איוב 29

1 ויסף איוב שאת משלו ויאמר׃

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 מי יתנני כירחי קדם כימי אלוה ישמרני׃

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

3 בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך׃

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

4 כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי׃

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

5 בעוד שדי עמדי סביבותי נערי׃

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

6 ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי שמן׃

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

7 בצאתי שער עלי קרת ברחוב אכין מושבי׃

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

8 ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו׃

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

9 שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם׃

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

10 קול נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה׃

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

11 כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני׃

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

12 כי אמלט עני משוע ויתום ולא עזר לו׃

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

13 ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן׃

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

14 צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי׃

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

15 עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני׃

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

16 אב אנכי לאביונים ורב לא ידעתי אחקרהו׃

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

17 ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף׃

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

18 ואמר עם קני אגוע וכחול ארבה ימים׃

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

19 שרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי׃

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

20 כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף׃

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

21 לי שמעו ויחלו וידמו למו עצתי׃

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

22 אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי׃

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

23 ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש׃

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

24 אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון׃

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

25 אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם׃

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.