איוב 32

1 וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

2 ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃

Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.

3 ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃

Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.

4 ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃

Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

5 וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃

Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.

6 ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃

I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

7 אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃

Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

8 אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃

Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃

Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

10 לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃

Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.

11 הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃

Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.

12 ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.

13 פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃

Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.

14 ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃

Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.

15 חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃

Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.

16 והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃

Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.

17 אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃

Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.

18 כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃

Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

19 הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃

Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

20 אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃

Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.

21 אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃

Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

22 כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃

Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.