איוב 14
| אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃ | 1 |
“İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
| כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃ | 2 |
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
| אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃ | 3 |
Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
| מי יתן טהור מטמא לא אחד׃ | 4 |
Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!
| אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃ | 5 |
Madem insanın günleri belirlenmiş, Aylarının sayısı saptanmış, Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
| שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃ | 6 |
Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
| כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃ | 7 |
“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
| אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃ | 8 |
Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,
| מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃ | 9 |
Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.
| וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃ | 10 |
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
| אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃ | 11 |
Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
| ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃ | 12 |
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
| מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃ (Sheol h7585) | 13 |
“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan. (Sheol h7585)
| אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃ | 14 |
İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.
| תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃ | 15 |
Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
| כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃ | 16 |
O zaman adımlarımı sayar, Günahımın hesabını tutmazdın.
| חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃ | 17 |
İsyanımı torbaya koyup mühürler, Suçumu örterdin.
| ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃ | 18 |
“Ama dağın yıkılıp çöktüğü, Kayanın yerinden taşındığı,
| אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃ | 19 |
Suyun taşı aşındırdığı, Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, İnsanın umudunu yok ediyorsun.
| תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃ | 20 |
Onu hep yenersin, yok olup gider, Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
| יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃ | 21 |
Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, Aşağılanırlar, anlamaz.
| אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃ | 22 |
Ancak kendi canının acısını duyar, Yalnız kendisi için yas tutar.”
