< איוב 3 >
אחרי כן פתח איוב את פיהו ויקלל את יומו׃ | 1 |
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
יאבד יום אולד בו והלילה אמר הרה גבר׃ | 3 |
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
היום ההוא יהי חשך אל ידרשהו אלוה ממעל ואל תופע עליו נהרה׃ | 4 |
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
יגאלהו חשך וצלמות תשכן עליו עננה יבעתהו כמרירי יום׃ | 5 |
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
הלילה ההוא יקחהו אפל אל יחד בימי שנה במספר ירחים אל יבא׃ | 6 |
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
הנה הלילה ההוא יהי גלמוד אל תבא רננה בו׃ | 7 |
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
יקבהו אררי יום העתידים ערר לויתן׃ | 8 |
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
יחשכו כוכבי נשפו יקו לאור ואין ואל יראה בעפעפי שחר׃ | 9 |
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
כי לא סגר דלתי בטני ויסתר עמל מעיני׃ | 10 |
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
למה לא מרחם אמות מבטן יצאתי ואגוע׃ | 11 |
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
מדוע קדמוני ברכים ומה שדים כי אינק׃ | 12 |
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
כי עתה שכבתי ואשקוט ישנתי אז ינוח לי׃ | 13 |
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
עם מלכים ויעצי ארץ הבנים חרבות למו׃ | 14 |
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
או עם שרים זהב להם הממלאים בתיהם כסף׃ | 15 |
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
או כנפל טמון לא אהיה כעללים לא ראו אור׃ | 16 |
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
שם רשעים חדלו רגז ושם ינוחו יגיעי כח׃ | 17 |
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
יחד אסירים שאננו לא שמעו קול נגש׃ | 18 |
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
קטן וגדול שם הוא ועבד חפשי מאדניו׃ | 19 |
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
למה יתן לעמל אור וחיים למרי נפש׃ | 20 |
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
המחכים למות ואיננו ויחפרהו ממטמונים׃ | 21 |
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
השמחים אלי גיל ישישו כי ימצאו קבר׃ | 22 |
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
לגבר אשר דרכו נסתרה ויסך אלוה בעדו׃ | 23 |
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
כי לפני לחמי אנחתי תבא ויתכו כמים שאגתי׃ | 24 |
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
כי פחד פחדתי ויאתיני ואשר יגרתי יבא לי׃ | 25 |
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
לא שלותי ולא שקטתי ולא נחתי ויבא רגז׃ | 26 |
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”