< איוב 17 >

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃ 1
Moj dih je pokvarjen, moji dnevi so izumrli, zame so pripravljeni grobovi.
אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃ 2
Mar niso tukaj z menoj zasmehovalci? Mar moje oko ne vztraja v njihovem izzivanju?
שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃ 3
Sedaj se ulezi, postavi me v poroštvo s seboj. Kdo je ta, ki bo udaril roki z menoj?
כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃ 4
Kajti njihovo srce si skril pred razumevanjem, zato jih ne boš povišal.
לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃ 5
Kdor svojim prijateljem govori prilizovanja, bodo pešale celo oči njegovih otrok.
והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃ 6
Naredil me je tudi za tarčo posmeha med ljudstvom in poprej sem bil kakor bobnič.
ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃ 7
Tudi moje oko je zatemnjeno zaradi bridkosti in vsi moji udi so kakor senca.
ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃ 8
Pošteni možje bodo osupli ob tem in nedolžni se bo razvnel zoper hinavca.
ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃ 9
Tudi pravični se bo držal svoje poti, kdor pa ima čiste roke, bo močnejši in močnejši.
ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃ 10
Toda kar se tiče vas vseh, ali se vrnete in torej greste, kajti med vami ne morem najti enega modrega moža.
ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃ 11
Moji dnevi so minili, moji nameni so zlomljeni, celó misli mojega srca.
לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃ 12
Noč spreminjajo v dan, svetloba je kratka zaradi teme.
אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃ (Sheol h7585) 13
Če čakam, je moja hiša grob; svojo posteljo sem postlal v temi. (Sheol h7585)
לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃ 14
Trohnenju sem rekel: ›Ti si moj oče, ‹ ličinki: › Ti si moja mati in moja sestra.‹
ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃ 15
Kje je sedaj moje upanje? Glede mojega upanja, kdo ga bo videl?
בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃ (Sheol h7585) 16
Šli bodo dol k zapahom jame, ko je naš skupni počitek v prahu.« (Sheol h7585)

< איוב 17 >