איוב 20

1 ויען צפר הנעמתי ויאמר׃

Και απεκρίθη Σωφάρ ο Νααμαθίτης και είπε·

2 לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃

Διά τούτο οι στοχασμοί μου με κινούσιν εις το να αποκριθώ, και διά τούτο σπεύδω.

3 מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃

Ήκουσα την εις εμέ ονειδιστικήν επίπληξιν, και το πνεύμα της συνέσεως μου με κάμνει να αποκριθώ.

4 הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃

Δεν γνωρίζεις τούτο παλαιόθεν αφ' ότου ο άνθρωπος ετέθη επί της γης,

5 כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃

ότι ο θρίαμβος των ασεβών είναι ολιγοχρόνιος, και η χαρά του υποκριτού στιγμαία.

6 אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃

Και αν το μεγαλείον αυτού αναβή εις τους ουρανούς και η κεφαλή αυτού φθάση έως των νεφελών,

7 כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃

θέλει αφανισθή διαπαντός ως κόπρος αυτού· όσοι έβλεπον αυτόν θέλουσι λέγει, Που εκείνος;

8 כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃

θέλει πετάξει ως όνειρον και δεν θέλει ευρεθή· και, ως όρασις της νυκτός θέλει εξαφανισθή.

9 עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃

Και ο οφθαλμός όστις έβλεπεν αυτόν δεν θέλει ιδεί αυτόν πλέον· και ο τόπος αυτού δεν θέλει πλέον γνωρίσει αυτόν.

10 בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃

Οι υιοί αυτού θέλουσι ζητήσει την εύνοιαν των πτωχών, και αι χείρες αυτού θέλουσιν επιστρέψει τα αγαθά αυτών.

11 עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃

Τα οστά αυτού γέμουσιν από των αμαρτημάτων της νεότητος αυτού, και θέλουσι κοιμηθή μετ' αυτού εν χώματι.

12 אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃

Αν και η κακία ήναι γλυκεία εν τω στόματι αυτού, κρύπτη αυτήν υπό την γλώσσαν αυτού·

13 יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃

αν και περιθάλπη αυτήν και δεν αφίνη αυτήν, αλλά κρατή αυτήν εν τω μέσω του ουρανίσκου αυτού·

14 לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃

όμως η τροφή αυτού θέλει αλλοιωθή εις τα εντόσθια αυτού· χολή ασπίδων θέλει γείνει εν αυτώ.

15 חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃

Τα πλούτη όσα κατέπιε, θέλει εξεμέσει· ο Θεός θέλει εκσπάσει αυτά από της κοιλίας αυτού.

16 ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃

Φαρμάκιον ασπίδων θέλει θηλάσει· γλώσσα εχίδνης θέλει θανατώσει αυτόν.

17 אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃

Δεν θέλει ιδεί τους ποταμούς, τους ρύακας τους ρέοντας μέλι και βούτυρον.

18 משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃

Εκείνο, διά το οποίον εκοπίασε, θέλει αποδώσει και δεν θέλει καταπίει αυτό· κατά την απόκτησιν θέλει γείνει η απόδοσις αυτού, και δεν θέλει χαρή.

19 כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃

Διότι κατέθλιψεν, εγκατέλιπε τους πένητας· ήρπασεν οικίαν, την οποίαν δεν ωκοδόμησε.

20 כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃

Βεβαίως δεν θέλει γνωρίσει ανάπαυσιν εν τη κοιλία αυτού· δεν θέλει διασώσει ουδέν εκ των επιθυμητών αυτού.

21 אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃

Δεν θέλει μείνει εις αυτόν ουδέν προς τροφήν· όθεν δεν θέλει ελπίσει επί τα αγαθά αυτού.

22 במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃

Εν τη πλήρει αφθονία αυτού θέλει επέλθει επ' αυτόν στενοχωρία· πάσα η δύναμις της ταλαιπωρίας θέλει επιπέσει επ' αυτόν.

23 יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃

Ενώ καταγίνεται να εμπλήση την κοιλίαν αυτού, ο Θεός θέλει αποστείλει τον θυμόν της οργής αυτού επ' αυτόν, και θέλει επιβρέξει αυτόν κατ' αυτού ενώ τρώγει.

24 יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃

Ενώ φεύγει το όπλον το σιδηρούν, το χάλκινον τόξον θέλει διαπεράσει αυτόν.

25 שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃

Το βέλος σύρεται και διαπερά το σώμα, και η αστράπτουσα ακμή εξέρχεται εκ της χολής αυτού. Τρόμοι είναι επ' αυτόν,

26 כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃

παν σκότος κρύπτεται εν τοις ταμείοις αυτού· πυρ άσβεστον θέλει κατατρώγει αυτόν· όσοι εναπελείφθησαν εν τη σκηνή αυτού θέλουσι δυστυχεί.

27 יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃

Ο ουρανός θέλει ανακαλύψει την ανομίαν αυτού· και η γη θέλει σηκωθή κατ' αυτού.

28 יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃

Η περιουσία του οίκου αυτού θέλει αφανισθή· θέλει διαρρεύσει εν τη ημέρα της κατ' αυτού οργής.

29 זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃

Αύτη είναι η παρά του Θεού μερίς του ασεβούς ανθρώπου, και η κληρονομία η διωρισμένη εις αυτόν παρά του Θεού.