איוב 21
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
Job progovori i reče:
| שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃ | 2 |
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
| שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃ | 3 |
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
| האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃ | 4 |
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
| פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃ | 5 |
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
| ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃ | 6 |
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
| מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃ | 7 |
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
| זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃ | 8 |
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
| בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃ | 9 |
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
| שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃ | 10 |
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
| ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃ | 11 |
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
| ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃ | 12 |
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
| יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃ (Sheol h7585) | 13 |
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
| ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃ | 14 |
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
| מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃ | 15 |
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
| הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃ | 16 |
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
| כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃ | 17 |
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
| יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃ | 18 |
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
| אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃ | 19 |
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
| יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃ | 20 |
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
| כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃ | 21 |
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
| הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃ | 22 |
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
| זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃ | 23 |
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
| עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃ | 24 |
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
| וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃ | 25 |
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
| יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃ | 26 |
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
| הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃ | 27 |
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
| כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃ | 28 |
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
| הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃ | 29 |
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
| כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃ | 30 |
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
| מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃ | 31 |
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
| והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃ | 32 |
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
| מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃ | 33 |
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
| ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃ | 34 |
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
