< איוב 34 >

ויען אליהוא ויאמר׃ 1
Još govori Elijuj i reèe:
שמעו חכמים מלי וידעים האזינו לי׃ 2
Èujte, mudri, besjedu moju, i razumni poslušajte me.
כי אזן מלין תבחן וחך יטעם לאכל׃ 3
Jer uho poznaje besjedu kao što grlo kuša jelo.
משפט נבחרה לנו נדעה בינינו מה טוב׃ 4
Razberimo što je pravo, izvidimo meðu sobom što je dobro.
כי אמר איוב צדקתי ואל הסיר משפטי׃ 5
Jer Jov reèe: pravedan sam, a Bog odbaci moju pravdu.
על משפטי אכזב אנוש חצי בלי פשע׃ 6
Hoæu li lagati za svoju pravdu? strijela je moja smrtna, a bez krivice.
מי גבר כאיוב ישתה לעג כמים׃ 7
Koji je èovjek kao Jov da kao vodu pije potsmijeh?
וארח לחברה עם פעלי און וללכת עם אנשי רשע׃ 8
I da se druži s onima koji èine bezakonje, i da hodi s bezbožnijem ljudima?
כי אמר לא יסכן גבר ברצתו עם אלהים׃ 9
Jer reèe: ne pomaže èovjeku da ugaða Bogu.
לכן אנשי לבב שמעו לי חללה לאל מרשע ושדי מעול׃ 10
Zato, ljudi razumni, poslušajte me; daleko je od Boga zloæa i nepravda od svemoguæega.
כי פעל אדם ישלם לו וכארח איש ימצאנו׃ 11
Jer po djelu plaæa èovjeku i daje svakome da naðe prema putu svojemu.
אף אמנם אל לא ירשיע ושדי לא יעות משפט׃ 12
Doista Bog ne radi zlo i svemoguæi ne izvræe pravde.
מי פקד עליו ארצה ומי שם תבל כלה׃ 13
Ko mu je predao zemlju? i ko je uredio vasiljenu?
אם ישים אליו לבו רוחו ונשמתו אליו יאסף׃ 14
Kad bi na nj okrenuo srce svoje, uzeo bi k sebi duh njegov i dihanje njegovo;
יגוע כל בשר יחד ואדם על עפר ישוב׃ 15
Izginulo bi svako tijelo, i èovjek bi se povratio u prah.
ואם בינה שמעה זאת האזינה לקול מלי׃ 16
Ako si dakle razuman, èuj ovo: slušaj glas rijeèi mojih.
האף שונא משפט יחבוש ואם צדיק כביר תרשיע׃ 17
Može li vladati onaj koji mrzi na pravdu? hoæeš li osuditi onoga koji je najpravedniji?
האמר למלך בליעל רשע אל נדיבים׃ 18
Kaže li se caru: nitkove! i knezovima: bezbožnici?
אשר לא נשא פני שרים ולא נכר שוע לפני דל כי מעשה ידיו כלם׃ 19
Akamoli onomu koji ne gleda knezovima ko su, niti u njega vrijedi više bogati od siromaha, jer su svi djelo ruku njegovijeh.
רגע ימתו וחצות לילה יגעשו עם ויעברו ויסירו אביר לא ביד׃ 20
Umiru zaèas, i u po noæi uskoleba se narod i propadne, i odnese se jaki bez ruke ljudske.
כי עיניו על דרכי איש וכל צעדיו יראה׃ 21
Jer su oèi njegove obraæene na putove èovjeèije i vidi sve korake njegove.
אין חשך ואין צלמות להסתר שם פעלי און׃ 22
Nema mraka ni sjena smrtnoga gdje bi se sakrili koji èine bezakonje.
כי לא על איש ישים עוד להלך אל אל במשפט׃ 23
Jer nikome ne odgaða kad doðe da se sudi s Bogom.
ירע כבירים לא חקר ויעמד אחרים תחתם׃ 24
Satire jake nedokuèljivo, i postavlja druge na njihovo mjesto.
לכן יכיר מעבדיהם והפך לילה וידכאו׃ 25
Jer zna djela njihova, i dok obrati noæ, satru se.
תחת רשעים ספקם במקום ראים׃ 26
Kao bezbožne razbija ih na vidiku.
אשר על כן סרו מאחריו וכל דרכיו לא השכילו׃ 27
Jer otstupiše od njega i ne gledaše ni na koje putove njegove;
להביא עליו צעקת דל וצעקת עניים ישמע׃ 28
Te doðe do njega vika siromahova, i èu viku nevoljnijeh.
והוא ישקט ומי ירשע ויסתר פנים ומי ישורנו ועל גוי ועל אדם יחד׃ 29
Kad on umiri, ko æe uznemiriti? i kad on sakrije lice, ko æe ga vidjeti? i to biva i narodu i èovjeku,
ממלך אדם חנף ממקשי עם׃ 30
Da ne bi carovao licemjer, da ne bi bilo zamke narodu.
כי אל אל האמר נשאתי לא אחבל׃ 31
Zaista, treba kazati Bogu: podnosio sam, neæu više griješiti.
בלעדי אחזה אתה הרני אם עול פעלתי לא אסיף׃ 32
A što ne vidim, ti me nauèi; ako sam èinio nepravdu, neæu više.
המעמך ישלמנה כי מאסת כי אתה תבחר ולא אני ומה ידעת דבר׃ 33
Eda li æe po tebi plaæati, jer tebi nije po volji, jer ti biraš a ne on? Ako znaš što, govori.
אנשי לבב יאמרו לי וגבר חכם שמע לי׃ 34
Ljudi æe razumni sa mnom kazati, i mudar æe èovjek pristati,
איוב לא בדעת ידבר ודבריו לא בהשכיל׃ 35
Da Jov ne govori razumno, i da rijeèi njegove nijesu mudre.
אבי יבחן איוב עד נצח על תשבת באנשי און׃ 36
Oèe moj, neka se Jov iskuša do kraja, što odgovara kao zli ljudi.
כי יסיף על חטאתו פשע בינינו יספוק וירב אמריו לאל׃ 37
Jer domeæe na grijeh svoj bezakonje, pljeska rukama meðu nama, i mnogo govori na Boga.

< איוב 34 >