< איוב 30 >
ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃ | 1 |
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.
גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃ | 2 |
Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?
בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃ | 3 |
Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.
הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃ | 4 |
Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.
מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃ | 5 |
Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;
בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃ | 6 |
Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.
בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃ | 7 |
Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.
בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃ | 8 |
[To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.
ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃ | 9 |
Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.
תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃ | 10 |
Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.
כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃ | 11 |
A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.
על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃ | 12 |
Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.
נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃ | 13 |
Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.
כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃ | 14 |
Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].
ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃ | 15 |
Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.
ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃ | 16 |
A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;
לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃ | 17 |
W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.
ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃ | 18 |
Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.
הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃ | 19 |
Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.
אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃ | 20 |
Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.
תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃ | 21 |
Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.
תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃ | 22 |
Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.
כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃ | 23 |
Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.
אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃ | 24 |
Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.
אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃ | 25 |
Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?
כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃ | 26 |
Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.
מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃ | 27 |
Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.
קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃ | 28 |
Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃ | 29 |
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.
עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃ | 30 |
Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.
ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃ | 31 |
Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.