איוב 17
| רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃ | 1 |
Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.
| אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃ | 2 |
Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.
| שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃ | 3 |
Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?
| כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃ | 4 |
Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.
| לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃ | 5 |
Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.
| והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃ | 6 |
Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.
| ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃ | 7 |
Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.
| ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃ | 8 |
La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.
| ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃ | 9 |
Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.
| ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃ | 10 |
Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.
| ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃ | 11 |
Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.
| לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃ | 12 |
La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.
| אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃ (Sheol h7585) | 13 |
Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito. (Sheol h7585)
| לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃ | 14 |
Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.
| ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃ | 15 |
Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?
