איוב 21
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
Maar Job antwoordde en zeide:
| שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃ | 2 |
Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
| שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃ | 3 |
Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
| האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃ | 4 |
Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
| פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃ | 5 |
Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
| ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃ | 6 |
Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
| מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃ | 7 |
Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
| זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃ | 8 |
Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
| בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃ | 9 |
Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
| שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃ | 10 |
Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
| ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃ | 11 |
Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
| ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃ | 12 |
Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
| יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃ (Sheol h7585) | 13 |
In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf. (Sheol h7585)
| ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃ | 14 |
Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
| מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃ | 15 |
Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
| הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃ | 16 |
Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
| כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃ | 17 |
Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
| יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃ | 18 |
Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
| אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃ | 19 |
Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
| יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃ | 20 |
Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
| כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃ | 21 |
Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
| הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃ | 22 |
Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
| זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃ | 23 |
Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
| עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃ | 24 |
Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
| וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃ | 25 |
De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
| יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃ | 26 |
Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
| הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃ | 27 |
Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
| כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃ | 28 |
Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
| הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃ | 29 |
Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
| כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃ | 30 |
Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
| מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃ | 31 |
Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
| והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃ | 32 |
Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
| מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃ | 33 |
De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
| ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃ | 34 |
Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
