איוב 22

1 ויען אליפז התמני ויאמר׃

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃

۲ «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

3 החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃

۳ آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

4 המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃

۴ آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

5 הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃

۵ آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

6 כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃

۶ چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

7 לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃

۷ به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

8 ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃

۸ امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

9 אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃

۹ بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

10 על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃

۱۰ بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

11 או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃

۱۱ یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

12 הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃

۱۲ آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

13 ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃

۱۳ و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

14 עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃

۱۴ ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

15 הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃

۱۵ آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

16 אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃

۱۶ که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

17 האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃

۱۷ که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

18 והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃

۱۸ و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

19 יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃

۱۹ «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

20 אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃

۲۰ آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

21 הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃

۲۱ پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

22 קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃

۲۲ تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

23 אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃

۲۳ اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

24 ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃

۲۴ و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

25 והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃

۲۵ آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

26 כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃

۲۶ زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

27 תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃

۲۷ نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

28 ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃

۲۸ امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

29 כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃

۲۹ وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

30 ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃

۳۰ کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»