< איוב 19 >
Ijob respondis kaj diris:
עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃ | 2 |
Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃ | 3 |
Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃ | 4 |
Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃ | 5 |
Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃ | 6 |
Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃ | 7 |
Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃ | 8 |
Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃ | 9 |
Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃ | 10 |
Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃ | 11 |
Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃ | 12 |
Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃ | 13 |
Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃ | 14 |
Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃ | 15 |
La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃ | 16 |
Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃ | 17 |
Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃ | 18 |
Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃ | 19 |
Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃ | 20 |
Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃ | 21 |
Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃ | 22 |
Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃ | 23 |
Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃ | 24 |
Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃ | 25 |
Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃ | 26 |
Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃ | 27 |
Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃ | 28 |
Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃ | 29 |
Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.