | 26 |
Гле, Бог је велик, и не можемо Га познати, број година Његових не може се докучити.
| כי יגרע נטפי מים יזקו מטר לאדו׃ | 27 |
Јер Он стеже капље водене, које лију дажд из облака Његових;
| אשר יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב׃ | 28 |
Кад теку облаци, капљу на мноштво људско.
| אף אם יבין מפרשי עב תשאות סכתו׃ | 29 |
И ко би разумео простор облацима и грмљаву у шатору његовом?
| הן פרש עליו אורו ושרשי הים כסה׃ | 30 |
Како простире над њим светлост своју, и дубине морске покрива?
| כי בם ידין עמים יתן אכל למכביר׃ | 31 |
Тиме суди народима, даје хране изобила.
| על כפים כסה אור ויצו עליה במפגיע׃ | 32 |
Рукама заклања светлост, и наређује кога да срете,
| יגיד עליו רעו מקנה אף על עולה׃ | 33 |
Јављајући према њему добру вољу своју, и према стоци и према роду земаљском.
