איוב 20

1 ויען צפר הנעמתי ויאמר׃

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.