< איוב 28 >
כי יש לכסף מוצא ומקום לזהב יזקו׃ | 1 |
Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.
ברזל מעפר יקח ואבן יצוק נחושה׃ | 2 |
Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.
קץ שם לחשך ולכל תכלית הוא חוקר אבן אפל וצלמות׃ | 3 |
İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.
פרץ נחל מעם גר הנשכחים מני רגל דלו מאנוש נעו׃ | 4 |
Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.
ארץ ממנה יצא לחם ותחתיה נהפך כמו אש׃ | 5 |
Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.
מקום ספיר אבניה ועפרת זהב לו׃ | 6 |
Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.
נתיב לא ידעו עיט ולא שזפתו עין איה׃ | 7 |
Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.
לא הדריכהו בני שחץ לא עדה עליו שחל׃ | 8 |
Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.
בחלמיש שלח ידו הפך משרש הרים׃ | 9 |
Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.
בצורות יארים בקע וכל יקר ראתה עינו׃ | 10 |
Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.
מבכי נהרות חבש ותעלמה יצא אור׃ | 11 |
Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.
והחכמה מאין תמצא ואי זה מקום בינה׃ | 12 |
Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?
לא ידע אנוש ערכה ולא תמצא בארץ החיים׃ | 13 |
İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.
תהום אמר לא בי היא וים אמר אין עמדי׃ | 14 |
Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”
לא יתן סגור תחתיה ולא ישקל כסף מחירה׃ | 15 |
Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.
לא תסלה בכתם אופיר בשהם יקר וספיר׃ | 16 |
Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.
לא יערכנה זהב וזכוכית ותמורתה כלי פז׃ | 17 |
Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.
ראמות וגביש לא יזכר ומשך חכמה מפנינים׃ | 18 |
Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.
לא יערכנה פטדת כוש בכתם טהור לא תסלה׃ | 19 |
Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.
והחכמה מאין תבוא ואי זה מקום בינה׃ | 20 |
Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?
ונעלמה מעיני כל חי ומעוף השמים נסתרה׃ | 21 |
O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.
אבדון ומות אמרו באזנינו שמענו שמעה׃ | 22 |
Yıkım'la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.
אלהים הבין דרכה והוא ידע את מקומה׃ | 23 |
Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O'dur.
כי הוא לקצות הארץ יביט תחת כל השמים יראה׃ | 24 |
Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.
לעשות לרוח משקל ומים תכן במדה׃ | 25 |
Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,
בעשתו למטר חק ודרך לחזיז קלות׃ | 26 |
Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,
אז ראה ויספרה הכינה וגם חקרה׃ | 27 |
Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.
ויאמר לאדם הן יראת אדני היא חכמה וסור מרע בינה׃ | 28 |
İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”