איוב 19
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
Eyüp şöyle yanıtladı:
| עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃ | 2 |
“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
| זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃ | 3 |
On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
| ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃ | 4 |
Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
| אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃ | 5 |
Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
| דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃ | 6 |
Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
| הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃ | 7 |
“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
| ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃ | 8 |
Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
| כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃ | 9 |
Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
| יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃ | 10 |
Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
| ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃ | 11 |
Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
| יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃ | 12 |
Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
| אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃ | 13 |
“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
| חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃ | 14 |
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
| גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃ | 15 |
Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
| לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃ | 16 |
Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
| רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃ | 17 |
Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
| גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃ | 18 |
Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
| תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃ | 19 |
Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
| בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃ | 20 |
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
| חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃ | 21 |
“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
| למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃ | 22 |
Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
| מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃ | 23 |
“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
| בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃ | 24 |
Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
| ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃ | 25 |
Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
| ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃ | 26 |
Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
| אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃ | 27 |
O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
| כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃ | 28 |
Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
| גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃ | 29 |
Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
