< איוב 22 >
ויען אליפז התמני ויאמר׃ | 1 |
А Елифас Теманац одговори и рече:
הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃ | 2 |
Може ли Богу бити човек користан? Сам је себи користан човек мудар.
החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃ | 3 |
Је ли Свемогућем радост, ако си праведан? Или Му је добит, ако ходиш без мане?
המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃ | 4 |
Хоће ли те карати и ићи на суд с тобом зато што те се боји?
הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃ | 5 |
Није ли злоћа твоја велика? И неправдама твојим има ли краја?
כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃ | 6 |
Јер си узимао залог од браће своје низашта, и свлачио си хаљине с голих.
לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃ | 7 |
Уморног ниси напојио воде, и гладноме ниси дао хлеба.
ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃ | 8 |
Земља је била човека силног, и угледни је седео у њој.
אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃ | 9 |
Удовице си отпуштао празне, и мишице сиротама потирао си.
על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃ | 10 |
Зато су око тебе замке, и страши те страх изненада.
או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃ | 11 |
И мрак је око тебе да не видиш, и поводањ покрива те.
הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃ | 12 |
Није ли Бог на висини небеској? Погледај горе звезде, како су високо.
ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃ | 13 |
Али ти кажеш: Шта зна Бог? Еда ли ће кроз таму судити?
עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃ | 14 |
Облаци Га заклањају, те не види; хода по кругу небеском.
הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃ | 15 |
Јеси ли запазио стари пут којим су ишли неправедници,
אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃ | 16 |
Који се искоренише пре времена и вода се разли по темељу њиховом?
האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃ | 17 |
Говораху Богу: Иди од нас. Шта би им учинио Свемогући?
והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃ | 18 |
А Он им је напунио куће добра. Али намера безбожничка далеко је од мене.
יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃ | 19 |
Видеће праведници и радоваће се, и безазлени подсмеваће им се.
אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃ | 20 |
Да, још није уништено добро наше, а остатак је њихов прождрао огањ.
הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃ | 21 |
Сложи се с Њим и помири се; тако ће ти бити добро.
קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃ | 22 |
Прими из уста Његових закон, и сложи речи Његове у срцу свом.
אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃ | 23 |
Ако се вратиш к Свемогућем, опет ћеш се назидати, ако удаљиш од шатора својих безакоње,
ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃ | 24 |
Тада ћеш метати по праху злато и офирско злато по камењу из потока.
והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃ | 25 |
И Свемогући биће ти злато и сребро и сила твоја.
כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃ | 26 |
Јер ћеш се тада радовати о Господу, и подигнућеш к Богу лице своје.
תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃ | 27 |
Молићеш Му се, и услишиће те, и завете своје извршићеш.
ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃ | 28 |
Шта год наумиш, излазиће ти; и на путевима твојим светлиће видело.
כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃ | 29 |
Кад други буду понижени, рећи ћеш: Да се подигну; и Бог ће избавити оног ко је оборених очију.
ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃ | 30 |
Избавиће и оног који није без кривице; избавиће га чистотом руку твојих.