איוב 3

1 אחרי כן פתח איוב את פיהו ויקלל את יומו׃

Pēc tam Ījabs atdarīja savu muti un nolādēja savu dienu. Un Ījabs iesāka un sacīja:

2 ויען איוב ויאמר׃

Tā diena lai pazūd, kur esmu dzimis,

3 יאבד יום אולד בו והלילה אמר הרה גבר׃

Un tā nakts, kur sacīja: puisītis ieņemts.

4 היום ההוא יהי חשך אל ידרשהו אלוה ממעל ואל תופע עליו נהרה׃

Šī diena lai paliek tumša, lai Dievs no augšienes pēc viņas nevaicā, un spožums pār viņu lai nespīd.

5 יגאלהו חשך וצלמות תשכן עליו עננה יבעתהו כמרירי יום׃

Tumsa un nāves ēna lai viņu aizņem, padebeši lai viņu apklāj un kas vien dienu aptumšo, lai viņu biedē.

6 הלילה ההוא יקחהו אפל אל יחד בימי שנה במספר ירחים אל יבא׃

Šo nakti lai tumsa apņem, ka tā starp gada dienām nepriecājās, lai viņa nenāk mēnešu skaitā.

7 הנה הלילה ההוא יהי גלמוד אל תבא רננה בו׃

Redzi, šī nakts lai paliek neauglīga, ka tanī nenotiek gavilēšana.

8 יקבהו אררי יום העתידים ערר לויתן׃

Lai dienu lādētāji to nolād, tie, kas māk Levijatanu uzrīdīt.

9 יחשכו כוכבי נשפו יקו לאור ואין ואל יראה בעפעפי שחר׃

Lai viņas rīta zvaigznes top aptumšotas, lai viņa gaida uz gaismu, bet nekā, un lai viņa neredz ausekļa spīdumu.

10 כי לא סגר דלתי בטני ויסתר עמל מעיני׃

Tāpēc ka tā manām miesām durvis nav aizslēgusi, un bēdas nav noslēpusi priekš manām acīm.

11 למה לא מרחם אמות מבטן יצאתי ואגוע׃

Kāpēc es neesmu nomiris mātes miesās un bojā gājis, kad no miesām iznācu?

12 מדוע קדמוני ברכים ומה שדים כי אינק׃

Kāpēc esmu likts klēpī un kāpēc pie krūtīm, ka man bija zīst?

13 כי עתה שכבתי ואשקוט ישנתי אז ינוח לי׃

Jo tad es gulētu un būtu klusu, tad es gulētu, un man būtu dusa,

14 עם מלכים ויעצי ארץ הבנים חרבות למו׃

Līdz ar ķēniņiem un runas kungiem virs zemes, kas sev kapu vietas uztaisījuši,

15 או עם שרים זהב להם הממלאים בתיהם כסף׃

Vai ar lieliem kungiem, kam zelts bijis, kas savus namus ar sudrabu pildījuši;

16 או כנפל טמון לא אהיה כעללים לא ראו אור׃

Vai kā norakts nelaikā dzimis bērns es nebūtu nekas, tā kā bērniņi, kas nav redzējuši gaismas.

17 שם רשעים חדלו רגז ושם ינוחו יגיעי כח׃

Tur bezdievīgie stājās no trakošanas, un tur dus, kam spēks noguris;

18 יחד אסירים שאננו לא שמעו קול נגש׃

Tur cietumnieki visi līdzi ir mierā, tie nedzird dzinēja balsi;

19 קטן וגדול שם הוא ועבד חפשי מאדניו׃

Tur ir mazs un liels, un kalps ir vaļā no sava kunga.

20 למה יתן לעמל אור וחיים למרי נפש׃

Kāpēc (Dievs) dod bēdīgam gaismu un dzīvību tiem, kam noskumusi sirds,

21 המחכים למות ואיננו ויחפרהו ממטמונים׃

Kas pēc nāves ilgojās, bet tā nenāk, un rok pēc tās vairāk nekā pēc mantām,

22 השמחים אלי גיל ישישו כי ימצאו קבר׃

Kas priecātos un gavilētu, kas līksmotos, kad kapu atrastu -

23 לגבר אשר דרכו נסתרה ויסך אלוה בעדו׃

Vīram, kam ceļš ir apslēpts, un ko Dievs visapkārt apspiedis?

24 כי לפני לחמי אנחתי תבא ויתכו כמים שאגתי׃

Jo maizes vietā man ir nopūtas, un mana kaukšana izgāzās kā ūdens.

25 כי פחד פחדתי ויאתיני ואשר יגרתי יבא לי׃

Jo briesmas, ko bijos, man uzgājušas, un no kā man bija bail, tas man uznācis.

26 לא שלותי ולא שקטתי ולא נחתי ויבא רגז׃

Man nav miera, man nav dusas, es nedabūju atpūsties, un bēdas nāk uz bēdām.