< איוב 30 >

ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃ 1
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.
גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃ 2
Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?
בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃ 3
Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.
הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃ 4
Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.
מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃ 5
Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;
בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃ 6
Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.
בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃ 7
Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.
בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃ 8
[To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.
ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃ 9
Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.
תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃ 10
Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.
כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃ 11
A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.
על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃ 12
Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.
נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃ 13
Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.
כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃ 14
Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].
ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃ 15
Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.
ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃ 16
A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;
לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃ 17
W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.
ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃ 18
Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.
הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃ 19
Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.
אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃ 20
Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.
תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃ 21
Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.
תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃ 22
Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.
כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃ 23
Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.
אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃ 24
Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.
אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃ 25
Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?
כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃ 26
Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.
מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃ 27
Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.
קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃ 28
Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃ 29
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.
עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃ 30
Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.
ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃ 31
Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.

< איוב 30 >