< איוב 30 >

ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃ 1
“A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.
גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃ 2
Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.
בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃ 3
Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.
הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃ 4
Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.
מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃ 5
Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.
בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃ 6
Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.
בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃ 7
Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.
בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃ 8
Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.
ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃ 9
Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!
תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃ 10
Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.
כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃ 11
I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.
על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃ 12
S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.
נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃ 13
Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,
כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃ 14
prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.
ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃ 15
Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.
ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃ 16
Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.
לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃ 17
Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.
ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃ 18
Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.
הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃ 19
U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.
אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃ 20
K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.
תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃ 21
Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.
תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃ 22
U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.
כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃ 23
Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.
אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃ 24
Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?
אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃ 25
Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?
כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃ 26
Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.
מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃ 27
Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.
קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃ 28
Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.
אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃ 29
Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.
עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃ 30
Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.
ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃ 31
Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.

< איוב 30 >