< איוב 30 >
ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃ | 1 |
Toda sedaj me imajo tisti, ki so mlajši od mene, v posmeh, katerih očete bi preziral, da jih postavim s psi svojega tropa.
גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃ | 2 |
Da, kako naj mi moč njihovih rok koristi, zrelost je odšla od njih?
בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃ | 3 |
Zaradi potrebe in lakote so bili osamljeni. Bežijo v divjino, v prejšnjem času zapuščeno in opustošeno.
הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃ | 4 |
Ki sekajo egiptovsko špinačo pri grmih in brinove korenine so njihova hrana.
מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃ | 5 |
Pregnani so bili izmed ljudi (za njimi so vpili kakor za tatom),
בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃ | 6 |
da prebivajo v pečinah dolin, v zemeljskih votlinah in v skalah.
בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃ | 7 |
Med grmovjem so rigali, pod koprivami so bili zbrani skupaj.
בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃ | 8 |
Bili so otroci bedakov, da, otroci nizkotnih mož, bili so zlobnejši kakor zemlja.
ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃ | 9 |
Sedaj sem njihova pesem, da, jaz sem njihova tarča posmeha.
תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃ | 10 |
Prezirajo me, bežijo daleč od mene in ne prizanašajo mi pljunka v moj obraz.
כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃ | 11 |
Ker je odvezal mojo vrvico in me prizadel, so tudi oni popustili uzdo pred menoj.
על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃ | 12 |
Na moji desni roki vstaja mladina. Moja stopala odrivajo in zoper mene so dvignili poti svojega uničenja.
נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃ | 13 |
Škodujejo moji stezi, postavili so mojo katastrofo, nobenega pomočnika nimajo.
כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃ | 14 |
Prišli so nadme kakor [skozi] široko vrzel vodá. V opustošenju so se zgrnili nadme.
ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃ | 15 |
Strahote so se zgrnile nadme. Mojo dušo zasledujejo kakor veter in moja blaginja mineva kakor oblak.
ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃ | 16 |
Sedaj je moja duša izlita nadme, polastili so se me dnevi stiske.
לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃ | 17 |
Moje kosti so prebodene v meni v nočnem obdobju in moje kite nimajo počitka.
ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃ | 18 |
Z veliko silo moje bolezni je moja obleka spremenjena; naokoli me veže kakor ovratnik mojega plašča.
הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃ | 19 |
Vrgel me je v blato in postal sem podoben prahu in pepelu.
אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃ | 20 |
Kličem k tebi, ti pa me ne slišiš. Vstanem, ti pa se ne oziraš name.
תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃ | 21 |
Do mene si postal krut; s svojo močno roko se nastrojuješ zoper mene.
תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃ | 22 |
Vzdiguješ me k vetru, povzročaš mi, da jaham na njem in raztapljaš moje imetje.
כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃ | 23 |
Kajti vem, da me boš privedel k smrti in k hiši, določeni za vse živeče.
אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃ | 24 |
Vendar svoje roke ne bo iztegnil h grobu, čeprav v svojem uničenju kričijo.
אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃ | 25 |
Mar nisem jokal zaradi tistega, ki je bil v stiski? Mar ni moja duša žalovala za ubogim?
כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃ | 26 |
Ko sem gledal za dobrim, potem je prišlo k meni zlo. Ko pa sem pričakoval svetlobo, je prišla tema.
מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃ | 27 |
Moja notranjost vre in ne počiva. Dnevi stiske so me ovirali.
קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃ | 28 |
Odšel sem žalujoč brez sonca. Vstal sem in klical v skupnosti.
אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃ | 29 |
Brat sem zmajem in družabnik sovam.
עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃ | 30 |
Moja koža na meni je črna in moje kosti gorijo zaradi vročine.
ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃ | 31 |
Tudi moja harfa je obrnjena v žalovanje in moja piščal v glas tistih, ki jokajo.