איוב 19
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
A Jov odgovori i reèe:
| עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃ | 2 |
Dokle æete muèiti dušu moju i satirati me rijeèima?
| זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃ | 3 |
Veæ ste me deset puta naružili; nije vas stid što tako navaljujete na me?
| ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃ | 4 |
Ali ako sam doista pogriješio, pogrješka æe moja ostati kod mene.
| אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃ | 5 |
Ako li se još hoæete da dižete na me i da me korite mojom sramotom,
| דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃ | 6 |
Onda znajte da me je Bog oborio i mrežu svoju razapeo oko mene.
| הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃ | 7 |
Eto, vièem na nepravdu, ali se ne slušam; vapijem, ali nema suda.
| ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃ | 8 |
Zagradio je put moj da ne mogu proæi; na staze moje metnuo je mrak.
| כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃ | 9 |
Svukao je s mene slavu moju i skinuo vijenac s glave moje.
| יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃ | 10 |
Porušio me je otsvuda, da me nema; i kao drvo išèupao je nadanje moje.
| ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃ | 11 |
Raspalio se na me gnjev njegov, i uzeo me je meðu neprijatelje svoje.
| יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃ | 12 |
Vojske njegove doðoše sve zajedno i nasuše sebi put k meni, i stadoše u oko okolo šatora mojega.
| אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃ | 13 |
Braæu moju udaljio je od mene, i znanci moji tuðe se od mene.
| חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃ | 14 |
Bližnji moji ostaviše me, i znanci moji zaboraviše me.
| גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃ | 15 |
Domašnji moji i moje sluškinje gledaju me kao tuðina; stranac sam u oèima njihovijem.
| לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃ | 16 |
Zovem slugu svojega, a on se ne odziva, a molim ga ustima svojim.
| רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃ | 17 |
Dah je moj mrzak ženi mojoj, a preklinjem je sinovima utrobe svoje.
| גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃ | 18 |
Ni djeca ne haju za me; kad ustanem, ruže me.
| תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃ | 19 |
Mrzak sam svjema najvjernijim svojim, i koje ljubljah postaše mi protivnici.
| בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃ | 20 |
Za kožu moju kao za meso moje prionuše kosti moje; jedva osta koža oko zuba mojih.
| חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃ | 21 |
Smilujte se na me, smilujte se na me, prijatelji moji, jer se ruka Božija dotakla mene.
| למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃ | 22 |
Zašto me gonite kao Bog, i mesa mojega ne možete da se nasitite?
| מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃ | 23 |
O kad bi se napisale rijeèi moje! kad bi se stavile u knjigu!
| בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃ | 24 |
Pisaljkom gvozdenom i olovom na kamenu za vjeèni spomen kad bi se urezale!
| ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃ | 25 |
Ali znam da je živ moj iskupitelj, i na pošljedak da æe stati nad prahom.
| ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃ | 26 |
I ako se ova koža moja i rašèini, opet æu u tijelu svom vidjeti Boga.
| אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃ | 27 |
Ja isti vidjeæu ga, i oèi moje gledaæe ga, a ne drugi. A bubrega mojih nestaje u meni.
| כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃ | 28 |
Nego bi trebalo da reèete: zašto ga gonimo? kad je korijen besjede u meni.
| גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃ | 29 |
Bojte se maèa; jer je maè osveta za bezakonje; i znajte da ima sud.
