איוב 15

1 ויען אליפז התימני ויאמר׃

A Elifas Temanac odgovori i reèe:

2 החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃

Hoæe li mudar èovjek kazivati prazne misli i puniti trbuh svoj vjetrom istoènijem,

3 הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃

Prepiruæi se govorom koji ne pomaže i rijeèima koje nijesu ni na što?

4 אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃

A ti uništavaš strah Božji i ukidaš molitve k Bogu.

5 כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃

Jer bezakonje tvoje pokazuju usta tvoja, ako i jesi izabrao jezik lukav.

6 ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃

Osuðuju te usta tvoja, a ne ja; i usne tvoje svjedoèe na te.

7 הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃

Jesi li se ti prvi èovjek rodio? ili si prije humova sazdan?

8 הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃

Jesi li tajnu Božiju èuo i pokupio u sebe mudrost?

9 מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃

Šta ti znaš što mi ne bismo znali? šta ti razumiješ što ne bi bilo u nas?

10 גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃

I sijedijeh i starijeh ljudi ima meðu nama, starijih od oca tvojega.

11 המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃

Male li su ti utjehe Božije? ili imaš što sakriveno u sebi?

12 מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃

Što te je zanijelo srce tvoje? i što sijevaju oèi tvoje,

13 כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃

Te obraæaš protiv Boga duh svoj i puštaš iz usta svojih take rijeèi?

14 מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃

Šta je èovjek, da bi bio èist, i roðeni od žene, da bi bio prav?

15 הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃

Gle, ne vjeruje svecima svojim, i nebesa nijesu èista pred oèima njegovijem;

16 אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃

Akamoli gadni i smrdljivi èovjek, koji pije nepravdu kao vodu?

17 אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃

Ja æu ti kazati, poslušaj me, i pripovjediæu ti što sam vidio,

18 אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃

Što mudarci kazaše i ne zatajiše, što primiše od otaca svojih,

19 להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃

Kojima samijem dana bi zemlja, i tuðin ne proðe kroz nju.

20 כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃

Bezbožnik se muèi svega vijeka svojega, i nasilniku je malo godina ostavljeno.

21 קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃

Strah mu zuji u ušima, u mirno doba napada pustošnik na nj.

22 לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃

Ne vjeruje da æe se vratiti iz tame, otsvuda priviða maè.

23 נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃

Tumara za hljebom govoreæi: gdje je? Zna da je za nj spremljen dan tamni.

24 יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃

Tuga i nevolja straše ga, i navaljuju na nj kao car gotov na boj.

25 כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃

Jer je zamahnuo na Boga rukom svojom, i svemoguæemu se opro.

26 ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃

Trèi ispravljena vrata na nj s mnogim visokim štitovima svojim.

27 כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃

Jer je pokrio lice svoje pretilinom, i navaljao salo na bokove svoje.

28 וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃

I sjedio je u gradovima raskopanijem i u kuæama pustijem, obraæenijem u gomilu kamenja.

29 לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃

Neæe se obratiti niti æe ostati blago njegovo, i neæe se raširiti po zemlji dobro njegovo.

30 לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃

Neæe izaæi iz mraka, ogranke njegove osušiæe plamen, odnijeæe ga duh usta njegovijeh.

31 אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃

Neka se ne uzda u taštinu prevareni, jer æe mu taština biti plata.

32 בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃

Prije svojega vremena svršiæe se, i grana njegova neæe zelenjeti.

33 יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃

Otkinuæe se kao s loze nezreo grozd njegov i pupci æe se njegovi kao s masline pobacati.

34 כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃

Jer æe opustjeti zbor licemjerski, i oganj æe spaliti šatore onijeh koji primaju poklone.

35 הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃

Zaèinju nevolju i raðaju muku, i trbuh njihov sastavlja prijevaru.